ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 172

บทที่ 172 อารมณ์แปรปรวน

จ้าวอู่เจียงได้แต่ทำตามพระประสงค์ ในระหว่างร่วมรักกับเซียวว่านจวิน เมื่อได้ยินว่าเซียวว่านจวินไม่ได้เรียกหาจ้าวอู่เจียงด้วยคำว่าฝ่าบาทอีกแล้ว แต่กลับเรียกหาด้วยคำว่าสามีจ๊ะสามีจ๋า ฮ่องเต้หญิงที่นั่งอยู่ในความมืดก็ต้องกัดฟันกรอดด้วยความรู้สึกเสียใจ นางได้แต่แอบบ่นด่าเซียวว่านจวินอยู่ในใจที่ไม่ยอมรักษากิริยาเยี่ยงกุลสตรีบ้างเลย

จ้าวอู่เจียงกลายร่างกลายเป็นท่อนไม้กระแทกเข้าสู่ปากเขื่อน ส่งผลให้น้ำไหลทะลักเนืองนอง เวลาสองชั่วยามผ่านไปอย่างรวดเร็ว จ้าวอู่เจียงก็เริ่มเกิดความเหนื่อยล้าในการบุกทะลวงเขื่อนนที ท้ายที่สุด ทุกอย่างก็สงบลงอย่างนุ่มนวล

…

วันต่อมา หลังจากได้รับคำยินยอมจากฮั่วหรูอี้และผู้อาวุโสทั้งสามท่าน จ้าวอู่เจียงก็ตัดสินใจก่อตั้งสำนักไร้ขอบเขตขึ้นในที่ตั้งเดิมของสำนักมังกรเกล็ดศิลา

แม้ว่าสำนักมังกรเกล็ดศิลาจะถูกทำลายลงไปแล้ว แต่พื้นที่ยังคงอยู่ ไม่ว่าจะเพราะเป็นการแสดงความเคารพต่อฉีหลิน หรือเป็นเพราะมีการแก่งแย่งแข่งขันระหว่างสำนักใต้ดินเป็นจำนวนมาก จึงยังไม่มีผู้ใดบุกเข้ามายึดครองที่ทำการของสำนักมังกรเกล็ดศิลา

ฮั่วหรูอี้กลับมายังบ้านเก่าของตนด้วยใบหน้าอันเศร้าโศก ผู้อาวุโสทั้งสามก็ดูจะมีความสะท้อนใจเช่นกัน

ป้ายชื่อหน้าสำนักมังกรเกล็ดศิลาถูกแทนที่ด้วยป้ายใหม่ของสำนักไร้ขอบเขต

ในเวลาเดียวกันนี้ จ้าวอู่เจียงก็ได้เรียกตัวองครักษ์มังกรอีกสามคนให้มาแฝงตัวอยู่ในสำนักไร้ขอบเขต สำหรับเตรียมต่อกรกับศัตรูที่รุกราน

และในระหว่างนี้ ข่าวเรื่องการก่อตั้งสำนักใหม่ในนครหลวงก็แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว สำนักใต้ดินหลายแห่งได้รับรู้เรื่องนี้ และแสดงความเหยียดหยามออกมาทันที

สิ่งเดียวที่พวกเขาเห็นอยู่ในสายตาก็คือ การพยายามครอบครองนครหลวงของสำนักมังกรเงิน

แต่ในมุมมองของพวกเขา แม้ว่าสำนักใต้ดินในนครหลวงจะเกิดความขัดแย้งกันอยู่ตลอดเวลา แต่พลังของมังกรต่างถิ่นก็คงไม่สามารถเอาชนะงูเจ้าถิ่นได้ในระยะเวลาอันสั้น และคงไม่มีผู้ใดคิดสั้นก่อตั้งสำนักใหม่ขึ้นมาในช่วงเวลานี้เด็ดขาด…

เพียงแต่พวกเขาคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะมีสำนักใหม่ก่อตั้งขึ้นมา เรียกตัวเองว่า ‘สำนักไร้ขอบเขต’ นี่คือการทำให้พวกเขาเกิดความไม่พอใจได้อย่างไม่ต้องสงสัย

ในเวลาเดียวกันนี้ เขตตะวันตกของย่านเจียงตู่ จวนที่ประทับของเซียวเหยาอ๋อง

เซียวเหยาอ๋องสวมใส่ชุดเสื้อคลุมสีขาว นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ มีสง่าราศีน่าเกรงขาม นั่งเท้าคางรับฟังผู้ติดตามรายงานภารกิจที่ได้รับมอบหมาย

ข้ารับใช้ในชุดสีน้ำเงินอันผิงและข้ารับใช้ในชุดแดงฉีเล่อต่างก็ยืนอยู่ข้างกายด้วยความเคารพ อันผิงที่ได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของเจี๋ยเอ้อร์ซานในคุกใต้ดินของกรมยุติธรรมเมื่อครั้งก่อน บัดนี้ก็ฟื้นตัวหายดีแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน