เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 295

บทที่ 295 ปิดล้อม!

ทว่ามือของเซวียนหยวนอวี้เหิงยังไม่ทันได้สัมผัสลงแขนของเซวียนหยวนจิ้ง หน่วยองครักษ์มังกรหกคนก็ทิ้งตัวลงมาจากกลางอากาศ ปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้า

พร้อมกันนี้ องครักษ์มังกรอีกสิบคนที่ซ่อนตัวอยู่รอบบริเวณก็ปรากฏกายออกมาปิดล้อมเซวียนหยวนอวี้เหิงเช่นกัน

จากนั้นเซวียนหยวนจิ้งก็ล่าถอยจนออกไปทางประตูหลังได้สำเร็จ เซวียนหยวนอวี้เหิงไม่ได้ขัดขวาง เขาแค่ยืนเอามือไขว้หลัง กวาดสายตาเย็นชาจ้องมองกลุ่มองครักษ์มังกร

เซวียนหยวนอวี้เหิงไม่ได้ประหลาดใจกับการปรากฏตัวขององครักษ์เหล่านี้ เขากำลังอยู่ในสภาวะคอขวดอยู่พอดี และหากอยากทะลวงสภาวะนี้ก็จำเป็นต้องดูดพลังจำนวนมาก นี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้เซวียนหยวนอวี้เหิงตัดสินใจเดินทางเข้ามาในวังหลวงครั้งนี้

ยิ่งไปกว่านั้น ภายในวังหลวงมีเพียงยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ หาได้มียอดฝีมือระดับเทวะ นั่นทำให้เซวียนหยวนอวี้เหิงไม่จำเป็นต้องวิตกกังวลว่าจะแพ้ใคร และไม่ต้องห่วงว่าจะมียอดฝีมือขอบเขตเทวะปรากฏตัวขึ้นมาขัดขวาง

บัดนี้ภายในตำหนักหย่างซินบรรยากาศตึงเครียดนัก เซวียนหยวนอวี้เหิงพลันแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย

“หวังว่าพวกเจ้าจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง”

สายลมพัดพาเกล็ดหิมะโปรยปรายเข้ามาด้านในตำหนัก ทันใดคนสิบเอ็ดคนก็เปิดฉากการต่อสู้ พวกเขาต่างระเบิดลมปราณ ส่งผลให้อากาศปั่นป่วนรุนแรง

ขณะเดียวกัน ชายเสื้อคลุมสีดำของจ้าวอู่เจียงพลิ้วไสว เขากระโดดขึ้นไปอยู่บนขื่อหลังคา จ้องมองลงมายังการต่อสู้ที่กำลังเกิดขึ้นจากมุมสูง

ด้านล่างคลื่นลมปราณแผ่กระจายไปรอบทิศทางราวกับเกลียวคลื่นที่บ้าคลั่ง

ผ่านไปไม่กี่ลมหายใจ ข้าวของเครื่องใช้ที่อยู่ภายในตำหนักหย่างซินก็ระเบิดเป็นจุณ เศษไม้ปลิวว่อน พลันเงาร่างสีขาวและสีน้ำเงินเข้มพุ่งไล่กันออกไปจากตำหนักหย่างซิน

ฉากชุลมุนดำเนินไปไม่นาน บัดนี้เซวียนหยวนอวี้เหิงกำลังบีบคอขององครักษ์มังกรผู้หนึ่งแน่น พลางเขาเงยหน้าขึ้นจ้องมองไปยังจ้าวอู่เจียงซึ่งยืนอยู่บนขื่อหลังคา ก่อนจะหัวเราะเยาะ

“อ่อนหัด”

สิ้นคำ เซวียนหยวนอวี้เหิงเพิ่มแรงที่มือ ก่อนจะได้ยินเสียงกระดูกแตกหัก เสียงโลหิตและเนื้อหนังเสียดสีบีบอัด พลันสองแขนขององครักษ์มังกรผู้นั้นแห้งลงคล้ายกับซากศพ

ส่วนองครักษ์มังกรอีกเก้าคนนั้น ได้กลายร่างเป็นซากศพอยู่ภายในตำหนักหย่างซินจนหมดสิ้นไปก่อนแล้ว

โครม!

บริเวณด้านหน้าตำหนักถล่มลงมา หมอกควันและเศษฝุ่นฟุ้งกระจาย เลือดบนพื้นหิมะดูราวกับเป็นหยดหมึกสีเทาแดงที่เปรอะเปื้อนลงบนกระดาษขาว

บทที่ 295 ปิดล้อม! 1

บทที่ 295 ปิดล้อม! 2

บทที่ 295 ปิดล้อม! 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า