ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 186

บทที่ 186 ด้วยความห่วงใย

ตำหนักหย่างซิน ห้องบรรทมของฮ่องเต้

“ว่าอย่างไรนะ? เจ้าจะไปหวังโจวอย่างนั้นหรือ?” ฮ่องเต้หญิงกำลังอ่านคัมภีร์โบราณ แต่เมื่อจ้าวอู่เจียงกลับมาบอกว่าตนเองกำลังจะไปเมืองหวังโจว ความวิตกกังวลก็ปรากฏขึ้นในหัวใจของนางทันที

แม้จ้าวอู่เจียงจะอธิบายแล้วว่าเขาต้องการไปที่นั่นเพื่ออะไร แต่นั่นก็ทำให้ฮ่องเต้หญิงยิ่งกังวล เมื่อได้ยินว่าจ้าวอู่เจียงต้องการไปที่นั่นเพื่อแย่งชิงคัมภีร์ปราณไร้วิญญาณที่จะช่วยเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้แก่ตนเอง และที่สำคัญยังเป็นการทำลายแผนการของเซียวเหยาอ๋องอีกด้วย

“หวังโจวอยู่ไม่ไกลจากนครหลวง เดินทางเพียงหกร้อยลี้เท่านั้น ถ้าใช้ม้าเร็ววันเดียวก็ไปถึงพ่ะย่ะค่ะ” จ้าวอู่เจียงรู้ดีว่าฮ่องเต้หญิงกำลังรู้สึกเช่นไร จึงกล่าวเสริม

“กระหม่อมจะพาเจี๋ยเอ้อร์ซานกับเจี๋ยสือจิ่วไปด้วย ฝ่าบาทไม่ต้องเป็นห่วงนะพ่ะย่ะค่ะ”

“ข้าไม่ได้เป็นห่วงเจ้าสักหน่อย…” ดวงตาของฮ่องเต้หญิงกลอกลิ้งอย่างมีพิรุธ “ข้าแค่เป็นห่วง… กลัวว่าถ้าเจ้าเป็นอะไรไป พวกเราก็จะเสียการใหญ่… เซวียนหยวนอวี้เหิงก็จะทำตามแผนการได้สะดวกมากขึ้น…”

“พ่ะย่ะค่ะ” จ้าวอู่เจียงพยักหน้า พลางยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้เปิดเผยว่าตนเองรู้ทันอีกฝ่ายหมดแล้ว

“งั้นเจ้าก็ต้องพาองครักษ์ไปเพิ่ม!” ฮ่องเต้หญิงสัมผัสได้ถึงสายตาอันร้อนแรงของจ้าวอู่เจียง นางจึงหลบตาโดยไม่รู้ตัว

จ้าวอู่เจียงพยักหน้า

“เข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

“ต่อให้เจ้าพ่ายแพ้ผู้อื่น ไม่สามารถแย่งชิงคัมภีร์ปราณไร้วิญญาณมาได้สำเร็จ ก็ขอให้จดจำเอาไว้ว่าความปลอดภัยของชีวิตเจ้าสำคัญเป็นลำดับแรก” ฮ่องเต้หญิงพูดกำชับ

จ้าวอู่เจียงยิ้ม และพยักหน้ารับ

“ไม่ต้องเป็นห่วงพ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่ฝ่าบาทอย่าคิดถึงกระหม่อมเกินไปก็แล้วกัน”

“ฝันไปเถอะ!” ฮ่องเต้หญิงเลิกคิ้วสูง “ข้าไม่มีวันคิดถึงเจ้าเด็ดขาด!”

“เช่นนั้นกระหม่อมขอตัว” จ้าวอู่เจียงซ่อนมืออยู่ในแขนเสื้อ เดินออกไปจากห้องบรรทม

ฮ่องเต้หญิงยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเดิม นางมองจ้าวอู่เจียงเดินจากไป ก่อนจะเคาะมือลงบนโต๊ะเป็นจังหวะ

“เจี๋ยหลิว! เจี๋ยฉี!”

องครักษ์มังกรสองคนปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้านางทันที พวกเขาสวมใส่ชุดเครื่องแบบประจำหน่วยสีน้ำเงิน และใส่หน้ากากอสูร

เพียงแต่ว่าบริเวณแขนเสื้อของเจี๋ยหลิวกับเจี๋ยฉีนั้นประดับดิ้นทองเป็นลวดลายคลื่นน้ำสวยงาม

ในหน่วยองครักษ์มังกร ผู้ที่จะมีคุณสมบัติสวมเสื้อคลุมประดับดิ้นทองคำลวดลายคลื่นน้ำเช่นนี้ได้มีอยู่เพียงสิบคนเท่านั้น และพวกเขาล้วนต้องเป็นผู้ที่มีขั้นพลังอยู่ในขอบเขตปรมาจารย์ขั้นสอง

ปัจจุบัน เหลือองครักษ์มังกรที่สวมใส่เสื้อคลุมดิ้นทองอยู่เพียงห้าคน คือองครักษ์หมายเลขหนึ่ง หมายเลขสาม หมายเลขหก หมายเลขเจ็ด และหมายเลขเก้า ส่วนอีกห้าคนเสียชีวิตระหว่างการเปลี่ยนผ่านราชบัลลังก์ครั้งล่าสุด

และตอนนี้ในวังหลวงก็เหลือองครักษ์มังกรเสื้อคลุมดิ้นทองอยู่เพียงสี่คนเท่านั้น ส่วนคนที่ห้าหลบหนีออกไปท่องยุทธจักร และไม่เคยกลับมาอีกเลย

เพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัยของจ้าวอู่เจียง เซวียนหยวนจิ้งจึงต้องการจะส่งครึ่งหนึ่งขององครักษ์มังกรขอบเขตปรมาจารย์ขั้นสองไปอารักขาเขา

“ข้าขอมอบภารกิจให้พวกเจ้าตามอารักขาจ้าวอู่เจียงไปที่เมืองหวังโจว จงปกป้องความปลอดภัยของเขาให้ได้!” ฮ่องเต้พูดด้วยสีหน้าขึงขัง

“ห้ามเกิดความผิดพลาดเด็ดขาด!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน