ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1499

บทที่ 1499 ปีศาจแล้วอย่างไร เกี่ยวอันใดกับรัก

หลินหลางค้อมกายคำนับแล้วกล่าวว่า

“ขอคารวะท่านผู้อาวุโส”

“เทพปีศาจเคยกล่าวถึงเจ้า เขายอมรับเจ้าเป็นภรรยา” ร่างใบไม้ของมังกรเขียวกล่าวต่อว่า

“พลังปีศาจของเทพปีศาจกับพลังปีศาจของเจ้า แทบจะเหมือนกันทุกประการ มีรากฐานเดียวกัน มีที่มาเดียวกัน

ทว่าเจ้า เป็นจิ้งจอก…

ช่างน่าประหลาดนัก ช่างน่าประหลาดยิ่งนัก

อัตราการเต้นของชีพจรมิเหมือนกัน รูปร่างของเผ่าพันธุ์มิเหมือนกัน โครงสร้างร่างกายก็ช่างแตกต่างกัน เจ้ากับเทพปีศาจรักกันได้เยี่ยงไร?”

หลินหลางอดไม่ได้ที่จะยิ้มให้กับประโยคที่ว่า “เทพปีศาจยอมรับเจ้าเป็นภรรยา” ความรู้สึกอบอุ่นก็ก่อตัวขึ้นในหัวใจของนาง

ในขณะเดียวกัน นางก็รู้สึกประหลาดใจ คิดว่าเจ้ามังกรเขียวตัวนี้ช่างพิกลนัก มิมีท่าทีของผู้แข็งแกร่งเลยแม้แต่น้อย ดูราวกับเด็กช่างสงสัยเสียมากกว่า

ใช่ ราวกับเด็กช่างสงสัย

อู่เจียงเคยล้อเล่นว่า คนประเภทนี้เรียกรวม ๆ ว่าเด็กช่างสงสัย

หากอู่เจียงอยู่ที่นี่ เขาคงจะพูดอย่างจริงจังว่า

“ชิงหลง เจ้าหุบปากเสีย รู้จักกาลเทศะบ้าง เรื่องของเทพปีศาจ ข้าแนะนำให้เจ้าอย่าสอดรู้สอดเห็นมากนัก”

“มนุษย์กับปีศาจต่างเดินคนละเส้นทางกัน… ปีศาจแล้วอย่างไร?” ชิงหลงถอนหายใจ ดูราวกับจะนึกถึงเรื่องในอดีตได้ เขาพ่นใบไม้ร่วงออกมามากมาย

“ในอดีต พี่สาวของข้ารักเขาจนแทบเป็นแทบตาย ทว่าเขากลับไม่สนใจ บอกว่ามนุษย์กับมังกรอยู่ต่างเส้นทางกัน แล้วหันหลังจากไป

พี่สาวของข้าร้องไห้คร่ำครวญพลางบันดาลให้เกิดเมฆฝน…

ทว่า…

อัตราการเต้นของชีพจรมิเหมือนกัน รูปร่างของเผ่าพันธุ์มิเหมือนกัน โครงสร้างร่างกายก็แตกต่างกัน แต่สิ่งเหล่านี้ มันเกี่ยวอะไรกับความรักกัน?”

“เอ่อ…” หลินหลางไม่รู้จะตอบเช่นไร

แต่ชิงหลงพูดถูกอยู่อย่างหนึ่ง เป็นปีศาจแล้วเป็นกระไร? มันเกี่ยวอันใดกับความรัก?

‘ชีพจรเต้นไม่เป็นจังหวะ อวัยวะภายในผิดที่ สิ่งเหล่านี้เกี่ยวอันใดกับความรัก?

อย่างมากที่สุด เมื่อเจ้าจากป่าของข้าไป ข้าจะมอบขนให้เจ้า

《จิ้งจอก》’

——

ห้าคนที่กำลังจะออกจากมณฑลฟางเฉ่า เมืองอิงอู่ ได้หยุดพักที่ปากซอยแห่งหนึ่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน