ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1531

บทที่ 1531 ร่วมเรือลำเดียวกับสรรพชีวิต

ราวกับวารีใสที่มองทะลุได้ นั่นคือตั๋วเรือใบหนึ่ง

ตั๋วใบนี้สามารถหลีกเลี่ยงหายนะที่จะทำลายล้างยุคสมัยนี้ได้อย่างสมบูรณ์

ตั๋วเรือเป็นสิ่งพิเศษที่จางมอบให้ บนตั๋วถูกกำหนดด้วยกาลเวลา

ผู้ที่ครอบครองตั๋วเรือสามารถข้ามเวลาได้มากที่สุดหนึ่งยุคสมัย มิว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลัง

แต่ละยุคสมัย คือการเกิดดับครั้งหนึ่งของจักรวาล

ในยุคสมัยปัจจุบัน จักรวาลกำลังจะพินาศ ดวงดาราทั้งหลายจวนจะดับสนิท เหล่าสรรพชีวิตที่มิมีตั๋วเรือจะถูกฝังอยู่ในยุคสมัยนี้

หลังจากที่จางมอบตั๋วเรือให้จ้าวอู่เจียง จ้าวอู่เจียงพบว่าตั๋วใบนี้มีเพียงเขาเท่านั้นที่ใช้ได้

ดังนั้นในค่ำคืนหิมะตกนั้น เขาจึงวิงวอนจางให้ช่วยเหลือเหล่าสรรพชีวิต

ทว่าจางกลับมิตอบตกลง แล้วจากไปท่ามกลางพายุหิมะ

เช่นนั้นแล้วจ้าวอู่เจียงจึงนึกถึงวิถีแห่งสรรพชีวิตของตน จิตใจของเขาเจ้าเล่ห์ราวกับปีศาจ เกิดความคิดชั่วร้าย

ในเมื่อตั๋วเรือใบนี้เป็นของเขาแล้ว แลมีไว้ให้เขาเท่านั้นที่ใช้

หากเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของสรรพชีวิต และสรรพชีวิตกลายเป็นเขา

เขาคือสรรพชีวิต สรรพชีวิตคือเขา

เช่นนั้นแล้วสรรพชีวิตทั้งหมดก็จะสามารถใช้ตั๋วเรือใบนี้ได้มิใช่หรือ?

ดังนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในภายหลัง ล้วนเป็นการวางแผนของจ้าวอู่เจียงตั้งแต่ยุคโบราณ

เขาต้องเตือนตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า เอ่ยกับตนเองว่าอะไรคือหนทางที่แท้จริงของมวลมนุษย์

จางซวีคุนจึงรู้สึก ‘ดูแคลน’ คำสัญญาของจ้าวอู่เจียง ถึงขั้นคิดว่าตนเองเป็นเทพเจ้า

เพราะจางซวีคุนก็คือเทพเจ้า ทุกคนล้วนเป็นเทพเจ้า

เมื่อมวลมนุษย์เริ่มช่วยเหลือตนเอง เมื่อพวกเขายอมสละชีวิตเพื่อปกป้องคนที่ต้องการปกป้อง เขาและพวกเขาทั้งหมด ล้วนเป็นเทพเจ้า

เทพปีศาจเป็นเพียงคำเรียกขาน แต่เทพเจ้าคือทุกคน

การดำรงอยู่ของพวกเรา แท้จริงแล้วคือการดำรงอยู่ของเทพเจ้า!

เมื่อมวลมนุษย์กลายเป็นเทพเจ้า เมื่อเทพเจ้ากลายเป็นมวลมนุษย์ เมื่อจ้าวอู่เจียงหยิบตั๋วเรือออกมาจากร่างกาย ทั่วทั้งโลกาก็สั่นสะเทือน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน