ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 220

บทที่ 220 สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง (1)

ณ วังหลวง

ฮ่องเต้หญิงและจ้าวอู่เจียงออกมาจากตำหนักเจาอี๋พร้อมกัน

จ้าวอู่เจียงเดินเชิดหน้าตั้งคอนำอยู่ด้านหน้า ในขณะที่ฮ่องเต้หญิงเดินตามมาด้านหลังห่างออกไปครึ่งก้าว และในมือของฮ่องเต้กำลังถือตะเกียง

ภายใต้แสงตะเกียง จิตใจของฮ่องเต้หญิงอดนึกถึงเสียงของการกระแทกกระทั้นอันหนักหน่วงที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องในศึกเมื่อครู่ไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าหลิวเหม่ยเอ๋อร์น่าจะรู้สึกทรมานอยู่เล็กน้อยจากการกระแทก แต่ถึงอย่างนั้น ก็เหมือนว่านางยังยินดีที่จะเผชิญหน้ากับมัน กระทั่งสุดท้ายดวงตาก็ถึงกับเหลือกลอย

ฮ่องเต้หญิงคิดว่าหากเปลี่ยนเป็นนาง นางจะไม่มีทางยอมทนเด็ดขาด… เมื่อความคิดดำเนินมาถึงตรงนี้ สองแก้มพลันร้อนผ่าว หากมีใครได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงภายใต้หน้ากากมนุษย์ที่สวมใส่อยู่ จะต้องเห็นแน่ว่ามันกลายเป็นสีแดงก่ำเพียงใด

“จ้าวอู่เจียง!” ฮ่องเต้หญิงทำหน้าดุ ก่อนจะดึงตัวจ้าวอู่เจียงให้หันกลับมา แล้วจ้องมองเขาด้วยความไม่พอใจ

“อ้อ…” พอหันหลังกลับ จ้าวอู่เจียงก็นึกขึ้นมาได้ ชายหนุ่มรับตะเกียงมาจากมือของฮ่องเต้หญิง และเชิญให้นางออกเดินนำ

ฮ่องเต้หญิงแค่นหัวเราะในลำคอเล็กน้อย ก่อนจะเดินเชิดหน้าก้าวตรงไป จ้าวอู่เจียงเดินตามอยู่ด้านหลังเว้นระยะห่างครึ่งก้าว ในมือถือตะเกียง

“วันมะรืนนี้จะมีการประชุมขุนนางหารือเรื่องการเรียกตัวเซวียนหยวนอวี้เหิงเข้าร่วมบริหาร เจ้าเตรียมหนทางแก้ไขไว้แล้วหรือยัง?” ฮ่องเต้หญิงถาม

จ้าวอู่เจียงตอบอย่างเยือกเย็น

“เกือบเรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ เราได้รับการช่วยเหลือแล้ว”

“การช่วยเหลือ? จากผู้ใด?” ฮ่องเต้หญิงเผยสีหน้าฉงน

“ปัญหานี้ไม่ใช่จะแก้ไขได้ง่ายดายอย่างการเติมเงินเข้าท้องพระคลัง เจ้าจะสามารถทำให้ขุนนางเหล่านั้นปิดปากเงียบได้อย่างไร?”

“คนฉลาดย่อมมีแผนการที่ฉลาดพ่ะย่ะค่ะ!” จ้าวอู่เจียงตอบอย่างสบายอารมณ์

“อย่าลืมการเดิมพันของเรานะพ่ะย่ะค่ะ หากฝ่าบาทต้องการร้องขอความเมตตา หากเป็นตอนนี้ก็ยังสามารถทำได้อยู่”

“เฮอะ!” ฮ่องเต้หญิงส่งเสียงเหยียดหยาม

“การจะทำให้ขุนนางเหล่านั้นปิดปากเงียบไม่ใช่เรื่องง่าย ข้ามั่นใจว่าข้าต้องเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน แต่ข้าก็คงไม่ดีใจหรอกหากตนเองเป็นฝ่ายชนะ และข้าก็คงไม่ดีใจเช่นกัน หากข้าเป็นฝ่ายพ่ายแพ้…”

“หากฝ่าบาทเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ก็หมายความว่าขุนนางเหล่านั้นจะไม่ยื่นจดหมายมารบกวนฝ่าบาทอีก แล้วฝ่าบาทจะไม่ดีใจได้อย่างไร?” จ้าวอู่เจียงยิ้มออกมาเล็กน้อย

ก็เพราะว่ามีการเดิมพันกับเจ้าอย่างไรเล่า! ฮ่องเต้หญิงกลอกตามองขันทีปลอม สีหน้าของนางเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ก่อนจะเดินมุ่งหน้ากลับไปยังตำหนักหย่างซิน

แสงไฟจากในตะเกียงสั่นไหวเล็กน้อย จ้าวอู่เจียงเงยหน้ามองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว การประชุมจะเริ่มในวันมะรืนนี้ เช่นนั้นก็ยังคงมีเวลาเพียงพอจะปล่อยให้สายลมพัดพาข่าวลือในยุทธจักรมาถึงหูของเหล่าขุนนางทั้งหลาย

ดวงตาคมทอประกายลึกล้ำ ขุนนางเหล่านั้นจะกล้าพูดชื่อของเซวียนหยวนอวี้เหิงออกมาได้อย่างไร ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ขุนนางเหล่านั้นจะกล้าเสนอหน้าได้อย่างไร สิ่งที่พวกเขาทำได้ก็คือการอยู่นิ่งเงียบ และปล่อยให้ตนเองเป็นเพียงเบี้ยในกระดานหมากของผู้อื่นต่อไปเท่านั้น

…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน