ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1461

บทที่ 1461 ข้าทนเห็นการทรมานเช่นนี้ไม่ได้

บทเพลงแห่งความหวาดกลัวดังแผ่วเบาในห้วงความคิดของทุกคน

เยว่ปู้ฝานคือผู้ถูกลงทัณฑ์ที่มิอาจดิ้นรนหลุดพ้น

จูกัดเซี่ยวไป๋คือผู้ลงทัณฑ์ที่ไร้ความรู้สึกและแน่วแน่

ส่วนจ้าวอู่เจียงและคนอื่น ๆ คือผู้สังเกตการณ์ลงทัณฑ์ครั้งนี้

แท้จริงแล้วจ้าวอู่เจียงควรเป็นผู้ลงทัณฑ์ตัวจริง แต่เขากลับยืนนิ่งไม่ทำการเคลื่อนไหว และเงียบเฉยโดยไม่เอื้อนเอ่ยคำพูดใด ๆ ออกมา ในขณะที่เขาทำเพียงยืนอยู่ข้าง ๆ จูกัดเซี่ยวไป๋ที่กำลังตอกสะกดวิญญาณ สายตาเขากลับจ้องมองร่างวิญญาณของเยว่ปู้ฝานที่กำลังจางหายไปด้วยสายตาเย็นชา

การตอกหมุดสะกดวิญญาณต้องใช้พลังวิเศษมากมายนัก สีหน้าของจูกัดเซี่ยวไป๋ซีดลงเรื่อย ๆ เขาขมวดคิ้วเข้าหากันมากขึ้น แต่มุมปากกลับค่อย ๆ ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

หลังจากตอกหมุดสะกดวิญญาณที่ตำแหน่งตันเถียนไปแล้วเกือบครึ่ง เขาก็พลันรู้สึกเหนื่อยล้า ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนพื้น ส่งค้อนเหล็กใหญ่ที่เต็มไปด้วยสนิมให้จ้าวอู่เจียง พลางพูดอย่างหมดแรงว่า

“สนุกดีนะ ท่านอยากลองดูหรือไม่?”

จ้าวอู่เจียงส่ายหน้า พูดอย่างจริงจังว่า

“หมอต้องมีเมตตา ข้าทนเห็นการทรมานเช่นนี้ไม่ได้”

หมุดสะกดวิญญาณที่ตอกลงบนวิญญาณไม่ได้เพียงแค่ทำให้เจ็บปวดเหมือนหมุดทั่วไป แต่มันยังฉีกกระชากบาดลึกไปถึงจิตใจ ก่อให้เกิดความทรมานทางจิตใจอย่างมหาศาลต่อวิญญาณที่ถูกลงทัณฑ์ ความทรมานนี้ทั้งเจ็บปวดอย่างมิอาจบรรยายได้ และมันยาวนานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

จูกัดเซี่ยวไป๋ยิ้มอย่างโหดเหี้ยม ก่อนที่เขาจะส่งค้อนเหล็กใหญ่ไปด้านหลัง

“ซู่ซู่ เจ้ามานี่”

เซี่ยเฉินซู่เช็ดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวก ๆ พลางยื่นมือไปรับค้อนเหล็กอันใหญ่มา

เจียงหน่ายจ้าวหลบอยู่ด้านหลังทุกคนโดยที่ไม่กล้าพูดอะไร ในขณะเดียวกัน เขาก็สงสัยว่าเหตุใดจ้าวอู่เจียงถึงไม่ยกค้อนขึ้นฟาดเยว่ปู้ฝานเช่นเดียวกับสหายของเขา

หรือนั่นอาจเป็นเพราะจิตใจของหมอที่เปี่ยมด้วยความเมตตา?

แต่การทำเช่นนี้ช่างโง่เขลาและใจดีเกินไปมิใช่หรือ?

แต่ไม่นาน เขาก็พบว่าตัวเองเข้าใจผิดอย่างมหันต์

เมื่อได้เห็นจ้าวอู่เจียงเดินไปข้างกายเยว่ปู้ฝาน ก่อนจะหยิบขวดน้ำเต้าอันใหญ่ออกมาจากอกเสื้อ จากนั้นก็นั่งยอง ๆ ลงไป พลางคลายจุกน้ำเต้าออก แล้วค่อย ๆ เทของเหลวเข้าปากเยว่ปู้ฝานอย่างเชื่องช้า

น้ำวิเศษใสบริสุทธิ์ไหลผ่านหมุดสะกดวิญญาณเข้าสู่ปากของเยว่ปู้ฝาน ดวงตาทั้งสองของเยว่ปู้ฝานเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว มองไปที่จ้าวอู่เจียงอย่างไม่อยากจะเชื่อ แต่ไม่นานดวงตาก็นั่นก็แดงก่ำขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่ทั้งร่างจะสั่นเทาอย่างรุนแรง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน