ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 278

บทที่ 278 แต่ไหนแต่ไรมา พวกเรามักไม่ลงรอยกันเสมอ 1112

จ้าวอู่เจียงจ้องมองกลับไปที่สภาพของหยางเมียวเจิ้น หัวคิ้วพลันขมวดมุ่น นางถูกสกัดจุดลมปราณชั่วคราว ดังนั้นจึงไม่สามารถใช้พลังของตนเองได้

แต่มันเป็นตำแหน่งที่ชายหนุ่มเกิดความลำบากใจในการคลายจุดเหลือเกิน

“ขออนุญาตล่วงเกินแล้ว” จ้าวอู่เจียงขออภัย ก่อนจะจิ้มนิ้วลงไปบนจุดลมปราณถันจง*[1]อันนุ่มนิ่ม เพื่อทำการปลดปล่อยพลังลมปราณให้ไหลเวียน

สองแก้มของหยางเมียวเจิ้นแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย ดูมีเสน่ห์โดยธรรมชาติ เวลานี้นางไม่ได้พูดอะไรออกมา การช่วยชีวิตผู้คนสำคัญที่สุดและสำนักของนางก็อยู่ในยุทธจักร ดังนั้นหยางเมียวเจิ้นย่อมไม่ติดใจกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้

หลังจากนั้นจ้าวอู่เจียงก็รีบเดินออกไปที่หน้าประตู แต่เขาก็พบว่าหลวงจีนชราไม่ได้อยู่ใต้ต้นไม้อีกแล้ว

ราวกับว่าหลวงจีนชราปรากฏตัวขึ้น เพื่อจะส่งเขามาหยุดยั้งเหตุการณ์ร้ายในครั้งนี้

“มนุษย์ใช้ชีวิตตามโชคชะตา โชคชะตากำหนดโดยสวรรค์ และสวรรค์กำเนิดโดยเต๋า!” หลี่เซวียนหมุนวนฝ่ามือ ยันต์หลายพลันแผ่นลอยอยู่รอบกาย ลมปราณระเบิดออกอย่างแรงกล้า เขาจ้องมองจ้าวอู่เจียงด้วยแววตาเย็นชา

“กฎแห่งมรรคาจะฆ่าเจ้าเอง!”

จ้าวอู่เจียงที่ได้ยินเช่นนั้นก็พุ่งตัวเข้าไปด้วยความรวดเร็วราวกับสายลม พร้อมต่อยไปที่มือของหลี่เซวียน ขัดขวางการร่ายคาถา

“อ๊าก!” นิ้วมือของหลี่เซวียนหักงอ นักพรตหนุ่มร้องด้วยความเจ็บปวด แม้คาถาของเขาจะมีอานุภาพการทำลายล้างแรงกล้า แต่ก็จำเป็นต้องใช้การร่าย ซึ่งถือเป็นจุดอ่อนทำให้อีกฝ่ายสามารถโจมตีได้สำเร็จ

หลี่เซวียนหารู้ไม่ว่า ในกลุ่มนักพรตระดับสูง พวกเขาสามารถร่ายมนต์ได้ในใจ และไม่จำเป็นต้องเปล่งเสียงออกมาแบบที่เขาทำเลยสักนิด

จ้าวอู่เจียงยังคงรัวหมัดต่อยหลี่เซวียนอย่างหนักหน่วง

หลี่เซวียนล่าถอยอย่างต่อเนื่อง ร่างกายปรากฏบาดแผลฉกรรจ์ แม้ขอบเขตพลังจะสูงส่งมากกว่าจ้าวอู่เจียง แต่หลี่เซวียนกลับเป็นรองชายหนุ่มในเรื่องแรงปะทะและพละกำลัง

“เป็นไปไม่ได้! เจ้าไม่ใช่จางเซียวกั๋ว เจ้าจะเอาชนะข้าได้อย่างไร?”

หลี่เซวียนถูกไล่ต่อยจนผมเผ้ายุ่งเหยิง มงกุฎดอกบัวบนศีรษะหล่นลงบนพื้นดิน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความดุร้าย จางเซียวกั๋วเป็นศิษย์เอกของสำนักศรัทธาสวรรค์ และเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถเอาชนะหลี่เซวียนได้ แล้วสุนัขข้างถนนเช่นนี้จะเอาชนะเขาได้อย่างไร?

จ้าวอู่เจียงมีสีหน้าไร้ความรู้สึก ในความคิดเห็นของเขา พละกำลังและแรงปะทะไม่ใช่จุดแข็งของคู่ต่อสู้คนนี้ แต่เป็นการใช้คาถาอาคมต่างหาก แล้วจ้าวอู่เจียงจะปล่อยให้อีกฝ่ายใช้คาถาอาคมง่าย ๆ ได้อย่างไร?

เขาจะไม่ปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามได้มีโอกาสใช้คาถาอาคมเป็นอันขาด

ลมปราณของหลี่เซวียนลดลงไปเรื่อย ๆ พลางเขาพูดด้วยสีหน้าดุดัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน