บทที่ 152 ความอิจฉาของเจี๋ยสือจิ่ว
พวกเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าจ้าวอู่เจียงมีอายุเพียงเท่านี้แต่กลับมีความรู้ทางการแพทย์ล้ำเลิศสมคำกล่าวอ้าง ในความทรงจำของกลุ่มองครักษ์มังกร พวกเขาไม่เคยพบเจอผู้ใดมีความยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้มาก่อน
แม้แต่ราชันโอสถซุนซื่อหาวและหมอเทวดาจางอวี้สมัยยังเยาว์วัย ก็ยังไม่เก่งกาจถึงระดับนี้ กว่าที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์รักษาผู้คนและมีชื่อเสียงโด่งดัง ทั้งสองท่านก็ล่วงเลยเข้าสู่วัยกลางคนแล้ว
ทว่า จ้าวอู่เจียงกลับสามารถชุบชีวิตคนตายให้กลายเป็นคนเป็น นอกจากมีความรู้ทางการแพทย์ระดับสูงแล้ว เขายังมีความสามารถทางด้านการฝังเข็มที่ไม่เป็นรองใครอีกด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น คนผู้นี้ยังมีความอดทนอดกลั้นเป็นเลิศ ไม่ได้เหยียดหยามเยาะเย้ยกลุ่มองครักษ์มังกรที่ขัดขวางตนเองก่อนหน้านี้ และยังขอความช่วยเหลือในการถ่ายทอดพลังลมปราณเพื่อช่วยชีวิตชายชราที่ใกล้ตายอีก
แม้บัดนี้ จ้าวอู่เจียงจะมีสภาพร่างกายอ่อนล้าเต็มที แต่เขาก็ยังถ่ายทอดคำสั่งให้แก่ผู้อื่นได้อย่างมั่นคง
พิจารณาดูจากสิ่งนี้ คนผู้นี้ก็ควรค่าที่จะกล่าวขานว่าเป็นบุคคลอัจฉริยะ
หัวใจของกลุ่มองครักษ์มังกรสั่นสะท้าน เจี๋ยสือจิ่วเข้าไปช่วยประคองจ้าวอู่เจียง อดนึกถึงภาพตอนที่ตนเองพบเจออีกฝ่ายก่อนหน้านี้ขึ้นมาไม่ได้ เขาแอบดูถูกดูแคลนสถานะขันทีของจ้าวอู่เจียงซึ่งก็ไม่ต่างจากกลุ่มองครักษ์มังกรคนอื่น ๆ ที่แสดงความรู้สึกออกมาในวันนี้
แต่จ้าวอู่เจียงกลับสามารถสร้างความประหลาดใจให้กับผู้คนได้เสมอและเขาก็ทำให้ทุกคนต้องแสดงความเคารพจากใจจริง
“ใต้เท้า ก่อนหน้านี้ข้าน้อยล่วงเกินท่านทางวาจาไปมาก” เจี๋ยสือปาประสานมือคำนับและโค้งตัวลง เขาคือหนึ่งในคนที่ต่อต้านจ้าวอู่เจียงก่อนหน้านี้ แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง และสร้างความประหลาดใจให้แก่เขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขานึกเสียใจที่ตนเองดูหมิ่นจ้าวอู่เจียงก่อนหน้านี้ และดูจากความไว้ใจของฮ่องเต้ที่มีต่อคนผู้นี้ ย่อมหมายความว่าอัจฉริยะคนใหม่แห่งแคว้นต้าเซี่ยได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว
ฮ่องเต้หญิงยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า แต่แววตายังมีความกังวล
จ้าวอู่เจียงไม่เคยทำให้นางผิดหวัง ไม่เฉพาะเพียงก่อนหน้านี้ แม้แต่ในวันนี้เองก็ตาม สภาพที่เหนื่อยล้าของอีกฝ่ายประทับอยู่ในแววตาของนางและแทรกซึมลงไปสู่หัวใจ
“เอ้อร์ซาน พาจ้าวอู่เจียงไปพักผ่อนก่อนเถอะ” ฮ่องเต้ออกคำสั่ง
“หลังจากนั้น พวกเจ้าก็สลับสับเปลี่ยนกันคอยอารักขาชายชราคนนี้ให้ดี”
“พ่ะย่ะค่ะ!” กลุ่มองครักษ์มังกรรับคำสั่งเสียงดังกึกก้อง
ดวงตาของเจี๋ยเอ้อร์ซานทอประกายด้วยความห่วงใย เดินเข้าไปรับตัวจ้าวอู่เจียงจากเจี๋ยสือจิ่ว ก่อนจะพาชายหนุ่มเข้าไปพักในห้องด้านข้าง
เจี๋ยเอ้อร์ซานมีความสนิทสนมคุ้นเคยกับจ้าวอู่เจียงมากที่สุดในกลุ่มองครักษ์มังกร ในสายตาของเขา จ้าวอู่เจียงเป็นมากกว่าผู้ที่มีฝีมือทางการแพทย์ ความสามารถรอบด้านและความเฉลียวฉลาด ทำให้เจี๋ยเอ้อร์ซานมั่นใจว่าชายหนุ่มคนนี้ต้องมีอนาคตที่ยาวไกลอย่างแน่นอน
ฮ่องเต้หญิงมองตามด้วยความเป็นกังวล จ้าวอู่เจียงจึงยิ้มตอบกลับไปเป็นนัยว่าเขาไม่เป็นไร
ซึ่งเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ ร่างกายเพียงกำลังดูดซับพลังลมปราณจากองครักษ์มังกรเหล่านั้น รอให้การดูดซับจบลงเมื่อไร เขาก็จะกลับมาแข็งแรงดังเดิม
มิหนำซ้ำจะมีความแข็งแกร่งเพิ่มมากขึ้นอีกด้วย
“สือจิ่ว นับจากนี้ไป เจ้าคอยตามอารักขาจ้าวอู่เจียงด้วยอีกคน” ฮ่องเต้ออกคำสั่งอีกครั้ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า