บทที่ 1580 ผู้จัดการ
จ้าวเจียงคนนี้ ในแวดวงนักล่าเงินรางวัล ได้ชื่อว่าเป็นนักล่าแม่ เพราะวิธีการปฏิบัติภารกิจที่ทำทุกวิถีทางโดยไม่เลือกวิธี
เครื่องแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์ของจ้าวเจียงคือหน้ากากที่สามารถเปลี่ยนสีหน้าได้ และเสื้อหนังสีดำที่สวมจนเก่าคร่ำคร่าจนแม่ของเขายังจำไม่ได้
“นักล่าเงินรางวัลจ้าวเจียง?” ซีเหมินฉางชิ่งเอ่ยด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยความโกรธ
“ทำไมมันถึงต้องฆ่าผู้อำนวยการและคนอื่น ๆ ด้วย?”
“ใจเย็น ๆ” หยวนเหลยเลื่อนหน้าจอต่อไป
“ฉันจะรู้ได้อย่างไร?
นักล่าเงินรางวัลส่วนใหญ่สนใจแต่เงิน ไม่สนใจคน ก็แค่ฆ่าคนเท่านั้น บางทีอาจไม่มีเหตุผลอะไรเลย แค่ผู้ว่าจ้างให้เงินให้ค่าตอบแทนก็ทำแล้ว
นักล่าเงินรางวัลก็เป็นแบบนี้ ไม่เลือกวิธีการ วงการบันเทิงก็ไม่ต่างกันไม่ใช่เหรอ?
ถ้านายอยากรู้คำตอบ ก็แค่หาตัวจ้าวเจียงให้เจอก็พอ”
“เอานี่ ฉันฝากคนไปตามหามันให้แล้ว” ผู้จัดการส่งแท็บเล็ตให้ซีเหมินฉางชิ่ง พลางตบบ่าเขาเบา ๆ เพื่อปลอบใจ
“อย่าเพิ่งรีบร้อน พรุ่งนี้เช้านายยังมีฉากที่ต้องแสดงอีก คู่แสดงของนายเป็นนักแสดงอาวุโส จัดการอารมณ์ตัวเองให้ดี ถ้าไปแสดงด้วยสภาพแบบนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะต้องถ่ายซ้ำกี่รอบ เพราะฉะนั้นอย่าทำให้ฉันต้องขายหน้า”
“อย่าลืมนะ ไอ้ผู้ช่วยหัวหน้างานเขียนบทเวรนั่น เมื่อปีที่แล้วฉันด่ามันไว้ซะเละ ถ้าพรุ่งนี้นายสภาพไม่ดีไปถ่าย ใครจะไปรู้ว่ามันจะบันทึกอะไรเหลวไหลอย่างไรบ้าง
มันอาจจะบันทึกว่านายไม่ตั้งใจทำงาน พูดบทไม่ชัด แสดงเกินจริง พอเรื่องพวกนั้นแพร่ออกไป ฝ่ายประชาสัมพันธ์นั่นละที่จะต้องมาเหนื่อย”
ซีเหมินฉางชิ่งเผยสีหน้าอ่อนล้า ก่อนจะถอนหายใจลึก ๆ
“เหลย ร่างของผู้อำนวยการยังไม่ทันเย็นเลยนะ…”



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า