บทที่ 185 เหมือนกับนายท่าน
ณ ห้องลับใต้ดิน
จ้าวอู่เจียงยืนอยู่หน้าประตูศิลา เจี๋ยเอ้อร์ซานยืนอยู่ด้านหลังเขา
ประตูศิลาค่อย ๆ เลื่อนเปิดออกอย่างเชื่องช้า ได้ยินเสียงคำรามดังสนั่น
ชายหนุุ่มกลับมาที่นี่เพื่อตรวจสอบผลลัพธ์ของพวกอันผิงทั้งสามคน
เมื่อประตูศิลาเปิดออก แสงสีเงินก็พุ่งเข้ามา
“ตายซะเถอะ!”
เสียงคำรามที่ดังออกมาจากด้านหลังประตูศิลาเป็นเสียงของอันผิง
ผลั่ก!
เจี๋ยเอ้อร์ซานสะบัดแขนเสื้อ ปลดปล่อยพลังออกไปสลายการโจมตี ด้วยกระบี่จากอันผิงและระเบิดมวลพลังตอบโต้กลับไป ของเจี๋ยเอ้อร์ซาน ก็ส่งผลให้อันผิงลอยกระเด็นไปกระแทกกับกำแพงหิน โลหิตสีแดงไหลทะลักออกมาจากปาก
จ้าวอู่เจียงมีสีหน้าไร้อารมณ์ ภายในห้องลับ มีศพสองศพนอนแน่นิ่ง ศพแรกเป็นศพของอู๋ฉินหยางผู้อาวุโสจากสำนักมังกรเงิน แน่นอนว่าอีกศพก็คือฉีเล่อผู้สวมใส่ชุดสีแดงเพลิง
อู๋ฉินหยางผมเผ้ายุ่งเหยิง ดวงตาเบิกค้าง ชุดเสื้อคลุมสีขาวเต็มไปด้วยคราบเลือดและรอยขาดวิ่น สองมือมีแต่คราบเลือดแห้งกรัง
ส่วนศพของฉีเล่อ ชุดสีแดงของนางเต็มไปด้วยโลหิต บนหน้าอกปรากฏรูขนาดใหญ่จากการถูกใครบางคนโจมตีทางด้านหน้า และผู้ที่สังหารนางก็คืออู๋ฉินหยางนั่นเอง
…
เมื่อคืนนี้ คนทั้งสามถูกขังอยู่ในห้องใต้ดินให้ฆ่ากันเองเหมือนสัตว์ป่า
อู๋ฉินหยางเปิดฉากโจมตีก่อนเป็นคนแรก เขามีฝีมือแข็งแกร่งที่สุด อีกเพียงนิดเดียวก็จะอยู่ในขอบเขตปรมาจารย์แล้ว เขาต้องการจะฆ่าอันผิงกับฉีเล่อ เพื่อที่ตนเองจะได้กลายเป็นผู้รอดชีวิต
อันผิงย่อมไม่มีทางทำร้ายฉีเล่อ อีกทั้งเขายังได้รับการถ่ายทอดวิชามาจากเซียวเหยาอ๋องโดยตรง ทำให้มีฝีมือสูงส่งมากกว่าขั้นพลัง เมื่อเขาร่วมมือกับฉีเล่อจึงสามารถต่อสู้กับอู๋ฉินหยางได้อย่างไม่เป็นรอง
แต่ถึงอย่างนั้น อันผิงกับฉีเล่อก็มีขั้นพลังต่ำต้อยกว่าอู๋ฉินหยางอยู่ดี เพียงไม่นานอู๋ฉินหยางก็สามารถทำให้ทั้งสองคนได้รับบาดเจ็บได้สำเร็จ
หลังจากฟื้นตัวขึ้นมา อู๋ฉินหยางก็ใช้ท่าไม้ตายโจมตีใส่อันผิง อันผิงไม่มีที่ใดให้หลบซ่อน แต่ในจังหวะวิกฤตนั้นเอง ฉีเล่อก็กระโดดเข้ามารับการโจมตีแทน
ความตายของฉีเล่อทำให้อันผิงเสียสติ ในที่สุด เขาก็สามารถสังหารอู๋ฉินหยางได้ด้วยความบ้าคลั่ง
เขานั่งอยู่ในห้องใต้ดินทั้งคืน สติเตลิดเปิดเปิงไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
เช้านี้ เมื่อประตูค่อย ๆ เลื่อนเปิดออก อันผิงก็เข้าใจทันทีว่า จ้าวอู่เจียงจะต้องกลับมาดูผลลัพธ์แน่
เขาจึงได้ซัดกระบี่โจมตีใส่ แต่ก็ถูกข้ารับใช้ของจ้าวอู่เจียงสกัดขัดขวางเอาไว้
ในขณะนี้ อันผิงทำได้เพียงจ้องมองจ้าวอู่เจียงด้วยแววตาเกลียดชัง
ชายหนุ่มเดินช้า ๆ เข้าไปหาอันผิง เจี๋ยเอ้อร์ซานมีใบหน้าใจดี แต่แววตาทอประกายด้วยความดุดัน เขาต้องการจะคุ้มครองความปลอดภัยให้แก่จ้าวอู่เจียง ป้องกันไม่ให้ข้ารับใช้ชุดน้ำเงินทำอันตรายได้
“เจ้าอยากฆ่าข้าหรือ?” จ้าวอู่เจียงยิ้มเย็น เขาต้องการจะเข้าใจถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตนเอง ก่อนจะเดินทางไปยังเมืองหวังโจว
“ข้าจะเปิดโอกาสให้เขาได้โจมตี เอ้อร์ซาน”
เจี๋ยเอ้อร์ซานเข้าใจความหมายทันที
จ้าวอู่เจียงกำลังสั่งให้เขาล่าถอยออกไป หัวใจของชายชราบีบตัวแน่น ก่อนพูดออกไปด้วยความเป็นกังวล


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า