ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 156

บทที่ 156 ไร้เดียงสา

จ้าวอู่เจียงก้าวเดินเข้าไปในสถานที่จัดงานเลี้ยงด้วยการนำทางของหลิวเฟิง หลังจากนั้น หลิวเฟิงก็ล่าถอยกลับไป

เมื่อเข้าไปถึงพื้นที่จัดงานเลี้ยง จ้าวอู่เจียงก็สามารถดึงดูดความสนใจจากผู้คนได้เป็นจำนวนมาก

เนื่องจากชายหนุ่มมีความแตกต่างจากผู้คนทั่วไป เขามีความหล่อเหลาและมีสง่าราศีที่กดให้ขุนนางทั้งหลายรู้สึกราวกับเป็นผู้ต่ำต้อย คนที่จะมีรัศมีสูงส่งในนครหลวงสามารถนับได้ด้วยมือเดียวเท่านั้น อย่างเช่นตู๋กูอี้เหอกับหลิวเจ๋อ ด้วยเหตุนี้ บรรดาขุนนางที่มาร่วมงานเลี้ยงจึงอดทอดถอนใจไม่ได้

แต่ที่สำคัญก็คือจ้าวอู่เจียงยังเยาว์วัย แม้ว่าจะมีขุนนางหนุ่มอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ก็ไม่มีใครเยือกเย็นได้เท่าคนผู้นี้ ที่มีทั้งความสงบสุขุมและมีสง่าราศีที่ทำให้ผู้คนสัมผัสได้ถึงความเหนือชั้น ผู้คนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงต่างก็รู้สึกเช่นเดียวกัน

ดังนั้น จึงมีคนเข้ามาทักทายจ้าวอู่เจียงไม่ขาดสาย และก็ยังมีอีกหลายคนเช่นกันที่หัวเราะเยาะอย่างไม่ปิดบัง ไม่สำคัญหรอกว่าคนผู้นี้จะหล่อเหลาเพียงใด สุดท้ายก็เป็นขันทีอยู่ดี

ตู๋กูอี้เหอพยักหน้าให้แก่จ้าวอู่เจียง ก่อนจะเรียกให้ไปนั่งลงที่ข้างกาย

จ้าวอู่เจียงเดินเข้าไปหาตู๋กูอี้เหอด้วยความนอบน้อม ก่อนจะนั่งลงเคียงข้างชายชราด้วยความสง่างาม

บรรดาขุนนางที่อยู่โดยรอบต่างก็เฝ้ามองด้วยความอิจฉาริษยา แม้จะไม่มีการแบ่งลำดับชั้นยศในงานเลี้ยงนี้ แต่ขุนนางทั้งหลายก็รู้ดีว่าการจัดตำแหน่งที่นั่งล้วนหมายถึง สถานะที่ต่างกันไป เพราะฉะนั้น แม้จ้าวอู่เจียงจะได้นั่งร่วมวงกับกลุ่มขุนนางชั้นสูง แต่ก็ไม่มีผู้ใดกล้าลุกขึ้นมาตั้งคำถาม

และที่สำคัญก็คือ ประมุขตระกูลตู๋กูเป็นคนเชิญชายผู้นี้ไปนั่งด้วยตนเอง ยังจะมีผู้ใดกล้าคัดค้านอีก?

ข้างกายจ้าวอู่เจียงยังมีหลี่เฉินซวีเสนาบดีกรมพิธีการ ซึ่งหลี่เฉินซวีก็ทักทายจ้าวอู่เจียงด้วยความสนิทสนมเช่นกัน

…

เมื่อล่วงเลยยามบ่ายไปแล้ว ขุนนางที่ได้รับเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงก็มากันพร้อมหน้าพร้อมตา นับดูแล้วมีจำนวนเกินครึ่งในราชสำนัก กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ หากไม่ใช่ขุนนางชั้นผู้น้อยที่ไม่มีอำนาจในการบริหารบ้านเมือง ทุกคนต่างก็มารวมตัวกันอยู่ที่งานเลี้ยงในวันนี้ทั้งสิ้น

ขุนนางที่มีลำดับชั้นยศต่ำที่สุดในงานเลี้ยงวันนี้เป็นขุนนางขั้นแปดแม้พวกเขาจะได้ที่นั่งอยู่ปลายสุดของห้องจัดงานเลี้ยง แต่ก็รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับเชิญจากหลิวเจ๋อ

ในอดีต เรื่องเช่นนี้คงเป็นได้เพียงฝัน

หลิวเจ๋อเป็นผู้ใดกัน?

เขาเป็นถึงขุนนางชั้นผู้ใหญ่สามแผ่นดิน รับใช้ฮ่องเต้มาแล้วถึงสามรัชกาล มีตำแหน่งเป็นพระราชเลขาฝ่ายขวา เป็นขุนนางขั้นสามแม้จะมีลำดับชั้นยศเทียบเท่ากับเสนาบดีทั้งหกกรม แต่ทุกคนก็รู้ดีว่าชายชรามีอำนาจเหนือกว่าพวกเขาอยู่ครึ่งหนึ่ง ดังนั้น หลายคนจึงขนานนามให้หลิวเจ๋อเป็นขุนนางขั้นสองเรียกได้ว่าเป็นผู้ที่มีอำนาจอย่างแท้จริง

ในอดีต คงเป็นไปไม่ได้เลยที่หลิวเจ๋อจะเชิญขุนนางลำดับชั้นยศต่ำกว่าขั้นเจ็ดเข้ามาร่วมงานเลี้ยง แต่อย่างไรก็ตาม งานเลี้ยงในวันนี้เป็นงานเลี้ยงใหญ่ แล้วจะไม่ให้ขุนนางชั้นผู้น้อยเหล่านี้รู้สึกเป็นเกียรติได้อย่างไร?

หลิวเจ๋อนั่งอยู่ที่โต๊ะของเจ้าภาพ เชิญชวนให้ทุกคนดื่มกินตามสบาย แขกผู้เข้าร่วมงานกล่าวสรรเสริญชายชราด้วยความเคารพ บรรยากาศของงานเลี้ยงเต็มไปด้วยความสุข

เมื่อสุราเข้าปาก ผู้คนก็เริ่มสนุกสนาน หลิวเจ๋อ ตู๋กูอี้เหอและจ้าวอู่เจียงลอบมองหน้าส่งสัญญาณผ่านทางสายตากันเล็กน้อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน