บทที่ 353 กระหม่อมไม่รู้เลยพ่ะย่ะค่ะ
ณ ตำหนักหย่างซิน ห้องบรรทมของฮ่องเต้
“เอ้อร์ซาน ข้าอยากให้ท่านนำจดหมายฉบับนี้และโอสถขวดนี้ไปส่งมอบให้แก่ตู๋กูเทียนชิงด้วยตนเอง”
จ้าวอู่เจียงส่งจดหมายในมือและขวดหยกขาวเล็ก ๆ ที่บรรจุโอสถจำนวนหนึ่งให้แก่เจี๋ยเอ้อร์ซาน พร้อมกำชับด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เส้นทางยาวไกล โปรดระวังตัวด้วย”
“ข้าน้อยรับคำบัญชา”
เจี๋ยเอ้อร์ซานรับจดหมายและขวดหยกไปด้วยความเคารพ
เขายังคงมีสีหน้าใจดี เป็นคนชราผู้อบอุ่น
ช่วงเวลาไม่ถึงหนึ่งปีนี้ เจี๋ยเอ้อร์ซานเป็นสักขีพยานในความรุ่งเรืองของจ้าวอู่เจียงมาตลอด เริ่มจากการเป็นขันทีน้อยไร้ชื่อเสียงเรียงนามภายในตำหนักพระสนม สู่การเป็นขุนนางขั้นห้า คนสนิทของฮ่องเต้
นอกจากนี้จ้าวอู่เจียงยังมีฝีมือด้านการแพทย์เป็นเลิศ มีความสามารถในการปรับตัว มีพรสวรรค์ในวิชาบู๊ ทั้งยังมีจิตใจโอบอ้อมอารี มักจะห่วงใยผู้อื่นอยู่เสมอ
เดิมทีเจี๋ยเอ้อร์ซานมีตำแหน่งสูงกว่าจ้าวอู่เจียง ยามเจอหน้ากัน ชายหนุ่มมักจะแสดงความเคารพและให้เกียรติเสมอ ยามนี้จ้าวอู่เจียงมีตำแหน่งสูงกว่าแล้ว แต่เขาก็ยังคงเคารพและให้เกียรติชายชราไม่เปลี่ยนแปลง
นี่คือสิ่งที่อัจฉริยะตัวจริงควรจะเป็น
แววตาของเจี๋ยเอ้อร์ซานทอประกายความเลื่อมใส น้อมฟังคำสั่งของจ้าวอู่เจียงด้วยความสงบ
“ส่วนสือจิ่ว ท่านต้องนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งมอบให้แก่หยางเมียวเจิ้นแห่งสำนักศรัทธาราษฎร” จ้าวอู่เจียงพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลกับเจี๋ยสือจิ่วที่ยืนอยู่ข้างกาย
“หยางเมียวเจิ้นสามารถอ่านจดหมายฉบับนี้ได้เพียงผู้เดียวเท่านั้น หากมีสิ่งใดผิดปกติ ท่านสามารถเผาจดหมายฉบับนี้ทิ้งไปได้ทันที”
เรื่องราวเกี่ยวกับคำสาปของราชวงศ์เซวียนหยวนเป็นสิ่งที่จะให้ผู้อื่นรู้ไม่ได้เป็นอันขาด หากมีผู้ไม่หวังดีรู้เข้า ก็คงจะต้องมีภัยใหญ่หลวงตามมาอย่างแน่นอน
“เจี๋ยสือจิ่วรับคำสั่ง!” เจี๋ยสือจิ่วผู้มีหน้าตาดุดันอำมหิตยามอยู่ตรงหน้าจ้าวอู่เจียงก็แสดงความเคารพออกมาจากใจจริงเช่นกัน
เจี๋ยสือจิ่วนึกถึงครั้งแรกที่ได้เจอกับจ้าวอู่เจียง แม้ฮ่องเต้จะกล่าวว่าชายหนุ่มเป็นคนสนิท แต่ในสายตาของเจี๋ยสือจิ่ว เขาเป็นเพียงขันทีจากตำหนักพระสนมผู้อ่อนแอไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือ
ทว่าเพียงเวลาผ่านไปเพียงไม่ถึงหนึ่งปี จ้าวอู่เจียงกลับสามารถเติบโตขึ้นมาจนถึงจุดนี้ได้
“รีบออกเดินทางเถอะ ใกล้ถึงปีใหม่เต็มที รบกวนพวกท่านรีบไปรีบมา”
จ้าวอู่เจียงยิ้มอย่างอบอุ่นและโบกมือ


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า