ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1465

บทที่ 1465 ต้องมีความพอดี

“นิรันดร์!”

เทพยามกลางวันค่อย ๆ ส่ายหน้า

“นิรันดร์ หมายความว่าอันใด?

หมายถึงความเป็นไปได้หลายอย่าง

อาจหมายถึงสิ่งดี ๆ อนาคตที่น่าจดจำ

แต่ก็อาจหมายถึงสิ่งเลวร้ายบางอย่าง…

ขอให้ทุกท่านลองคิดดูให้ดี อะไรคือสิ่งดี และอะไรคือสิ่งเลวร้าย…”

เจียงไฉ่เหอมองไปที่ลู่จ้ง

ส่วนลู่จ้งดึงมือกลับเข้าไปในแขนเสื้อ

หญิงสาวเก็บดอกบัวนั่งกลับลงในถังไม้โดยไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด รอบกายนางปราศจากสายน้ำ ถังไม้ลอยอยู่กลางอากาศและแกว่งไปมาเบา ๆ

นางปอกเมล็ดบัวไปเรื่อย ๆ ราวกับไม่สนใจคำพูดของเทพยามกลางวัน และไม่ได้สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเจียงไฉ่เหอและลู่จ้ง

จูกัดอู๋หว่อสอดส่องสายตามองพลังวิเศษอันมหาศาลที่แผ่ซ่านอยู่ในโลกลับแห่งภาพม้วนนี้ ในมือถือลูกคิดทองคำบริสุทธิ์ขนาดเล็ก

คอยเลื่อนลูกคิดไปมา

“เวลาเหลือน้อยเต็มที” ลู่จ้งโบกพู่กันขึ้นสะบัดจนหมึกแผ่ซ่านไปทั่วท้องนภา และร่างของเขาค่อย ๆ อันตรธานหายไป

“ทำหน้าที่ในฐานะมนุษย์อย่างสุดความสามารถ แล้วปล่อยโชคชะตาเป็นไปตามที่เจ้ากำหนด

ทุกคนต่างรู้ดีว่าควรทำเช่นไร”

————

“เข้าใจแล้ว ๆ ฮะ ๆ”

หลี่ฉวนจวินพยักหน้าพลางค้อมกายให้หมอที่มีสีหน้าเคร่งขรึม

“ต้องควบคุมเรื่องบนเตียงด้วย!” ชายชราในชุดขุนนางเก่า ๆ ค่อย ๆ ห่อยาสมุนไพรทีละชนิด ใบหน้าแสดงความไม่พอใจเล็กน้อย

“หากเจ้ารักและห่วงใยภรรยา ก็ควรงดเรื่องกามารมณ์ทั้งหมด

ข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่า ในสามเดือนแรกของการตั้งครรภ์ ควรลดหรือแม้แต่งดการร่วมหลับนอน!

แต่เจ้ากลับทำสองวันครั้ง?”

หลี่ฉวนจวินเกาศีรษะอย่างเก้อเขิน ส่วนซิ่วเหนียงยกมือปิดปากหัวเราะเบา ๆ อยู่ข้าง ๆ

“เจ้าด้วย ทำไมถึงยอมตามใจเขาเช่นนี้?” ชายชราหันไปมองซิ่วเหนียง

“ท่านหมอ พวกข้า…พวกข้าลดลงแล้วนะ แต่ก่อนหน้านี้วันหนึ่งต้องทำอย่างน้อยสองครั้ง…” ซิ่วเหนียงอธิบาย

“ข้าไม่ได้มาพูดเล่นกับพวกเจ้านะ!” ชายชราหยุดห่อยาก่อนจะปรามด้วยความหวังดี

“พวกเจ้าก็จะได้เป็นบิดามารดาคนแล้ว รู้หรือไม่ว่าควรทำเช่นไร ยังต้องให้ข้าสอนอีกหรือ?”

หลี่ฉวนจวินพยักหน้า ส่วนซิ่วเหนียงก็เม้มปากเบา ๆ

ชายชราพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แม้ใบหน้าของเขาจะเต็มไปด้วยรอยกระแห่งความชราและดูมีอายุมาก แต่มือและเท้ากลับคล่องแคล่วยิ่งนัก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน