ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 168

บทที่ 168 เจ้าจะทำให้สำนักไร้ขอบเขตแข็งแกร่งได้อย่างไร?

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบคำถาม หลิ่วชิงซานก็เริ่มต้นพูดอีกครั้งในสิ่งที่พี่ชายบอกตนมา

“ใต้เท้าจ้าวอู่เจียงเข้าใจดีถึงความเร่งด่วนในท้องพระคลังที่ว่างเปล่า เขานำเงินที่ได้รับการบริจาคทั้งหมดเติมเข้าสู่ท้องพระคลัง พี่ชายของข้ากล่าวว่า เขาเองก็บริจาคเงินให้แก่ใต้เท้าจ้าว เพื่อที่จะได้สร้างความดีความชอบ และผูกมิตรกับเขาด้วย”

“แต่ข้าเองก็ไม่ลืมว่าที่ตระกูลหลิ่วเติบโตขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้ ก็เนื่องจากได้รับการสนับสนุนจากหอการค้าเจียงตู่อย่างต่อเนื่อง และด้วยสายข่าวจากพี่ชายข้าในราชสำนัก บัดนี้ ข้าได้นำความลับนี้มาเปิดเผยต่อพวกท่าน ก็ขึ้นอยู่กับพวกท่านแล้วว่าจะทำอย่างไร!”

“พี่ชิงซาน? ท่านต้องการจะแบ่งปันกับพวกเราจริง ๆ หรือ?”

ประมุขกิตติมศักดิ์จากตระกูลฉินดีใจเป็นอย่างยิ่ง เขากังวลเหลือเกินว่าการพูดจาล่วงเกินจ้าวอู่เจียงเมื่อสักครู่ จะทำให้ตนได้รับความเดือดร้อน แต่เมื่อหลิ่วชิงซานพูดออกมาเช่นนี้ ก็ถือว่าเป็นข่าวดียิ่งนัก

“หอการค้าของพวกเรายึดถือผลประโยชน์ของทุกฝ่ายเป็นที่ตั้งเสมอ นี่คือหลักการที่มีมาตั้งแต่วันแรกที่ก่อตั้งหอการค้าขึ้น!”

หลิ่วชิงซานมีสีหน้าเคร่งขรึม

“เหตุผลที่ข้านำเรื่องนี้มาบอกพวกท่านก็เพราะต้องการจะให้หอการค้าเราสนับสนุนทางการเงินแก่ใต้เท้าจ้าว เพื่อสร้างความสนิทสนม และในทางกลับกัน พวกเราก็จะสามารถได้รับผลประโยชน์จากใต้เท้าจ้าวที่อยู่ในวังหลวงได้อีกด้วย”

นี่เท่ากับเป็นการขยายความยิ่งใหญ่ของหอการค้าไปในตัว

เฟิงอวิ๋นไฉหรี่ตาลงด้วยความตกตะลึงเล็กน้อย หลิ่วชิงซานมีความคิดที่ประเสริฐมาก นี่คือวิสัยทัศน์ของพ่อค้าที่แท้จริง

ในขณะนี้ ประมุขกิตติมศักดิ์คนอื่น ๆ ล้วนอับอายให้แก่คำพูดของหลิ่วชิงซาน และในเวลาเดียวกันนี้ พวกเขาก็ยิ่งตกตะลึงกับข้อมูลที่หลิ่วชิงซานเปิดเผยออกมา เกี่ยวกับความแข็งแกร่งทางอำนาจของจ้าวอู่เจียง

หลิ่วว่านซานทำอย่างไรถึงกลายเป็นคนที่จ้าวอู่เจียงไว้ใจได้เล่า? นั่นเป็นเพราะว่าหลิ่วว่านซานเลือกลงทุนโดยไม่ลังเล เขายอมมอบตำแหน่งประมุขกิตติมศักดิ์ประจำตระกูลหลิ่วให้แก่จ้าวอู่เจียง จากนั้นก็บริจาคเงินเข้าสู่ท้องพระคลังตามความต้องการของคนผู้นั้น นี่ย่อมเป็นการกระทำที่กินใจจ้าวอู่เจียงเป็นอย่างยิ่ง

“ข้าเห็นด้วย”

“ข้าก็เห็นด้วย”

“ไม่มีสิ่งใดให้คัดค้าน นี่ถือเป็นการตัดสินใจที่ประเสริฐยิ่ง”

“…”

ทุกคนต่างก็แสดงความคิดเห็นออกมา

“แต่เราจะมอบเงินให้ใต้เท้าจ้าวโดยตรงไม่ได้ เราต้องมอบเงินเหล่านี้ด้วยวิธีอื่น” ดวงตาของหลิ่วชิงซานทอประกายระยิบระยับ

เฟิงอวิ๋นไฉหรี่ตาลงขณะใช้ความคิด ก่อนพูดออกมาช้า ๆ

“ข้าได้ข่าวมาว่า จ้าวอู่เจียงกำลังวางแผนก่อตั้งสำนักของตนเอง การก่อตั้งสำนักจำเป็นต้องใช้เงิน พวกเราใช้โอกาสนี้ดีหรือไม่?”

“ดีเยี่ยมยิ่งนัก” คนอื่น ๆ ล้วนเห็นด้วย

หลิ่วชิงซานพยักหน้าอย่างแช่มช้า เห็นด้วยเช่นกัน

…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน