ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1535

บทที่ 1535 ออกความเห็น

“อู่เจียง…”

ชายชราม่านตาซ้อนใช้มืออันหยาบกร้านทว่าอ่อนโยนวางลงบนไหล่ของจ้าวอู่เจียง เขาค่อย ๆ ส่ายศีรษะอย่างเชื่องช้าเพื่อเตือนให้ระมัดระวังในการตัดสินใจ เนื่องจากชายชรารู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่าง

จ้าวอู่เจียงถูกชายร่างกำยำเอ่ยวาจากระแทกกระทั้น เขาหรี่ตาพลางยิ้มพูดว่า

“ข้าจะมอบให้ก็ได้ แต่ข้าอยากรู้ถึงประโยชน์ของตั๋วเรือนี่ ‘ทุกอย่าง’ และต้องการรู้ด้วยว่าพวกเจ้ารับรู้ถึงมันได้เยี่ยงไร

แล้วข้าจะให้ตั๋วใบนี้พวกเจ้าไป หากมีวาสนาได้พบท่านจางอีก ข้าจะขอจากเขาอีกใบหนึ่ง”

เมื่อได้ยินประโยคแรกของจ้าวอู่เจียงทั้งชายร่างกำยำและสตรีชุดแดงต่างแค่นหัวเราะเยาะที่จ้าวอู่เจียงโง่เขลา ยามนี้พวกเขาได้ตั๋วเรือ จ้าวอู่เจียงต้องไม่มีทางรอดแน่ เพราะพวกเขาไม่มีทางปล่อยให้คนที่รู้เรื่องตั๋วเรือหนีรอดไปได้

ทว่าเมื่อได้ยินประโยคหลัง ทั้งสองก็ต่างชะงักเล็กน้อย จากน้ำเสียงที่พูดมา ชายตรงหน้าดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับท่านจาง

สำหรับยอดฝีมือระดับพวกเขา ตั๋วเรือของท่านจางนั้นหาได้ยากยิ่ง อีกทั้งแต่ละคนมีโอกาสเพียงครั้งเดียวในชีวิต ไม่มีทางที่จะมีตั๋วเรือมากกว่านั้น

ทว่าชายตรงหน้ากลับพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ กล้าพูดอย่างตรงไปตรงมาว่าจะขอจากท่านจาง ทำให้พวกเขาเกิดความหวาดระแวงขึ้นมาทันที

หากคนผู้นี้มิใช่คนเขลา เช่นนั้นต้องมีความสัมพันธ์ไม่ธรรมดากับท่านจางแน่นอน

ใช่แล้ว ต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่!

สตรีชุดแดงนึกถึงจุดนี้ขึ้นมาทันที คนที่อยู่ในขั้นมรรคาหนึ่ง จะมีตั๋วเรือของท่านจางได้อย่างไร

แม้แต่ผู้ที่อยู่ในจุดสูงสุดของขั้นมรรคาสาม อย่างขั้นสามชาติ ยังยากที่จะได้รับความโปรดปรานจากท่านจาง และยากที่จะขอตั๋วเรือสักใบ

ทว่าผู้นี้ที่อยู่ในระดับเพียงขั้นมรรคาหนึ่งกลับมีตั๋วเรือได้ มันบ่งบอกถึงหลายสิ่งหลายอย่าง

สตรีชุดแดงรูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ค่อย ๆ ย่างก้าวเข้ามาใกล้จ้าวอู่เจียง “เป็นเช่นนี้เถิด คุณชายน้อย หากท่านมอบตั๋วเรือให้ข้า ข้าจะปกป้องเจ้าจนกว่าเจ้าจะก้าวเข้าสู่ขั้นสามภพ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน