บทที่ 223 สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง (4)
“กระหม่อมก็รู้สึกเช่นเดียวกันพ่ะย่ะค่ะ ผู้คนในยุทธจักรหวาดกลัวเซียวเหยาอ๋องจึงทำการปล่อยข่าวลือใส่ร้ายป้ายสีพระองค์” จ้าวอู่เจียงทำการเปิดฉากบทสนทนาขึ้นอีกครั้งพร้อมกับรอยยิ้มเต็มใบหน้า
“ท่านอ๋องผู้มีจิตใจเมตตาอารีเข้าใจความทุกข์ยากของประชาราษฎร์ จะทำเรื่องเลวร้ายอย่างเช่นการเข่นฆ่าบุรุษ รังแกสตรี แม้แต่เด็กเล็ก ๆ ก็ไม่ละเว้น รวมไปถึงเกี่ยวข้องกับขบวนการก่อกบฏ… ได้อย่างไร?”
พวกของเสนาบดีกรมโยธาหรี่ตาลง รู้สึกไม่สบายใจในคำพูดของจ้าวอู่เจียง และโดยเฉพาะประโยคสุดท้าย พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกตื่นตระหนกมากขึ้น
“กระหม่อมจะไม่อนุญาตให้ผู้ใดดูหมิ่นเซียวเหยาอ๋องเด็ดขาด!” จ้าวอู่เจียงตะโกนเสียงดัง จ้องมองไปยังกลุ่มขุนนางคนสำคัญ หากคนที่ไม่รู้ก็คงเข้าใจว่าชายหนุ่มอยู่ฝ่ายจงรักภักดีและสนับสนุนเซียวเหยาอ๋องอย่างเต็มกำลัง
จ้าวอู่เจียงนำสมุดบัญชีออกมาถืออีกครั้ง ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาฮ่องเต้
“ดังนั้น เมื่อกระหม่อมได้ยินข่าวลือจากยุทธจักร กระหม่อมจึงรู้สึกโกรธแค้น และตัดสินใจจะกอบกู้ภาพลักษณ์ให้แก่เซียวเหยาอ๋อง!”
“โชคดีที่กระหม่อมบังเอิญพบสมุดบัญชีลับ ซึ่งเป็นของอดีตเสนาบดีกรมคลังคนเก่าอย่างจางทุย สมุดบัญชีเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นด้วยภาษาของชาวหนานเจียง จำเป็นต้องได้รับการแปลโดยผู้คนในหอคัมภีร์หลวง และวันนี้ ข้อความที่แปลเสร็จแล้วก็อยู่ในมือของกระหม่อม แม้ว่ากระหม่อมจะยังไม่ได้อ่านเนื้อหาในสมุดบัญชีเล่มนี้ แต่กระหม่อมก็มั่นใจว่าเนื้อหาภายในสมุดจะต้องช่วยขจัดมลทินให้แก่เซียวเหยาอ๋องได้อย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”
เสนาบดีกรมโยธาเบิกตาโต เผยสีหน้าหวาดหวั่นยิ่ง เขารู้จักจางทุยเป็นอย่างดี สมุดบัญชีเล่มนี้คงต้องถูกเก็บเป็นความลับสุดยอดแน่ และเยียนอันเสิ่นพอจะคาดเดาได้ว่าเนื้อหาในสมุดคืออะไรบ้าง
ประเสริฐยิ่งนัก… ตู๋กูอี้เหอถึงกับตกตะลึง จ้าวอู่เจียงมีหลักฐานที่จะใช้เล่นงานเซียวเหยาอ๋องอยู่ในมือถึงขนาดนี้ แต่เขากลับไม่รู้เรื่องมาก่อน
ช่างเป็นแผนการที่เจ้าเล่ห์จริง ๆ รอคอยให้ศัตรูตกลงสู่กับดักก่อนถึงจะลงมือ… ดวงตาของหลิวเจ๋อทอประกายด้วยความชื่นชม แม้ว่าจ้าวอู่เจียงจะยังเยาว์ แต่ก็มีความร้ายกาจไม่ต่างไปจากขุนนางเฒ่ามากประสบการณ์
หลิ่วว่านซานรักษาการเสนาบดีกรมคลังจ้องมองชายหนุ่มด้วยความเคารพ และได้แต่คิดอยู่ในใจว่า สมแล้วที่เป็นใต้เท้าจ้าว แม้เขาจะยังไม่เข้าใจว่าจ้าวอู่เจียงอยู่ฝ่ายเดียวกับเซียวเหยาอ๋องหรือไม่ แต่การที่อีกฝ่ายนำสมุดบัญชีออกมาก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาเคารพยกย่อง
ฮ่องเต้จ้องมองจ้าวอู่เจียงที่เดินช้า ๆ เข้ามาด้วยความตกตะลึง หัวใจพระองค์เต้นรัวเร็ว
“เชิญฝ่าบาททอดพระเนตรพ่ะย่ะค่ะ” จ้าวอู่เจียงยิ้มอย่างอ่อนโยน
ดวงตาของฮ่องเต้เป็นประกายวาววับ รับสมุดบัญชีมาเปิดอ่านอย่างรวดเร็ว
ในระหว่างที่ฮ่องเต้อ่านเนื้อหาในสมุดบัญชี บรรดาขุนนางในท้องพระโรงก็สามารถจับสังเกตได้ว่า สีหน้าของพระองค์ปรากฏความเย็นชามากขึ้นเรื่อย ๆ และนั่นก็ทำให้บรรยากาศภายในท้องพระโรงเกิดความหนาวเย็นขึ้นมาอย่างฉับพลัน


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า