ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 184

บทที่ 184 เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว

ยามราตรี

มีการเรียกตัวองค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่เข้ารับใช้

องค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่ไม่ได้เข้ามารับใช้ฮ่องเต้นานแล้ว นางจึงรอคอยแทบไม่ไหวที่จะได้พบกับรสชาติของหยดน้ำค้างวิเศษ

ทันทีที่การรับใช้เริ่มต้นขึ้น นางก็ต้องรองรับการบุกโจมตีของจ้าวอู่เจียงอย่างเต็มกำลัง

ฮ่องเต้หญิงนั่งดูอยู่ในความมืด ในขณะที่กองทัพของทั้งสองฝ่ายปะทะกัน ก็ได้ยินเสียงร้องคำรามด้วยความดุเดือดไม่ขาด จ้าวอู่เจียงเอาแต่กระแทกประตูเมืองขององค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่ครั้งแล้วครั้งเล่า

องค์หญิงอวี้เซวียนไม่ได้ปิดประตูเมืองตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มิหนำซ้ำประตูเมืองยังเปิดอ้ากว้าง ปล่อยให้กองทัพของจ้าวอู่เจียงเคลื่อนขบวนเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

หนึ่งชั่วยามต่อมา องค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่ก็พ่ายแพ้ให้แก่กองทัพของแคว้นต้าเซี่ย นางถึงกับต้องร้องขอความเมตตาออกมาด้วยซ้ำ

จ้าวอู่เจียงกลับออกมาพร้อมกับชัยชนะ

แต่ผู้ที่มีความสุขที่สุดกลับเป็นองค์หญิงอวี้เซวียนผู้พ่ายแพ้

แม้ว่านางจะพ่ายแพ้ แต่นางก็ไม่ตัดพ้อเลยสักคำ และหลังจากนั้น การบุกโจมตีก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยาม องค์หญิงอวี้เซวียนก็ขอยอมแพ้ ประตูเมืองเต็มไปด้วยหยาดน้ำค้างสีขาวขุ่น

ฮ่องเต้หญิงหน้าแดงก่ำในความมืด การต่อสู้ระหว่างจ้าวอู่เจียงกับองค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่มีความดุเดือดมากกว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับนางสนมคนอื่น ๆ นัก จ้าวอู่เจียงระเบิดพลังออกมาเหมือนต้องการจะฆ่าให้องค์หญิงอวี้เซวียนตายทั้งเป็น นางส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาอย่างต่อเนื่อง กล่าวคือ ในฐานะตัวแทนของแคว้นต้าเซี่ย จ้าวอู่เจียงสามารถเผด็จศึกได้อย่างหมดจดจริง ๆ

บุรุษที่เกิดมาพร้อมกับความเหนือธรรมดาจะอยู่ในความสงบเนิ่นนานได้อย่างไร? ดังนั้น องค์หญิงอวี้เซวียนจึงถูกจับกดลงไปอีกครั้ง

…

ณ นครหลวง เขตตะวันตก ที่พักของเซียวเหยาอ๋อง

เซียวเหยาอ๋องรอคอยมาเกือบทั้งวัน แต่พวกอันผิงก็ยังไม่กลับมา ในใจจึงรู้แล้วว่าคงเกิดเรื่องอะไรบางอย่างขึ้นกับพวกอันผิงเป็นแน่แท้

นั่นทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าจะมีผู้อยู่ในขอบเขตปรมาจารย์ซ่อนตัวอยู่ในนครหลวงสินะ

แต่อย่างไรก็ตาม เซียวเหยาอ๋องไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก ก็แค่การหายตัวไปของลูกสมุนไม่กี่คน ถึงอย่างไรก็ไม่ส่งผลอะไรต่อเขาอยู่แล้ว เพราะพวกมันไม่มีทางเปิดเผยตัวตนของเขาได้เด็ดขาด

ในคืนนี้ เซียวเหยาอ๋องได้รับข่าวคราวจากยุทธจักร

ปรากฏว่ามีหลายสำนักใหญ่ได้ไปรวมตัวกันอยู่ในเมืองหวังโจว แม้ว่าจะยังไม่มีการปะทะกันอย่างใหญ่หลวง แต่ก็เริ่มมีการปะทะกันเล็ก ๆ น้อย ๆ เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา อีกไม่นานก็คงจะเกิดการนองเลือดขึ้นแน่

ผู้เฝ้าประตูสุสานของไต้ซือนักปัดกวาดมีพลังแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง เขายืนเฝ้าหน้าประตูอย่างไร้เทียมทาน ยอดฝีมือจากทุกสำนักต่างก็ต้องพ่ายแพ้ ไม่มีผู้ใดกล้าไปท้าทายกับผู้เฝ้าประตูอีกแล้ว

ดวงตาของเซียวเหยาอ๋องทอประกายวาวโรจน์ขึ้นมาเล็กน้อย ดูเหมือนโอกาสที่จะได้เข้าสู่สุสานของไต้ซือนักปัดกวาดจะเปิดกว้างขึ้นมาอีกนิดนึงแล้วสิ ไม่ช้าก็เร็ว เมื่อพวกสำนักใหญ่ร่วมมือกัน พวกเขาก็คงบุกฝ่าเข้าไปได้แน่ ๆ และเมื่อถึงตอนนั้น ปัญหาใหญ่ก็จะเกิดขึ้น

เซียวเหยาอ๋องตัดสินใจจะเมืองหวังโจวด้วยตนเอง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน