ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1527

บทที่ 1527 มิอาจรอเจ้าได้

ผืนปฐพีสั่นสะเทือน ซากปรักหักพังที่เคยพังครึ่งหนึ่งแต่ยังคงแข็งแรงอยู่นั้น เกิดการถล่มครั้งที่สอง คานไม้หนักอึ้งที่รับน้ำหนักได้หล่นลงมากดทับร่างเหล่าเด็กน้อยไว้ใต้ซากปรักหักพัง

เสียงร่ำไห้ดังขึ้นในความมืดมิด

จางหมาจื่อใจสั่นสะท้าน เขาวิ่งพรวดพราดไปราวกับคนสูญสิ้นสติ

เมื่อเขาได้เห็นเด็ก ๆ ที่ถูกทับอีกครั้ง ความปวดร้าวในใจราวกับถูกคลื่นยักษ์ในมหาสมุทรก็เข้าถาโถมลงมากลืนกินเขา

ครานี้ เขาไม่จำเป็นต้องเลือก เพียงแค่ยกคานไม้ขึ้นก็สามารถช่วยเด็ก ๆ ได้ แต่เขาจะยกมันได้อย่างไร?

เขาเป็นเพียงคนธรรมดา จะต้านทานภัยพิบัติได้อย่างไร จะยกเคราะห์กรรมที่ทับร่างเด็ก ๆ ได้อย่างไร?

เขาเลือกจุดออกแรงตรงกลางคาน ทว่าไม้กลับไม่ขยับแม้แต่น้อย มันยังคงกดทับเด็ก ๆ

ดินเหลืองร่วงหล่นไม่หยุด เสียงคร่ำครวญของเด็ก ๆ ดังระงมไม่ขาดสาย

ใบหน้าเขาแดงก่ำ เส้นเลือดปูดโปน จางหมาเจื่อกัดฟันพยายามยกอีกครั้ง แต่ก็ไร้ผล

หลังจากออกแรงอย่างบ้าคลั่ง เขาก็หมดแรง และทรุดลงนั่งกับพื้น

“ทำไมกัน?”

เขาพึมพำเบา ๆ ถามสวรรค์ และถามตนเองด้วย

เขาช่วยบุตรสาวของตัวเองไม่ได้ และตอนนี้ก็ช่วยชีวิตเด็กทั้งแปดคนนี้ไม่ได้อีก

จางหมาเจื่อเปล่งเสียงร้องดังกังวาลด้วยความทุกข์ทรมาน ราวกับกำลังวิงวอนต่อสวรรค์

“ได้โปรดมาช่วยพวกเขาด้วย…”

——

“ขอบคุณที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ”

สตรีงามที่ได้รับความช่วยเหลือจากเว่ยชิงหลิงอุ้มบุตรน้อยของจางซวีไป๋ไว้ในอ้อมอก ค้อมศีรษะอย่างมีมารยาทให้กับจางซวีคุน

จางซวีคุนส่ายหน้าเบา ๆ นั่งอยู่ข้างเตาหลอมยา ดวงตาจ้องมองเปลวเพลิงด้วยนัยน์ตาอันเหม่อลอย

หลังจากที่ว่านจื่อจัดการให้เด็ก ๆ เข้าที่เข้าทางเรียบร้อยแล้ว นางก็บอกเล่าเส้นทางการเดินทางของตน และก็ได้รู้ที่อยู่ของจ้าวอู่เจียงจากปากของเว่ยชิงหลิง

จากนั้นพวกนางก็รีบร้อนมุ่งหน้าไปยังจวนอิ้นอ๋อง

คราแรกนางอาจเพียงหลงรักในตัวเขาเฉกเช่นสาวน้อย จึงอยากพบจ้าวอู่เจียง

ทว่าตอนนี้ สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือคำสัญญา

นางออกจากวังหลวง เดินผ่านถนน และตรอกซอกซอย ท่ามกลางความมืดของราตรี ไม่นานนักก็มาถึงจวนอิ้นอ๋อง

จวนอิ้นอ๋องแตกต่างจากที่นางคาดคิดไว้โดยสิ้นเชิง

ที่แห่งนี้ไร้แสงโคมสว่างไสว ทุกที่ที่มองเห็นล้วนมืดสนิท และเงียบเหงาวังเวง

ว่านจื่อลังเลอยู่เนิ่นนาน รู้สึกว่าการมาเยือนในยามวิกาลเช่นนี้ ช่างไม่เหมาะสมเอาเสียเลย ควรรอจนถึงรุ่งสางจึงจะดี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน