บทที่ 281 สนับสนุนให้แต่งงาน
เฮ้อ! จ้าวอู่เจียงรู้สึกเหนื่อยใจเป็นอย่างยิ่ง แต่เขาก็ยังแสดงออกถึงความเคารพ อ่อนน้อม ท่านเจ้าอาวาสแสดงออกชัดเจนว่าไม่ต้องการบอกความจริงกับเขา เพียงตอบกลับมาด้วยข้อความที่คลุมเครือเท่านั้น
จ้าวอู่เจียงเดาว่าหากเขายังดื้อรั้นถามต่อไป ท่านเจ้าอาวาสก็คงตอบกลับมาประมาณว่า ‘ความลับสวรรค์ไม่สามารถแพร่งพรายได้’ หรือไม่ก็ ‘ประสกดูแลตัวเองให้ดี ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับโชคชะตา’ อะไรประมาณนี้กระมัง
จ้าวอู่เจียงเดินจูงม้าออกมาจากอารามหลานรั่ว เขาบรรลุจุดประสงค์ในการเดินทางเที่ยวนี้แล้ว มิหนำซ้ำยังสามารถเลื่อนขอบเขตพลังได้โดยไม่คาดคิด ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ที่นี่อีก
แต่ในจังหวะที่เขาก้าวเดินออกมาจากประตูอาราม จ้าวอู่เจียงก็สัมผัสได้ถึงพลังกดดัน จึงหันกลับไปมองทิศทางของห้องพัก
เดินทางท่องยุทธจักรเมื่อใดเป็นได้ตกหลุมรักกับสตรีคนใหม่เสียทุกครา เรื่องเช่นนี้ทำให้จ้าวอู่เจียงรู้สึกเหนื่อยใจไม่น้อย
ร่างกายของเขาสามารถรับไหว แต่หัวใจไม่สามารถรับได้
“อมิตาพุทธ” จ้าวอู่เจียงพึมพำคำพูดติดปากของบรรดาหลวงจีน เจ้าม้าส่งเสียงฟืดฟาด ก่อนจะย่ำเท้าเดินไปบนพื้นโคลน
“ศิษย์พี่ เขาไปแล้วเจ้าค่ะ”
เว่ยชิงหลิงกระซิบเสียงเบา พลางจ้องมองไปยังแผ่นหลังของจ้าวอู่เจียงที่เดินจูงม้าจากไป เขาดูเศร้าหมองและเหนื่อยล้าเล็กน้อย
“ช่างเขาเถอะ!” หยางเมียวเจิ้นกลับมาครองภาพลักษณ์ธิดาเทพผู้เย็นชาแห่งสำนักศรัทธาราษฎรอีกครั้ง นางแต่งกายสีดำ ผมดำขลับถูกรวบไว้กับรัดเกล้าบนศีรษะ ดวงตาเปล่งประกาย
เว่ยชิงหลิงไม่ได้สะพายดาบไม้ไว้บนแผ่นหลังอีกแล้ว นางถือดาบไม้อยู่ บัดนี้แผ่นยันต์สีเหลืองและเชือกสีแดงที่ห้อยเหรียญทองแดงสั่นไหว เว่ยชิงหลิงมีสีหน้างุนงงเล็กน้อย
“ศิษย์พี่ ท่านหวังว่าเขาจะสามารถ…”
“ไม่” แววตาของหยางเมียวเจิ้นสั่นไหวทันที นางรีบขัดจังหวะคำพูดของเว่ยชิงหลิง
เว่ยชิงหลิงพึมพำ “เช่นนั้นไยท่านต้องโกหกเขาเรื่องคำสาปด้วย? ท่านกลัวว่าเขาจะไม่มามิใช่หรือ?”
“ชิงหลิง นี่เจ้า!” สองแก้มขาวผ่องของหยางเมียวเจิ้นกลายเป็นสีชมพูเรื่อขึ้นมาทันตาด้วยความเขินอาย
ดวงตากลมโตของเว่ยชิงหลิงไม่กล้าจ้องมองศิษย์พี่หยางเมียวเจิ้นอีก แต่ปากก็ยังพูดออกไปว่า
“ความจริง ข้าได้ยินทั้งหมดแล้ว…”
สีหน้าของหยางเมียวเจิ้นร้อนผ่าวด้วยความเขินอายและโกรธเคือง คล้ายกับถูกแสงอาทิตย์ยามเช้าแผดเผา
นางไม่คิดเลยว่าศิษย์น้องจะได้ยินทุกอย่างที่ตนเองพูดคุยกับจ้าวอู่เจียงเมื่อคืนนี้ นั่นหมายความว่าเว่ยชิงหลิงก็คงรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นบนเตียงระหว่างนางกับจ้าวอู่เจียงด้วยมิใช่หรือ?
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า