บทที่ 310 น้องสาวข้าชอบสีม่วง
“คุณหนูน้อย ลองดูเสื้อคลุมตัวนี้สิเจ้าคะ สัมผัสมันอ่อนนุ่มและเรียบรื่นดีใช่หรือไม่?” เจ้าของร้านยื่นเสื้อคลุมสีเหลืองนวลประดับด้วยดิ้นเงินและดิ้นทองให้แก่หลี่ชานซี
“ด้านในไม่ใช่ผ้าฝ้ายธรรมดานะเจ้าคะ แต่เป็นขนห่านดำนำเข้าจากเมืองหลิงหนาน ยามสวมใส่จะช่วยให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย ซ้ำยังช่วยทำให้คุณหนูน้อยดูมีน้ำมีนวลมากขึ้นด้วย กระทั่งบุรุษผู้ใดเห็นก็ไม่อาจละสายตาไปได้ง่าย ๆ บรรดาคุณหนูในนครหลวงต่างก็นิยมสวมเสื้อคลุมชนิดนี้กันทั้งสิ้น”
ใบหน้าของหลี่ชานซีกลายเป็นสีกุหลาบขึ้นมาทันที นางใช้มือลูบไล้ไปบนเสื้อคลุมสีเหลืองตัวนั้นเบา ๆ มันให้ความรู้สึกนุ่มนวลและเรียบรื่นจริง ๆ หญิงสาวรู้สึกชอบใจ แต่ก็อดถามออกไปไม่ได้
“เสื้อคลุมตัวนี้ราคาเท่าไหร่หรือเจ้าคะ?”
“ไม่แพงหรอกเจ้าค่ะ เพียงยี่สิบตำลึงเท่านั้น” เจ้าของร้านยิ้มหวาน แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วของหลี่ชานซี นางก็รีบกล่าวเสริมด้วยความกระตือรือร้นว่า
“แต่ข้าน้อยเห็นคุณหนูงดงามถึงเพียงนี้ ข้าน้อยจะลดให้เป็นกรณีพิเศษ คิดเพียงสิบห้าตำลึงเท่านั้นเจ้าค่ะ…”
หลี่ชานซีเม้มปากแน่น วางเสื้อคลุมในมือลง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงกลุ้มใจ
“ข้าน้อยขอดูตัวอื่นก่อนนะเจ้าคะ…”
เจ้าของร้านไม่ได้ปฏิเสธ มิหนำซ้ำยังรีบนำเสื้อผ้าชุดอื่น ๆ มาให้หลี่ชานซีดูด้วยความเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง
เพราะนับตั้งแต่ที่จ้าวอู่เจียงก้าวเท้าเข้ามาในร้านของนาง เจ้าของร้านก็รู้ดีว่าชายหนุ่มจะต้องเป็นคุณชายจากตระกูลใหญ่ที่ร่ำรวยอย่างแน่นอน โดยเฉพาะกวานหยกที่เขาสวมอยู่บนศีรษะนั่น เป็นกวานที่ประเมินค่ามิได้ และไม่สามารถหาซื้อได้ในตลาดแห่งนี้ หากเป็นคนธรรมดาจะสวมได้อย่างไร?
ด้วยเหตุผลข้อนี้เจ้าของร้านจึงตั้งใจต้อนรับลูกค้าคู่นี้เป็นพิเศษ เพราะนางไม่เป็นกังวลเลยว่าวันนี้จะไม่ได้เงิน
จ้าวอู่เจียงกับเจี๋ยเอ้อร์ซานนั่งดื่มน้ำชาอยู่ด้วยกัน แม้อากาศจะหนาวเย็น แต่พวกเขาก็ไม่มีปัญหาเลยที่จะต้องนั่งรออยู่ห่าง ๆ
ยามสตรีมาจับจ่ายซื้อของ บุรุษก็ทำได้เพียงรอคอยเท่านั้น อย่าว่าแต่รอชั่วหนึ่งถ้วยชา สองถ้วย หรือครึ่งชั่วยามเลย ต่อให้ต้องรอคอยสองชั่วยามก็ถือเป็นเรื่องปกติยิ่งนัก
จ้าวอู่เจียงมีสีหน้าสงบและสุขุม หันกลับไปมองหลี่ชานซีซึ่งกำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่เป็นระยะ เขาพบว่าหลี่ชานซีชื่นชอบเสื้อผ้าสีม่วงเป็นพิเศษ นางหยิบชุดเหล่านั้นมาถามราคาหลายตัว แต่พอได้ทราบราคาแล้วก็เงียบงัน วางคืนที่เดิมในที่สุด


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า