ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 312

บทที่ 312 ไม่ยอมถูกเย้ยหยัน

ตอนซูฮัวอีกับกู้เหนียนหยวนได้เจอหลี่ชานซี แม้ว่าพวกนางจะพูดคุยและหัวเราะอย่างเป็นกันเอง แต่ซูฮัวอีก็แสดงออกอย่างชัดเจนว่านางรู้ดีว่าในไม่ช้าก็เร็ว จ้าวอู่เจียงก็คงจะต้องจับหลี่ชานซีผู้นี้กินอย่างแน่นอน

ตัดเรื่องที่ว่าจ้าวอู่เจียงจะสนใจนางหรือไม่ออกไปก่อน ลำพังเพียงรอยยิ้ม แววตา และท่าทีของหลี่ชานซี ซูฮัวอีก็ทราบดีแล้วว่าอีกฝ่ายสนใจในตัวชายหนุ่มจนหมดหัวใจ

ต่อให้บุรุษจะไม่ใช่ฝ่ายเข้าหาก่อน แต่ครั้นหลี่ชานซีกลายเป็นฝ่ายบุกจู่โจมก่อน หรืออาจจะถึงขั้นใช้กำลังบังคับขู่เข็ญ แล้วจ้าวอู่เจียงจะสามารถต้านทานได้อย่างไร?

หากเริ่มต้นด้วยความร้อนแรง จะไม่จบลงด้วยความเร่าร้อนได้หรือ?

นั่นเป็นไปไม่ได้เลย เหตุด้วยว่าแม้กระบี่ของจ้าวอู่เจียงจะมีความแข็งแกร่ง แต่หัวใจของเขากลับอ่อนโยนเป็นอย่างยิ่ง

ซูฮัวอีกับกู้เหนียนหยวนรู้จักชายหนุ่มมาก่อนหลี่ชานซี และพวกนางย่อมรู้จักเขาดี

ซูฮัวอีรู้สึกว่ากำลังจะเกิดวิกฤตการณ์ขึ้นกับพวกนาง นางจึงตกลงกับกู้เหนียนหยวน ร่วมมือกันลากตัวจ้าวอู่เจียงเข้าไปในห้อง และยัดเยียดความเป็นภรรยาให้แก่เขาครั้งแล้วครั้งเล่า

เพียงเท่านี้พวกนางก็ไม่ต้องกลัวว่าจ้าวอู่เจียงทอดทิ้งไปไหนแล้ว

พวกนางทั้งสองจัดการจนจ้าวอู่เจียงไม่อาจขัดขืน สุดท้ายเขาก็กลายเป็นม้าให้พวกนางควบขี่

จ้าวอู่เจียง ซูฮัวอี พร้อมด้วยกู้เหนียนหยวนห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด แต่ชายหนุ่มก็อดทอดถอนใจไม่ได้ เขาทราบดีว่าตนเองได้รับพรจากสวรรค์เป็นร่างกายที่แข็งแกร่ง กล้ามเนื้ออัดแน่น และกระดูกอันใหญ่โต แต่ร่างกายของเขาควรถูกใช้ประโยชน์เช่นนี้หรือ?

ทว่าบางครั้งจ้าวอู่เจียงก็ไม่สามารถหยุดยั้งตนเองได้เช่นกัน

ผ่านไปหนึ่งชั่วยามครึ่ง ชายหนุ่มนอนแผ่หราอยู่บนเตียง ในขณะที่จ้องมองไปยังซูฮัวอีผู้ต้องการจะเปิดฉากสงครามต่อไปด้วยความกระตือรือร้น จ้าวอู่เจียงถอนหายใจออกมา จำเป็นต้องหาวิธีพักการใช้งานมังกรก่อน

เพราะหากยังปล่อยให้เหตุการณ์ดำเนินไปเช่นนี้ ต่อให้เขาไม่ถูกวิชามหาเทพดูดดาวของเซวียนหยวนอวี้เหิงดูดพลังไปจนหมดตัว แต่ก็คงต้องถูกซูฮัวอีกับกู้เหนียนหยวนดูดพลังไปจนตัวแห้งอยู่ดี

“พรุ่งนี้ข้าต้องออกเดินทางไปที่สำนักศรัทธาราษฎร และคงไม่อยู่ในนครหลวงสักพัก หากเกิดอะไรขึ้นที่สำนักไร้ขอบเขต ช่วยส่งข่าวเข้าไปในวังหลวงด้วย”

จ้าวอู่เจียงกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง ซูฮัวอีที่กำลังจะขึ้นนั่งประจำตำแหน่งทำปากยื่นด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก็สื่อความหมายว่าหากเขามีอะไรจะพูดต่อ นางก็ยินดีรับฟัง

จ้าวอู่เจียงจ้องมองใบหน้าบูดบึ้งของซูฮัวอี ก่อนจะหันมองตากู้เหนียนหยวนด้วยความหวั่นไหว แต่ก็ข่มใจ พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน