ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 263

บทที่ 263 พลังไม่คืบหน้า

“เป็นเสียงที่…” กู้เหนียนหยวนเม้มปากใช้ความคิด

“เหมือนเสียงของท่านพี่ฮั่วเวลาอยู่ในห้องพักของท่านนั่นแหละเจ้าค่ะ ข้าเคยได้ยินท่านส่งเสียงเช่นนี้มาหลายครั้งแล้ว… ฟังดูเจ็บปวด ระคนสุขสม…”

สองแก้มของฮั่วหรูอี้กลายเป็นสีแดงปลั่งด้วยความอับอาย นางกระแอมไอออกมาแก้เก้อ ไม่รู้เลยว่าควรจะตอบอย่างไรดี น่าอายนัก บัดนี้ไม่ใช่จ้าวอู่เจียงเพียงคนเดียวที่รับรู้เรื่องนี้ แม้แต่กู้เหนียนหยวนก็รู้เรื่องนี้แล้วเช่นกัน…

…

“มีคนอยู่หน้าห้อง”

“ท่านกลัวว่าพวกนางจะได้ยินหรือ?”

“เปล่าสักหน่อย…”

“ท่านพูดเองนะ งั้นข้าจะร้องดัง ๆ ให้พวกนางได้ยินไปเลย อ๊า!…”

…

หน้าประตูห้อง กู้เหนียนหยวนส่งเสียงอุทานด้วยความตกใจ ใบหน้ากลายเป็นสีแดงตั้งแต่ใบหูลามไปจนถึงลำคอ นางผงะถอยหลังด้วยความตื่นตระหนก พร้อมจ้องมองไปที่บานประตูเขม็ง ดวงตาฉายแววเขินอายและเศร้าใจ หญิงสาวกัดริมฝีปากของตนเองโดยไม่รู้ตัว

“เจ้าได้ยินอันใดหรือ?” ฮั่วหรูอี้รีบเข้ามาถามด้วยความสงสัย

“ข้าได้ยิน… พวกเขา…” กู้เหนียนหยวนเกิดความลังเลใจ

“ทะ… ท่านพี่ซูต้องการจะรับประทาน…”

“ต้องการจะรับประทานสิ่งใด?” ฮั่วหรูอี้ถามด้วยความไม่เข้าใจ

“พี่ฮั่ว ข้าไม่ฟังแล้ว…” กู้เหนียนหยวนกำชายกระโปรงของตนเองแน่น ก่อนจะวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

ฮั่วหรูอี้ยิ่งสงสัยมากกว่าเดิม นางถอนหายใจ ก่อนจะโน้มตัวไปข้างหน้าและแนบใบหูกับบานประตูอีกครั้ง พยายามฟังว่าเกิดอะไรขึ้นด้านในห้อง

แต่นางมีวรยุทธ์ต่ำต้อยจึงไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

…

ซูฮัวอีนอนดวงตาหยาดเยิ้มอย่างหมดแรงอยู่ในอ้อมแขนของจ้าวอู่เจียง นิ้วมือเรียวยาวของนางลากวนเป็นวงกลมอยู่บนแผ่นอกแกร่งของชายหนุ่มขณะพึมพำ

“ดูเหมือนพลังของท่านจะไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว…”

จ้าวอู่เจียงพยักหน้า เมื่อฝึกวิชาลับของสำนักกลิ่นบุปผา เขาก็ดูดซับพลังจากซูฮัวอียามร่วมรักกัน หลายครั้งที่ผ่านมาตนจึงมีพลังเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก

“ข้าจะถ่ายเทพลังเพิ่มให้ท่านดีหรือไม่?” ซูฮัวอีซบใบหน้าอันงดงามลงบนหน้าอกของจ้าวอู่เจียง ฟังเสียงหัวใจของเขาเต้นตึกตัก เป็นจังหวะสม่ำเสมอ นางกล่าวต่อไปด้วยความหนักแน่นจริงจัง

“หรือท่านจะเรียกสตรีเข้ามาเพิ่มก็ได้ ท่านเองก็สามารถดูดพลังมาจากพวกนางได้เช่นกัน”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน