ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 370

บทที่ 370 กาลเวลาไม่รอคอย ความวิตกกังวลเพิ่มมากขึ้น

เมื่อกลับมาถึงตำหนักหย่างซินก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว

ยามยังอยุ่ตำหนักซีเยว่ องค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่พูดคุยอย่างมีความสุขกับเซวียนหยวนจิ้ง แม้เซวียนหยวนจิ้งจะทำเพียงพยักหน้ารับเสียเป็นส่วนใหญ่ก็ตาม

ทว่าอวี้เซวียนก็ตกลงจะส่งกองกำลังจากดินแดนของนางมาสันบสนุนกองทัพต้าเซี่ย โดยไป๋เยว่จะช่วยเหลือปกป้องเขตชายแดนฝั่งตะวันตก นอกจากนี้องค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่ก็ยังสัญญาว่าจะมอบทรัพยากรต่าง ๆ ให้อีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นผ้าไหม เสื้อผ้า ม้า ใบชา และอื่น ๆ อีกมากมาย และเมื่อแคว้นต้าเซี่ยสามารถเอาชนะสงครามได้แล้ว ต้าเซี่ยและแคว้นไป๋เยว่ก็จะตั้งตนเป็นพันธมิตรต่อกัน สืบสานความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นระหว่างทั้งสองแคว้นต่อไป

ยามนี้เซวียนหยวนจิ้งยังคงสวมชุดเสื้อคลุม นางจุดตะเกียงและกำลังพยายามเขียนราชโองการ สีหน้าเคร่งเครียดเหนื่อยล้า ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด

จ้าวอู่เจียงยืนพิงกรอบประตูพลางอ้าปากหาว จ้องมองเซวียนหยวนจิ้งผู้อยู่กลางวงล้อมของกองตำราโบราณ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้นว่า

“รีบเข้านอนเถอะพ่ะย่ะค่ะ งานที่เหลือไว้ค่อยทำต่อวันพรุ่งก็ได้ หากคนเรานอนดึกจะทำให้ผมร่วงได้นะพ่ะย่ะค่ะ…”

“อาชาห้าพันตัวคงไม่ได้มากเกินไปใช่หรือไม่?” เซวียนหยวนจิ้งตอบกลับด้วยคำถามพลางครุ่นคิด

“อย่าลืมเพิ่มข้อเสนอเมื่อสงครามจบลงด้วยพ่ะย่ะค่ะ” จ้าวอู่เจียงส่ายหน้า กระชับเสื้อคลุมและเดินเข้าไปหาเซวียนหยวนจิ้งช้า ๆ

“แล้วก็ขอเป็นอาชาสำหรับการทำสงคราม ไม่ใช่อาชาสำหรับใช้งานทั่วไป หากต้าเซี่ยสามารถรอดพ้นหายนะครั้งนี้ได้ถึงจะมีสิทธิ์ในการต่อรอง… สิ่งที่ฝ่าบาทต้องการในขณะนี้ไม่ได้ช่วยเพิ่มโอกาสในชัยชนะเลยพ่ะย่ะค่ะ”

“แต่ถ้าสถานการณ์ชายแดนเหนือคล้ายกับชายแดนใต้ พวกเราก็สามารถเปิดฉากโจมตีก่อนได้เช่นกัน” เซวียนหยวนจิ้งถอนหายใจ นางขมวดคิ้วพลางหยุดเขียน แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองใจเล็กน้อย

แม้จะกล่าวไปเช่นนั้น แต่นางก็รู้ดีว่านี่แทบเป็นไปไม่ได้เลย

พื้นที่ชายแดนเหนือมีอากาศหนาวเหน็บ โดยเฉพาะปลายฤดูหนาวต้นฤดูใบไม้ผลิ สายลมเหนือจะพัดผ่านพื้นดินซึ่งจับตัวเป็นน้ำแข็งไกลหลายพันลี้ ไม่ว่าอย่างไรทหารจากกองทัพต้าเซี่ยก็คงไม่อาจปรับตัวให้คุ้นชินกับสภาพแวดล้อมนี้ได้ ต่างจากคนเถื่อนแดนเหนือที่อาศัยอยู่ในพื้นที่แห่งนั้นมาตั้งแต่ยุคโบราณ

และต้องไม่ลืมชาวโพ้นทะเลอีก แม้พวกเขาจะอาศัยอยู่บนเกาะกลางทะเล แต่พื้นน้ำแข็งกับหิมะก็คือสนามรบของพวกเขาเช่นกัน

เมื่อมีหิมะและน้ำแข็งอยู่ถูกที่ถูกเวลา ต่อให้กองทัพต้าเซี่ยจะมีขนาดใหญ่โตมากกว่าอีกฝ่ายถึงสองเท่า แต่พวกเขาก็สามารถปราชัยได้อย่างง่ายดาย

ในช่วงฤดูหนาวเช่นนี้ กองทัพต้าเซี่ยจึงทำได้เพียงคุ้มกันประตูเมืองเท่านั้น

จ้าวอู่เจียงโอบเอวเซวียนหยวนจิ้งเบา ๆ และพูดพร้อมกับยิ้มอย่างอบอุ่น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน