ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 264

บทที่ 264 จมดิ่งสู่ห้วงแห่งความฝัน 1205

“เจ้าเป็นสตรีของข้าอยู่แล้ว” จ้าวอู่เจียงโบกพัดต้นกกในมือและเฝ้ามองหม้อต้มสมุนไพร ก่อนจะตอบคำถามของนางด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

กู้เหนียนหยวนเบะปากด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

“เช่นนั้น… เหตุใดท่านถึงไม่ทำกับข้าแบบที่ท่านทำกับท่านพี่ซูเล่า?”

จ้าวอู่เจียงใช้มือข้างหนึ่งตระกองกอดกู้เหนียนหยวนพลางตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“ข้าไม่อยากทำให้เจ้าสูญเสียพลังในร่างกาย เพราะมันไม่ยุติธรรมกับเจ้าเลย…”

“ไม่จริง…” ดวงตางดงามของกู้เหนียนหยวนสั่นไหว แล้วนางก็พูดต่อ

“ข้ารู้ว่าท่านพี่ซูมอบลมปราณให้กับท่าน แล้วทำไมข้าถึงทำไม่ได้…”

“มันไม่เหมือนกัน” จ้าวอู่เจียงจูบหน้าผากของกู้เหนียนหยวน และอธิบายอย่างอ่อนหวาน

“นางกับข้าต่างก็ถ่ายเทพลังให้กันและกัน แต่ถ้าข้าดูดพลังมาจากเจ้า เจ้าก็อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้”

จ้าวอู่เจียงกับซูฮัวอีต่างก็ฝึกฝนเคล็ดวิชาลับของสำนักกลิ่นบุปผา ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะดูดซับพลังจากกันและกัน แต่กู้เหนียนหยวนนั้นต่างออกไป ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่า หากตนเองดูดปราณออกมาจากร่างกายของกู้เหนียนหยวน นางอาจจะได้รับผลข้างเคียงใหญ่หลวง ปราณในร่างกายนางจะสูญหายไป และนั่นอาจจะทำให้หญิงสาวได้รับบาดเจ็บจนถึงขั้นเสียชีวิต

แม้ว่านี่จะเป็นเพียงการคาดเดาของจ้าวอู่เจียงเท่านั้น แต่ในชาติก่อนเขาอ่านนิยายเกี่ยวกับการดูดซับลมปราณและพลังวิญญาณมามากมาย ถ้าจัดการเรื่องนี้อย่างไม่ระมัดระวังพอ มันก็อาจจะเกิดเรื่องเศร้าขึ้นก็เป็นได้

“ถ้าอย่างนั้นข้าขอเรียนวิชาลับจากท่านพี่ซูได้หรือไม่?” กู้เหนียนหยวนกัดริมฝีปากของตนเองเล็กน้อย

จ้าวอู่เจียงยกมือลูบเส้นผมนุ่มสลวยบนศีรษะของกู้เหนียนหยวน พลางคลี่ยิ้มอ่อนโยน

“ไว้เราคุยกันภายหลังเถอะ”

กู้เหนียนหยวนก้มหน้าต่ำ

“ไม่เป็นไร ข้ารู้ว่าเจ้าหมายถึงสิ่งใด” ชายหนุ่มวาดมือลูบคลำภูเขาคู่นุ่มนิ่มที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุมตัวใหญ่ของกู้เหนียนหยวน

“นี่อย่างไรเล่า”

กู้เหนียนหยวนแก้มแดงปลั่งขึ้นมาทันที นางส่งเสียงครางออกมาแผ่วเบา ก่อนจะกอดเอวหนาของจ้าวอู่เจียงแน่นมากขึ้น

ฝาหม้อต้มยาสั่นสะเทือน เป็นสัญญาณบ่งบอกว่า ความร้อนภายในหม้อกำลังได้ที่แล้ว

จ้าวอู่เจียงผละจากหญิงสาวเล็กน้อย เปิดฝาหม้อต้มยาออก ตอนนี้น้ำสมุนไพรสีดำในหม้อกำลังเดือดปุด ๆ กลิ่นของสมุนไพรลอยอบอวลอยู่ในอากาศ ไม่นานกลิ่นสมุนไพรก็ตลบปกคลุมไปทั่วลานด้านหลังของสำนักไร้ขอบเขต

“เอาชามมาให้ข้าหน่อย” จ้าวอู่เจียงกล่าว ขณะนี้เขามีสีหน้าตื่นเต้นยิ่งยามจ้องมองน้ำสมุนไพรที่มีฟองเดือดปุด ไม่มีผู้ใดทราบเลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ พลันชายหนุ่มสะบัดแขนเสื้อ ทันใดเข็มเงินจำนวนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

…

จุดเสินฉาง จุดหยุนเหมิน จุดไท่ยี่ จุดเทียนซู จุดกุยหลาย จุดกวนหยวน จุดเสินเชวี่ย จุดจื่อกง จุดเซวียนจี

จ้าวอู่เจียงใช้วิชาฝังเข็มประจำตระกูล นำเข็มเงินมาฝังลงไปตามจุดเหล่านั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน