บทที่ 19 บุคคลผู้อยู่เบื้องหลังเฉินเจิ้งฮัว
“เป็นเจ้าเองสินะ?”
จ้าวอู่เจียงยิ้มออกมา แววตาเป็นประกายคมกริบ
ขันทีน้อยผู้นั้นก้าวเดินออกมาข้างหน้าด้วยความลำบากใจ เมื่อเผชิญกับสายตาอันร้อนแรงของจ้าวอู่เจียง เจ้าตัวก็รู้สึกไม่ต่างจากกำลังถูกเปลวไฟแผดเผา
จ้าวอู่เจียงเพียงใช้กลอุบายหลอกล่อด้วยคำพูด ก็สามารถดึงตัวผู้อยู่เบื้องหลังเฉินเจิ้งฮัวออกมาจากกลุ่มคนได้สำเร็จ เพราะแน่นอนว่าบุคคลผู้นั้นย่อมไม่ต้องการให้เขาเปิดเผยเนื้อหาในจดหมายออกไปต่อสาธารณะ
จ้าวอู่เจียงจดจำใบหน้าของขันทีผู้นี้ไว้ในใจ รอยยิ้มบนริมฝีปากยังคงไม่เลือนหาย แต่นำจดหมายยัดใส่มือขันทีน้อยที่กำลังคุกเข่า ก่อนจะตบไหล่เบา ๆ และเดินจากไป
กลุ่มขันทีที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างตกตะลึง แต่พวกเขาก็ไม่สนใจ รีบเดินตามจ้าวอู่เจียงไปเพื่อทำการประจบเอาใจต่อตามเดิม
เมื่อพวกของจ้าวอู่เจียงเดินจากไป ขันทีน้อยก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า หน้าผากปรากฏเม็ดเหงื่อผุดซึม ด้านหลังเสื้อคลุมที่สวมใส่ก็เปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อเช่นกัน
หลังจากซ่อนตัวอยู่ในวังหลวงมาหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกกระชากตัวออกมาสู่สายตาผู้อื่นด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำเท่านั้น
…
ตำหนักหย่างซิน ห้องบรรทมของฮ่องเต้
เนื้อความในจดหมายฉบับนั้นเป็นสถานที่นัดพบนอกวังหลวง จ้าวอู่เจียงยังไม่ได้ไปตามการนัดหมายโดยทันที ในความเห็นของเขา ผู้ที่อยู่เบื้องหลังหัวหน้าขันทีคนเก่าอย่างเฉินเจิ้งฮัวย่อมต้องเป็นศัตรูมากกว่ามิตร เพราะฉะนั้น ระวังตัวเอาไว้จึงดีที่สุด
จ้าวอู่เจียงนั่งใช้ความคิดอยู่บนเก้าอี้มังกร เลียนแบบท่าทางของเซวียนหยวนจิ้งด้วยการเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเบา ๆ
กึก… กึก… กึก…
กึก กึก
เป็นจังหวะยาวสาม สั้นสอง และสั้นสอง ยาวสามสลับกัน
วูบ!
ภายในห้องเกิดสายลมปั่นป่วน เงาร่างสีฟ้าครามปรากฏกายขึ้นคุกเข่าข้างเดียวด้วยท่วงท่าแสดงความเคารพ
“ผู้ต่ำต้อยเอ้อร์ซานถวายบังคมฝ่าบาท เอ๊ะ? จ้าวกงกง!”
เจี๋ยเอ้อร์ซานไม่ได้มีร่างกายแข็งแกร่งเหมือนเจี๋ยสือจิ่ว อีกทั้งยังผอมแห้ง ลักษณะอ่อนแอเป็นอย่างยิ่ง
เขากำลังจะไปรายงานเจี๋ยสือจิ่วพอดีว่าได้พบผู้ต้องสงสัยตามที่ฝ่าบาทให้ไปค้นหาตัวแล้ว แต่ยังไม่ทันไปรายงานให้เจี๋ยสือจิ่วได้รับทราบ เจี๋ยเอ้อร์ซานก็ได้ยินเสียงการส่งสัญญาณดังขึ้นจากห้องบรรทมของฮ่องเต้ จึงรีบเข้ามาถวายความเคารพ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าผู้ที่เรียกตนมานั้นกลับเป็นจ้าวอู่เจียง
“ติดตามข้าไปนอกวังหลวง!” จ้าวอู่เจียงออกคำสั่งด้วยท่าทางขึงขัง
“แต่ว่ารูปลักษณ์ของข้าน้อย…”
ใบหน้าแก่ชราที่ซ่อนอยู่ใต้หน้ากากของเจี๋ยเอ้อร์ซานกระตุกอย่างต่อเนื่อง องครักษ์มังกรไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้าให้ผู้อื่นได้พบเห็นมาก่อน
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง” จ้าวอู่เจียงลุกขึ้นยืนช้า ๆ ยื่นมือข้างหนึ่งออกมา ในซอกนิ้วมีเข็มแหลมอยู่สี่เล่ม
“อยู่เฉย ๆ”
จ้าวอู่เจียงเดินเข้าไปยืนข้างกายเจี๋ยเอ้อร์ซาน ก่อนจะนำเข็มแหลมเหล่านั้นปักลงไปบนศีรษะของเจี๋ยเอ้อร์ซานตามจุดที่มีความพิเศษเฉพาะตัว
ผู้คนที่อยู่ในหน่วยองครักษ์มังกรต่างก็มีความซื่อสัตย์ และมีวิทยายุทธ์สูงล้ำ เจี๋ยเอ้อร์ซานไม่จำเป็นต้องขัดขืน แต่ใบหน้าที่ซ่อนอยู่ใต้หน้ากากของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า