ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1561
บทที่ 1561 ความโกรธของเหล่าคนประจบและผู้ที่คลั่งไคล้
เหล่าคุณชายนั่งจิบชาและขนมว่าง พลางสนทนากันไปมา
“พูดแบบนั้นก็ไม่ถูก ทุกคนที่มาที่นี่ไม่จำเป็นที่จะต้องมาร่วมงานวันเกิดของคุณหนูโม่หลีอย่างเดียว บางทีอาจเป็นลูกค้าทางธุรกิจของตระกูลโม่ก็ได้”
“ก็จริง ตระกูลโม่มีทั้งอำนาจและทรัพย์สิน อนาคตก็สดใส”
“ถ้าได้รับความชื่นชอบจากคุณหนูโม่หลีหรือคุณหนูใหญ่หรานหร่าน…”
“นายคิดอะไรอยู่ คิดเพ้อเจ้อ?”
“แค่คิดก็ไม่ได้เหรอ ตั้งแต่โบราณมา วีรบุรุษย่อมรักสาวงาม มีอะไรน่าละอายกัน?”
“ถ้าฉันสามารถทำให้คุณหนูโม่หลีพอได้ ฉันจะรักเธอไปชั่วชีวิต พวกนายรู้ไหมว่าฉันเขียนจดหมายรักถึงคุณหนูโม่หลีไปกี่ฉบับแล้ว?”
“จดหมายรัก จดหมายรักอะไร นายเป็นพวกชอบประจบสินะ? พวกประจบต้องไปต่อท้ายแถว! เร็วเข้า!”
“ใช่ พวกประจบน่าละอาย! เขียนจดหมายรักส่งไปจะไปมีความหมายอะไร? ฉันเพื่อเตรียมของขวัญวันเกิดปีนี้ให้กับเธอ ฉันถึงกับขายรถที่คุณพ่อซื้อให้ไป ของขวัญที่ฉันเตรียมมานี่แหละคือความหมายที่แท้จริง ความรักที่จับต้องได้!”
“รักบ้านนายสิ เจ้าพวกประจบที่ไม่รู้จักตัวเอง ไปต่อท้ายพวกประจบเลย!”
“พูดตามตรง ฉันผิดหวังในพวกนายมาก ตอนแรกคิดว่าพวกนายจะเป็นคู่แข่งในเส้นทางความรักของฉัน ไม่นึกว่าจะเป็นแค่พวกประจบ”
“พวกแฟนคลับที่คลั่งไคล้ไอดอลระดับซูเปอร์สตาร์ยังประจบไม่เก่งเท่านาย ถามหน่อยว่านายคิดอะไรอยู่ ถึงได้บอกว่ามีคลื่นสมองตรงกัน…”
“ในเมื่อทุกคนชอบคุณหนูโม่หลี ถ้าอย่างนั้นคุณหนูหรานหร่านก็เป็นของฉันสิ?”
“ไสหัวไป! นายคู่ควรกับหรานหร่านของฉันตรงไหน?”
“นายเข้าใจคุณหนูหรานหร่านดีเท่าฉันเหรอ? ฉันกับคุณหนูหรานหร่านเติบโตมาในดวงดาวเดียวกันตั้งแต่เด็ก นี่เรียกว่าอะไร นี่เรียกว่าพรหมลิขิต! เรียกว่าเพื่อนวัยเยาว์ชัด ๆ!”
“ฉันก็อยู่ในกลุ่มดาวเดียวกันกับคุณหนูหรานหร่านมาตั้งแต่เด็กเหมือนกัน! จะเรียกว่าพรหมลิขิตได้อย่างไร? ยังจะมาอ้างว่าเป็นเพื่อนวัยเยาว์อีก นายโง่รึเปล่า?”
“หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ไม่น่าดูเลย พวกผู้อาวุโสกำลังดูพวกนายนะ นู่น พวกเขาขำอยู่ข้างหลังน่ะ”
“ใช่แล้ว!”
“ฉันได้กลิ่นของคุณหนูหรานหร่านแล้ว เธอกำลังเดินมาใกล้ พวกนายเงียบไว้”
“ฉันจะลองดมดู ทำไมฉันไม่ได้กลิ่นเหมือนนายล่ะ นี่นายเป็นหมาเหรอ?”
“เดี๋ยวก่อน นายไม่ใช่เหรอที่เป็นสมุนรับใช้คุณหนูโม่หลี แล้วทำไมถึงได้กลิ่นคุณหนูหรานหร่านล่ะ? ไอ้หมาชั่ว!”
“หมาชั่วต้องเข้าแถวหลังพวกสมุนรับใช้ที่ไม่รู้จักตัวเอง!”
“พูดแบบนี้ พวกเราที่เป็นสมุนรับใช้ก็มีตำแหน่งสูงขึ้นแล้วสินะ?”
“นายใส่ร้ายฉันเหรอ? อย่าเอาฉันไปรวมกับพวกสมุนรับใช้นะ!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า