บทที่ 179 ทางเลือกของนักโทษ
จ้าวอู่เจียงหรี่ตาลง ไม่สำคัญหรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับท่านปู่ของกู้เหนียนหยวน แต่ประเด็นสำคัญคือ ‘นครหลวง’ นครหลวงต้องมีอะไรบางอย่างที่กู้เหนียนหยวนหรือท่านปู่ของนางกำลังตามหาอยู่แน่นอน
อาจจะเป็นของวิเศษบางอย่าง อาจจะเป็นผู้คนที่สามารถให้ที่พักพิงแก่กู้เหนียนหยวนหรือท่านปู่ของนาง หรืออาจจะเป็นอย่างอื่นก็ได้เช่นกัน แต่มันต้องเป็นสิ่งที่สำคัญมากแน่นอน
จ้าวอู่เจียงลูบไล้มือไปตามเรือนร่างของกู้เหนียนหยวน นี่ไม่ใช่การฉวยโอกาส แต่เป็นการตรวจสอบร่างกาย
เขาพบว่ากู้เหนียนหยวนมีอายุกระดูกไม่น่าเกินสิบเก้าปี ซึ่งหมายความว่า บัดนี้ นางเพิ่งจะมีอายุสิบเก้าปีเท่านั้น
กู้เหนียนหยวนมีอายุเพียงสิบเก้าปี แต่อยู่ในขอบเขตยอดยุทธ์แล้ว ซ้ำยังได้ตำแหน่งผู้อาวุโสประจำสำนักของฉีหลิน แสดงว่าภูมิหลังของนางย่อมไม่ธรรมดา…
“ท่านอยากกลับไปหาท่านปู่หรือไม่…”
“อยากสิ” กู้เหนียนหยวนเงยหน้าขึ้นมาด้วยความดีใจ นางต้องการจะกลับไปหาท่านปู่มานานแล้ว แต่ท่านปู่สั่งให้นางมาที่นครหลวง นางกลัวว่าการรีบร้อนกลับไปจะทำให้ท่านปู่ไม่พอใจ
ดวงตาของจ้าวอู่เจียงทอประกายแจ่มใสขึ้นมาทันที เขายิ้มอย่างอ่อนโยน
“เช่นนั้นข้าสัญญากับท่าน ข้าจะหาโอกาสที่เหมาะสม แล้วพวกเราจะกลับไปหาท่านปู่ของท่านด้วยกัน”
กู้เหนียนหยวนกอดเอวจ้าวอู่เจียง แนบใบหน้าลงกับหน้าอกของเขา แล้วกระซิบเสียงอ่อนหวาน
“เช่นนั้น ต้องขอบคุณท่านมากแล้ว…”
“สมุนไพรต้มเสร็จแล้ว…” ทันใด ฮั่วหรูอี้เดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้งพร้อมด้วยชามใส่น้ำสมุนไพร เมื่อนางเห็นว่ากู้เหนียนหยวนกับจ้าวอู่เจียงกำลังโอบกอดกันอย่างแนบชิด สีหน้าก็พลันเย็นชาขึ้นมา อดพูดด้วยความขุ่นเคืองใจไม่ได้
“นี่ข้ามาขัดจังหวะพวกท่านหรือไม่?”
ไม่เลย พี่สะใภ้ ท่านมาได้ถูกจังหวะแล้ว… จ้าวอู่เจียงไอออกมาเบา ๆ
“ผู้อาวุโสกู้ได้รับบาดเจ็บสาหัส มีจิตใจไม่มั่นคง…”
ฮั่วหรูอี้รับคำในลำคอ วางชามใส่น้ำสมุนไพรลงบนโต๊ะ ความตกตะลึงปรากฏขึ้นในหัวใจอีกครั้ง นางรู้จักกู้เหนียนหยวนมานานมากกว่าจ้าวอู่เจียง จึงทราบดีว่ากู้เหนียนหยวนเป็นบุคคลที่เย็นชาทั้งจากภายในและภายนอก แต่เมื่อเห็นความใกล้ชิดสนิทสนมระหว่างกู้เหนียนหยวนกับจ้าวอู่เจียงในวันนี้ ฮั่วหรูอี้ก็อดรู้สึกมึนงง สับสน และประหลาดใจไม่ได้
กู้เหนียนหยวนเย็นชาต่อทุกคน เหตุใดถึงแสดงความใกล้ชิดต่อจ้าวอู่เจียง? หรือเป็นเพราะว่าเขามีหน้าตาที่หล่อเหลา? หรือเป็นเพราะว่ากู้เหนียนหยวนได้ค้นพบความแข็งแกร่งบางอย่างของจ้าวอู่เจียง?
ดวงตาของฮั่วหรูอี้วาวโรจน์ นึกทบทวนภาพงานเลี้ยงในหอการค้าเจียงตู่ ดูเหมือนเจียงเมิ่งลี่จะพยายามทดสอบจ้าวอู่เจียงเพื่ออะไรบางอย่าง
หรือว่าเขาจะไม่ได้เป็นขันทีจริง ๆ? ฮั่วหรูอี้กลอกตา พลางพึมพำ “ไม่ได้การ ข้าคงต้องหาโอกาสตรวจสอบดูสักหน่อยแล้ว…”
…
สำนักไร้ขอบเขต ณ ห้องลับใต้ดิน
อันผิง ฉีเล่อ และผู้อาวุโสอู๋ฉินหยาง ต่างก็ถูกสกัดจุดลมปราณ มือและเท้าถูกมัด แล้วถูกจับแขวน เช่นเดียวกับบุรุษชุดดำ
ในเงามืด องครักษ์มังกรผู้สวมหน้ากากอสูรกำลังซ่อนตัวคอยจับตาดูอยู่ตลอดเวลา
เสียงฝีเท้าหนึ่งดังใกล้ และจ้าวอู่เจียงก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างแช่มช้า เขามาที่นี่เพื่อทำการสอบปากคำ



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า