บทที่ 348 คิดมาก
เสียงกระแทกกระทั้นดังอยู่นานไม่ต่างจากพายุคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาชายฝั่งไม่หยุดยั้ง
คนสามคนที่อยู่ภายในห้องมีความคิดแตกต่างกันไป
เซวียนหยวนจิ้งรู้สึกหึงหวงและสับสนเล็กน้อย
เซียวว่านจวินรู้สึกอิ่มเอิบ ร่างกายแอ่นรับการกระแทกด้วยความสุขสม
ส่วนจ้าวอู่เจียง เขากำลังเหม่อลอย ไม่ได้มีสมาธิอยู่กับเซียวว่านจวินเลยสักนิด
สิ่งที่อยู่ในห้วงคิดของเขาขณะนี้ก็คือ ที่มาของคัมภีร์ทองคำไร้พ่าย ซึ่งเซียวว่านจวินเป็นคนมอบให้
หลังได้รับคัมภีร์เล่มนี้ จ้าวอู่เจียงก็ได้เจอกับเรื่องราวมากมาย โดยเฉพาะการเดินทางท่องยุทธจักรในช่วงหลัง ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางไปที่เมืองหวังโจว การเดินทางไปที่เมืองหลันโจว หรือการเดินทางไปยังสำนักศรัทธาราษฎร
ชายหนุ่มเจอเรื่องราวหลากหลายรูปแบบ อีกทั้งตอนนี้เขาก็มั่นใจมากว่ามีสายตาจำนวนไม่น้อยคอยจับจ้องเขาอยู่ในความมืด
โดยเฉพาะเหตุการณ์ครั้งเดินทางกลับจากสำนักศรัทธาราษฎร เป่ยจิ้งเฉิงเปิดเผยธาตุแท้ออกมาว่าต้องการจะสวมวิญญาณยึดครองร่างของเขา และไม่ได้มีเจตนาที่จะพาจ้าวอู่เจียงกลับไปยังสุสานกระบี่แม้แต่น้อย
หากไม่ใช่เพราะว่าจ้าวอู่เจียงเดินทางทะลุมิติมาจากโลกอื่น ภายในร่างกายมีพลังวิญญาณสองดวงหลอมรวมกันจนแข็งแกร่ง เขาก็คงไม่สามารถรอดพ้นเงื้อมมือของเป่ยจิ้งเฉิงมาได้แน่นอน
ครั้นมองกลับไปก็นับว่าเป่ยจิ้งเฉิงเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวจริง ๆ กระนั้นอีกฝ่ายก็เป็นเพียงหนึ่งในกลุ่มคนที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้จ้างอู่เจียงจึงสงสัย เหตุใดคัมภีร์ทองคำไร้พ่ายซึ่งถูกจัดให้เป็นหนึ่งในสุดยอดคัมภีร์แห่งยุทธจักรจึงถูกส่งมายังนครหลวงและให้พระสนมผู้หนึ่งเก็บเอาไว้เช่นนี้?
หากจะอธิบายด้วยเหตุผลที่ว่า เซียวว่านจวินเป็นบุตรสาวของเซียวหยวนซาน เช่นนั้นทำไมเซียวหยวนซานถึงเลือกส่งคัมภีร์ทองคำไร้พ่ายให้มาอยู่ในมือของเซียวว่านจวินกัน?
เดิมทีจ้าวอู่เจียงไม่เคยคิดสงสัยในเรื่องนี้เลย แต่หลังจากได้เผชิญหน้ากับเหตุการณ์แปลกประหลาดพิสดารมากมาย ชายหนุ่มจึงเริ่มคิดถึงเรื่องนี้ พลางเขาก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีใครสักคนตั้งใจมอบคัมภีร์เล่มนี้ให้ทางอ้อม
คล้ายมีใครสักคนคอยช่วยเหลืออยู่ และต้องการให้เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
ทว่าก็ไม่ทราบเลยว่าบุคคลผู้นั้นจะมีเจตนาเช่นเดียวกับเป่ยจิ้งเฉิงแห่งสุสานกระบี่หรือไม่ เขาอาจจะต้องการยึดครองร่างของจ้าวอู่เจียงเหมือนก็ก็เป็นได้
หรือคนผู้นั้นปรารถนาจะให้จ้าวอู่เจียงทำสิ่งอื่น
ชายหนุ่มใจลอย ปล่อยร่างกายเคลื่อนไหวตามสัญชาตญาณ ไม่ทันได้สังเกตเลยว่าร่างของเซียวว่านจวินเกร็งสะท้านและสั่นไหวอย่างรุนแรง ก่อนจะล้มพับลงไปในที่สุดแล้ว
…
ยามรุ่งอรุณ
มีการประกาศพระราชโองการออกมา


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า