บทที่ 208 ว่างเปล่า
วิชามหาเทพดูดดาว! เซวียนหยวนอวี้เหิงร้อนรนใจเป็นอย่างยิ่ง โลหิตไหลทะลักออกปากและจมูก ฝีเท้าเร่งร้อน กระโจนเข้าไปใช้สองมือแปะอยู่บนแผ่นหลังของซือคงปู๋เจี๋ย
พรึ่บ!
พลังลมปราณอันรุนแรงจากร่างกายของซือคงปู๋เจี๋ยถาโถมเข้ามาในร่างกายของเซวียนหยวนอวี้เหิง ในลำคอเต็มไปด้วยรสชาติของโลหิต แต่อย่างไรก็ตาม เซวียนหยวนอวี้เหิงยังคงมีใบหน้าดุดันเกรี้ยวกราด เขาเดินผ่านช่องประตูเข้าไปในห้องอันเป็นที่ตั้งโลงศพ ในเวลาเดียวกันนี้ ร่างของซือคงปู๋เจี๋ยก็ลอยกระเด็นออกไปจากประตู และตกลงกระแทกพื้นดินอย่างหนักหน่วง
“ท่านพี่ซือคง!” เจียงเฉิงเฟิงกำลังต่อสู้อยู่กับเฒ่าขี้เมาอย่างดุเดือด เมื่อเห็นซือคงปู๋เจี๋ยลอยกระเด็นมากระแทก และนอนนิ่งอยู่บนพื้นด้วยสภาพน่าอนาถ เจียงเฉิงเฟิงจึงร้องอุทานออกมาด้วยความไม่อยากเชื่อ
ต้องอย่าลืมว่าซือคงปู๋เจี๋ยมีสถานะเป็นถึงเจ้าสำนักหุ่นเชิดอเวจี และยังเป็นโจรขุดสุสานชื่อกระฉ่อน ในที่นี้มีผู้ใดบ้างสามารถเป็นคู่ต่อกรกับเขาได้?
แต่ชายชราก็ต้องพ่ายแพ้ให้แก่บุรุษไร้หน้า นี่บุรุษไร้หน้าผู้นี้ต้องมีพลังอยู่ในขอบเขตใดกัน?
เหล่าผู้คนล้วนตกตะลึง พลางจ้องมองไปยังบุรุษไร้หน้าที่ก้าวเข้าสู่ห้องตั้งโลงศพด้วยสายตาเคร่งเครียด
เฒ่าขี้เมาหรี่ตาลงเล็กน้อย ดวงตาทอประกายวาวโรจน์ บุรุษไร้หน้าเชิญให้เขามาช่วยงานในครั้งนี้โดยมีข้อเสนออันยิ่งใหญ่เป็นการแลกเปลี่ยน แต่เหตุผลที่เฒ่าขี้เมายอมรับคำเชิญไม่ได้เป็นเพราะข้อเสนอนั้น แต่เป็นเพราะเขาเองก็หมายตาคัมภีร์ปราณไร้วิญญาณอยู่เช่นกัน เฒ่าขี้เมาวางแผนว่าจะรอให้คัมภีร์เล่มนั้นตกอยู่ในมือของบุรุษไร้หน้าก่อน แล้วจึงค่อยลอบโจมตีเพื่อแย่งชิงมาในภายหลัง
บัดนี้ ซือคงปู๋เจี๋ยพบกับความปราชัยแล้ว เฒ่าขี้เมาจึงต้องจัดวางแผนเสียใหม่ เพราะดูเหมือนว่าบุรุษไร้หน้าจะมีความแข็งแกร่งมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้ในตอนแรก
“ฮ่า ๆๆๆๆ!”
เซวียนหยวนอวี้เหิงหันกลับไปจ้องมองกลุ่มคนที่ต่อสู้กันอยู่ด้านนอกประตูศิลา และหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ เขาไม่ได้หัวเราะเช่นนี้มาหลายปีแล้ว บัดนี้ คัมภีร์ปราณไร้วิญญาณอยู่ในโลงศพเบื้องหน้า มันอยู่ห่างไปแค่เพียงเอื้อมมือเท่านั้น แล้วจะไม่ให้เขาหัวเราะได้อย่างไร?
ภายใต้สายตาร้อนใจจากทุกคน บุรุษไร้หน้าเลื่อนเปิดฝาโลง เสียงเนื้อไม้เสียดสีกันดังครืดคราด
โครม!
เมื่อฝาโลงศพหล่นลงสู่บนพื้น โลงศพก็เปิดเผยให้เห็นโครงกระดูกสีขาวกับเสื้อผ้าเก่าขาดที่อยู่ทางด้านใน ทว่า…ไร้ร่องรอยของคัมภีร์โบราณ
“คัมภีร์ปราณไร้วิญญาณอยู่ที่ใด?!” รอยยิ้มบนใบหน้าของเซวียนหยวนอวี้เหิงแข็งค้าง และสลายหายไปทันที เวลานี้มุมปากเขาสั่นกระตุกไม่หยุด
“คัมภีร์ปราณไร้วิญญาณอยู่ที่ใด?!”
ต้องอยู่ใต้โครงกระดูกเป็นแน่แท้! เซวียนหยวนอวี้เหิงรีบกลั้นหายใจอย่างรวดเร็ว ในใจรู้สึกตื่นตระหนก กำลังจะเอื้อมมือไปค้นหาใต้โครงกระดูก
“ตายซะเถอะ!” เงาร่างในชุดสีม่วงพุ่งออกมาจากกลุ่มคน และกระแทกฝ่ามือใส่หน้าอกเซวียนหยวนอวี้เหิงเต็มแรง
เซวียนหยวนอวี้เหิงระเบิดเสียงคำราม โลหิตจำนวนมากทะลักออกมาจากภายใต้หน้ากากปีศาจ ตัวเขาลอยกระเด็น และกลิ้งไปหลายตลบ ก่อนเขาจะใช้มือข้างหนึ่งยันพื้นดิน แล้วลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
ผู้ที่โจมตีเขาคือจีอู๋หมิง ผู้อาวุโสจากตระกูลจี หนึ่งในตระกูลเก่าแก่ที่สุดของยุทธภพ



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า