บทที่ 154 เอกลักษณ์
หลังจากฮ่องเต้หญิงตกลงเดิมพันกับจ้าวอู่เจียง ชายหนุ่มก็รีบส่งจดหมายไปที่จวนของหลิวเจ๋อโดยทันที
จดหมายฉบับนั้นร้องขอให้ราชเลขาฝ่ายขวาอย่างหลิวเจ๋อช่วยจัดงานเลี้ยงรวมตัวขุนนางน้อยใหญ่ในบ่ายวันพรุ่งนี้ จ้าวอู่เจียงแจ้งในจดหมายไปเพียงสั้น ๆ ว่า จุดประสงค์ในการจัดงานเลี้ยงครั้งนี้ก็เพื่อการระดมทุนหาเงินเข้าสู่ท้องพระคลัง
เมื่อหลิวเจ๋อได้รับจดหมาย แม้เขาจะไม่เชื่อว่าบรรดาขุนนางเขี้ยวลากดินเหล่านั้นจะยอมบริจาคเงิน แต่ประโยคสุดท้ายในจดหมายของจ้าวอู่เจียงก็ทำให้เขาสนใจเป็นอย่างยิ่ง
[ข้าน้อยจะรอฟังข่าวดี และคืนนี้ข้าน้อยจะช่วยให้หลานสาวของท่านได้รับใช้ฮ่องเต้]
ตราบใดที่เป็นประโยชน์ต่อหลิวเหม่ยเอ๋อร์กับหลิวชิงชิง ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องจัดงานเลี้ยงวันพรุ่งนี้ให้ได้ หลิวเจ๋อสาบานกับตนเองในใจขณะเขียนจดหมายตอบกลับจ้าวอู่เจียง และในเวลาเดียวกันนี้ เขาก็สั่งให้ข้ารับใช้เริ่มเตรียมเทียบเชิญ
…
ตำหนักหย่างซิน ห้องบรรทมของฮ่องเต้ จ้าวอู่เจียงได้รับจดหมายตอบกลับ แล้วพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ขั้นแรกของแผนการเริ่มต้นขึ้นแล้ว
คืนนี้ เสี่ยวหลี่จือนำแผ่นไม้มาให้เลือกนางสนมอีกครั้งและผู้ที่ถูกเลือกก็คือหลิวเหม่ยเอ๋อร์
หลังจากรอการเรียกตัวอย่างยาวนาน ในที่สุด บรรดานางสนมก็ตกตะลึง หลิวเหม่ยเอ๋อร์ร้องอุทานออกมาด้วยความดีใจ ดูเหมือนว่าการประจบเอาใจจ้าวอู่เจียงจะมีประโยชน์จริง ๆ
หลิวเหม่ยเอ๋อร์รีบอาบน้ำขัดตัวให้หอมกรุ่น จากนั้นจึงเรียกน้องสาวให้มาเตรียมตัวเข้ารับใช้พร้อมกับตน
ก่อนหน้านี้ พวกนางสองพี่น้องเคยเข้ารับใช้ฝ่าบาทพร้อมกันมาแล้ว นอกจากฝ่าบาทจะไม่ปฏิเสธ พระองค์ยังดูจะชอบใจอีกด้วย ซึ่งนั่นทำให้หลิวเหม่ยเอ๋อร์มีความสุขยิ่งนัก บัดนี้ เมื่อนางถูกเลือกให้รับใช้ฮ่องเต้ หลิวเหม่ยเอ๋อร์ก็ต้องการจะให้น้องสาวได้เข้ารับใช้ด้วยเช่นกัน
หลิวเหม่ยเอ๋อร์ขับไล่นางกำนัลและขันทีออกไปจากตำหนักทั้งหมด และกำชับให้พวกเขารอคอยอยู่ที่ด้านนอกเท่านั้น
ส่วนตนเองกับหลิวชิงชิงจะรอคอยการเสด็จของฮ่องเต้อยู่ในห้องนอน
…
“ไปกันเถอะ กระหม่อมจะให้ฝ่าบาทได้เก็บเกี่ยวความรู้” จ้าวอู่เจียงพูดพร้อมกับพาฮ่องเต้หญิงมุ่งหน้าตรงไปที่ตำหนักเจาอี๋
“หึหึ” ฮ่องเต้หญิงหัวเราะในลำคอ นี่ก็นานมากแล้วที่นางเฝ้าดูจ้าวอู่เจียงปลอมตัวเป็นตนเองจัดการกับนางสนมเหล่านั้น นางได้เห็นมาทุกกระบวนท่าแล้ว ยังมีสิ่งใดที่นางไม่รู้อีกหรือ?
ทั้งสองคนพูดคุยระหว่างเดินไปข้างหน้า ฮ่องเต้หญิงรู้สึกโล่งใจขึ้นมาก
นางพบว่าจ้าวอู่เจียงคล้ายกับมีมนต์วิเศษ แต่ก็ไม่ทราบจะอธิบายอย่างไร มันเหมือนกับว่าเวลาที่นางมีเรื่องทุกข์ใจและได้พูดคุยกับจ้าวอู่เจียง ความทุกข์ใจเหล่านั้นก็จะค่อย ๆ สลายหายไปโดยไม่รู้ตัว
และจ้าวอู่เจียงก็เป็นคนช่างพูดช่างเจรจา ทุกครั้งที่นางอารมณ์ไม่ดี ชายหนุ่มจะคอยปลอบโยนและทำให้นางอารมณ์ดีขึ้นได้เสมอ
เซวียนหยวนจิ้งกับจ้าวอู่เจียงเพิ่งจะเข้าสู่ตำหนักเจาอี๋ ก็พบว่าห้องหับภายในตำหนักมีแสงไฟสว่างอยู่เพียงห้องเดียวเท่านั้น
เป็นแสงไฟที่มาจากเทียนไข


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า