บทที่ 323 วิชาสองผสาน
เจ็ดอารมณ์ หกความปรารถนา
ห้วงความรู้สึกเหล่านั้นหลอมรวมกันเป็นหนึ่งอีกครั้ง
หยางเมียวเจิ้นรู้สึกราวกับจมลงไปอยู่ในทะเลแห่งมวลดอกไม้ โดยที่มีพายุโหมกระหน่ำอย่างรุนแรงตลอดเวลา
ทั้งร่างกายและจิตใจของนางตกเป็นของเขาโดยสมบูรณ์ หญิงสาวกอดเอวของจ้าวอู่เจียงแน่น ปรารถนาจะหลอมรวมเข้ากับเขาจนกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
จ้าวอู่เจียงลูบเส้นผมที่ยุ่งเหยิงของหยางเมียวเจิ้นอย่างนุ่มนวล ก่อนจะเกี่ยวปอยผมของนางไปทัดหลังใบหู สายตาจับจ้องใบหน้าอันงดงามอย่างแน่วแน่
ดวงตาของหยางเมียวเจิ้นร้อนผ่าว นางจ้องมองชายหนุ่มซึ่งมีแต่ความอบอุ่นและนุ่มนวล หยางเมียวเจิ้นปรารถนาจะจมดิ่งเข้าไปในดวงตาที่เป็นประกายของเขา นางเริ่มมีความอ่อนโยนมากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะกล่าวออกมาโดยปราศจากเสียงแห่งความเย็นชา
“หากวันพรุ่งนี้ท่านไม่สามารถผ่านการทดสอบทั้งสามด่านได้ ข้าก็จะเลิกเป็นธิดาเทพประจำสำนัก ข้าจะให้เฉินตงเอ๋อร์มาเป็นแทน หลังจากนั้นข้าก็จะมีสถานะเป็นเพียงศิษย์ธรรมดาเท่านั้น”
“เจ้าไม่เชื่อมั่นในฝีมือของข้าหรือ?” จ้าวอู่เจียงลูบไล้ฝ่ามือไปบนเรือนร่างอันงดงามนุ่มนิ่มของหยางเมียวเจิ้น สัมผัสที่อ่อนนุ่มนั้นทำให้หัวใจของผู้คนสั่นไหวเป็นระลอกคลื่น
“การทดสอบทั้งสามด่านนั้นประกอบไปด้วยการทดสอบจิตใจ การทดสอบความแข็งแกร่ง และการทดสอบความเข้าใจในวิชาเต๋า ในส่วนของความเข้าใจวิชาเต๋านั้นเป็นสิ่งที่ยากลำบากมากที่สุด” หยางเมียวเจิ้นอธิบาย
“การทดสอบทางจิตใจเป็นเพียงการตอบคำถามเท่านั้น ข้าลองใช้วิชาเพ่งปราณตรวจสอบท่านดูแล้ว และพอทราบว่าท่านต้องผ่านอย่างแน่นอน ในส่วนการทดสอบทางจิตใจนี้ไม่มีปัญหา”
“ส่วนของการทดสอบความแข็งแกร่ง ด้วยขอบเขตพลังของท่าน และจากความแข็งแกร่งที่ท่านแสดงออกมาต่อหน้าผู้คนในสำนักศรัทธาราษฎร เกรงว่าทางสำนักคงส่งผู้อาวุโสที่มีความแข็งแกร่งมากกว่าเดิมอีกหนึ่งขั้นมาเพื่อรับมือกับท่านโดยเฉพาะ นี่จึงหมายความว่าคู่ต่อสู้ที่ท่านกำลังจะเจอมีความแข็งแกร่งมากกว่าคนทั่วไป”
“และในส่วนความเข้าใจต่อวิชาเต๋า ผู้ที่เข้ารับการทดสอบต้องศึกษาวิชาเต๋ามาในระดับหนึ่งแล้ว วันพรุ่งนี้จะมีการทดสอบ แต่ท่านไม่เคยศึกษาวิชาเต๋ามาก่อน แล้วจะสามารถผ่านการทดสอบได้อย่างไร?”
“งั้นเจ้าก็สอนข้าสิ” จ้าวอู่เจียงยิ้มออกมาเล็กน้อย เขารู้สึกอยู่เสมอว่าต่อให้มีเส้นทางต่างกัน แต่เขากับนางก็มีจุดหมายปลายทางเดียวกันอยู่ดี ดังนั้นเขาก็น่าจะใช้ประโยชน์จากคัมภีร์ปราณไร้วิญญาณช่วยเร่งระดับความเข้าใจต่อวิชาเต๋าได้ไม่ยาก
“หากข้าไม่ได้มีตำแหน่งเป็นธิดาเทพ ท่านก็ไม่จำเป็นต้องเข้ารับการทดสอบเหล่านี้ ท่านควรรู้เอาไว้ว่าการศึกษาวิชาเต๋าเหล่านั้นเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับคนธรรมดา” หยางเมียวเจิ้นยิ้มอย่างอ่อนโยนและส่ายหน้า
“แค่ข้าได้เจอเจ้าก็ถือเป็นของขวัญจากสวรรค์แล้ว ข้าจะให้เจ้าสละตำแหน่งธิดาเทพของตนเองเพื่อข้าอีกได้อย่างไร?” จ้าวอู่เจียงโอบกอดหยางเมียวเจิ้นแน่น พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังมากขึ้น
“อีกอย่าง ผู้ที่จะเป็นคู่รักของธิดาเทพจะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร?”
เมื่อหยางเมียวเจิ้นฟังถ้อยคำอันจริงใจของจ้าวอู่เจียง ดวงตานางก็เป็นประกายระยิบระยับจากหยดน้ำตา นางบดริมฝีปากสีแดงสดของตนเองลงไปบนเรียวปากของจ้าวอู่เจียง ก่อนจะทำการเปิดปากของเขาออกด้วยลิ้นนุ่มนิ่มที่ดุนดันแทรกตัวเข้าไป…


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า