บทที่ 380 สถานการณ์สู้รบ
หืม?! ไม่ต้องปิดบังแล้วหรือ? ประกาศออกมาตรง ๆ ได้เลย?
กลุ่มขุนนางล้วนสับสนกับคำพูดของฮ่องเต้ที่ว่า ชอบที่ตนเองกับจ้าวอู่เจียงมีความคิดเห็นตรงกัน พระองค์ผูกพันกับจ้าวอู่เจียงเป็นพิเศษใช่หรือไม่? ไยพวกเขาถึงไม่เคยได้ยินฮ่องเต้กล่าวเช่นนี้กับขุนนางคนอื่น ๆ มาก่อนเลยเล่า?
ไม่ว่าจ้าวอู่เจียงต้องการสิ่งใด ฮ่องเต้ก็จะมอบให้เขาใช่หรือไม่?
กลุ่มขุนนางได้แต่คิดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ พวกเขาเองก็เคยอยากแบ่งความดีความชอบให้แก่ผู้อื่นบ้างเช่นกัน แต่ติดตรงที่ว่าพวกเขาไม่ใช่จ้าวอู่เจียง พวกเขาไม่ใช่คนโปรดของฮ่องเต้ และก็ยังไม่เคยสร้างความดีความชอบใหญ่หลวงสำเร็จมาก่อน
เป็นไปตามคาด ผู้ที่เป็นคนโปรดย่อมได้เปรียบกว่าเสมอ
หลังจากนั้นการรายงานภารกิจต่าง ๆ ของขุนนางคนอื่นก็ดำเนินต่อไป เมื่อการรายงานกิจการทางการเมืองจบสิ้นลง การประชุมขุนนางช่วงเช้าก็ได้เวลายุติเช่นกัน
เมื่อทุกคนแยกย้ายกลับออกมาแล้ว จ้าวอู่เจียง หลิวเจ๋อ ตู๋กูอี้เหอ และหลินหรู่ไห่ก็มาจับกลุ่มพูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์การสู้รบทางชายแดนใต้ ทั้งยังคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นยามต้าเซี่ยต้องเผชิญหน้าการโจมตีจากทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันออก
พวกเขาพูดคุยพลางเดินไปบนทางเดินในวังหลวง หิมะโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า เมื่อมองจากระยะไกล คนกลุ่มนี้มีสง่าราศีไม่ต่างไปจาก ‘ไอดอลในตำนานอย่างวงเอฟโฟร์’ เลยจริง ๆ
เสนาบดีกรมโยธาธิการ เสนาบดีกรมกลาโหม และคนอื่น ๆ เดินตามหลังมาอย่างไม่รีบร้อนที่จะแยกย้ายกันไป หูของพวกเขาฟังการปรึกษาหารือเกี่ยวกับสงครามของพวกจ้าวอู่เจียง ในหัวใจต่างก็มีความคิดผุดขึ้นมามากมายหลายประการ
คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่แคว้นต้าเซี่ยจะต้องพบกับการโจมตีทั้งจากแดนเหนือและแดนใต้ในเวลาเดียวกัน
แม้ในขณะนี้กองทัพหนานเจียงจะล่าถอยกลับเข้าป่าไปแล้ว แต่พวกมันจะต้องกลับมาโจมตีอีกครั้งเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิปีหน้าอย่างแน่นอน
นอกจากนี้ พวกเขาก็ได้ทราบมาว่าชาวโพ้นทะเลที่อยู่ห่างไกลออกไปทางแดงตะวันออก ได้รวบรวมกำลังพลเพื่อเตรียมพร้อมที่จะเคลื่อนกองเรือมาบุกโจมตีต้าเซี่ย เพียงรอรับสัญญาณจากคนทางแดนเหนือหรือแดนใต้เท่านั้น หากรวมชาวโพ้นทะเลแดนตะวันออกนี้ด้วย ก็หมายความว่าแคว้นต้าเซี่ยกำลังจะต้องเจอการโจมตีจากสามทาง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า