บทที่ 214 พวกเราต้องไปช่วยเหลือนาง
“เจ้าตัวบัดซบ ข้า… ไม่อยากเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไปแล้ว…”
“ข้าจะไปนครหลวงเพื่อตามหาเจ้า!”
“ฟังให้ดี ข้าจะต้อง…”
“…”
ซูฮัวอีสวมใส่ชุดสีขาว ออกไปยืนอยู่ท่ามกลางหิมะ
ใบหน้างามบึ้งตึง ดวงตาทอประกายวาวโรจน์ขณะจ้องมองไปยังอาชาทั้งสามตัวที่ห้อตะบึงจากไปในม่านฝุ่น
ก่อนจะขี่ม้าจากมา จ้าวอู่เจียงหันมองเบื้องหลัง และสิ่งที่เขาเห็นก็คือโฉมงามในชุดสีขาวกำลังห่างไกลออกไปเรื่อย ๆ
ซูฮัวอีคลี่ยิ้มออกมาอย่างงดงาม ใบหน้าเต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ ดวงตาที่มีน้ำตาคลอเต็มเบ้ายังคงเป็นประกาย ขณะที่พูดกับตนเอง
“ข้าจะไม่เป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป ข้าจะไปตามหาเจ้า!”
…
“หยุด…”
อาชาตัวหนึ่งหยุดลง บุรุษในชุดดำกระโดดลงจากหลังม้า
เขาเดินผ่านเฉลียงทางเดินเล็ก ๆ ก้าวขึ้นบันไดเข้าสู่ห้องโถงทางด้านหน้า ก่อนจะคุกเข่าลงข้างหนึ่ง กล่าวด้วยความเคารพต่อบรรดาประมุขตระกูลใหญ่และเจ้าสำนักใต้ดินคนสำคัญแห่งนครหลวงกลุ่มหนึ่ง
“เรียนทุกท่าน ข้าน้อยไปสืบข้อมูลเกี่ยวกับสำนักไร้ขอบเขตมาแล้วขอรับ!”
“รายงานมาเดี๋ยวนี้!” ยอดฝีมือผู้มีนามว่าหลี่หูเป็นเจ้าสำนักไหมฟ้าซึ่งเป็นสำนักใต้ดินในนครหลวง เป็นผู้ฝึกตนที่อยู่ในจุดสูงสุดของขอบเขตยอดยุทธ์ มีวิชาประจำตัวเรียกว่าไหมฟ้าสยบใต้หล้า ทำให้สามารถต่อสู้กับผู้ที่มีพลังแข็งแกร่งมากกว่าตนเองได้ถึงขอบเขตปรมาจารย์เลยทีเดียว
บุรุษชุดดำรายงานต่อ
“สำนักไร้ขอบเขตก่อตั้งอยู่บนอาณาเขตเดิมของสำนักมังกรเกล็ดศิลา และมีผู้อาวุโสเดิมของสำนักมังกรเกล็ดศิลาคอยดูแลอยู่สองคน ทั้งสองคนนั้นมีนามว่าซูเหลียงจิ่วกับซูซานชาง และยังมียอดฝีมือที่ตกค้างมาจากสำนักมังกรเกล็ดศิลาเข้าร่วมด้วยอีกกลุ่มหนึ่ง พวกเขามีขั้นพลังแตกต่างกันไป แต่ไม่มีผู้ใดอยู่ในขอบเขตยอดยุทธ์เลยขอรับ”
“แล้วเจ้าสำนักของพวกมันอยู่ที่ใด?” ชายผู้ร่ำรวยและมีหน้าตายิ้มแย้มที่นั่งอยู่ข้างหลี่หูถามขึ้นมาด้วยเสียงทุ้มต่ำ
ชายผู้นี้มีนามว่าหยวนเยว่ เป็นเจ้าสำนักสำนักหมึกทมิฬ ซึ่งเป็นหนึ่งในสำนักใต้ดินของนครหลวง เขาและเจ้าสำนักคนอื่น ๆ ต่างก็มายังฐานบัญชาการของสำนักไหมฟ้า เพื่อปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องราวของสำนักไร้ขอบเขต
เดิมที พวกเขามีความตั้งใจที่จะยึดครองอาณาเขตของสำนักมังกรเกล็ดศิลา แต่ประจวบเหมาะกับเป็นตอนที่สำนักมังกรเงินแทรกซึมกำลังเข้ามาในนครหลวงพอดี จึงไม่มีใครกล้าเสนอหน้าออกไป
แต่หลายวันที่ผ่านมา ทุกคนได้ค้นพบว่าผู้คนของสำนักมังกรเงินถอนกำลังออกไปจากนครหลวงเป็นจำนวนมาก ดังนั้น กลุ่มสำนักใต้ดินจึงให้ความสนใจในอาณาเขตของสำนักมังกรเกล็ดศิลาอีกครั้ง
เมื่อพวกเขาได้รับรู้ถึงการเกิดขึ้นของสำนักไร้ขอบเขต ซึ่งมาก่อตั้งบนอาณาเขตดั้งเดิมของสำนักมังกรเกล็ดศิลาที่แตกสลาย จึงอดที่จะรู้สึกโกรธแค้นไม่ได้



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า