บทที่ 392 จิตสังหารในสายลมหนาว
วันที่ยี่สิบสี่ เดือนสิบสอง
เทศกาลกราบไหว้ขอพรเพื่อให้มีช่วงเวลาที่ดีในปีใหม่ที่ใกล้จะมาถึงแล้ว
ยามนี้ นครหลวงเจอหิมะตกหนักมากที่สุดนับตั้งแต่ที่เซวียนหยวนจิ้งขึ้นครองบัลลังก์
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยหิมะที่โปรยปรายลงมา ท้องฟ้าเป็นสีเทา หิมะตกลงมาอย่างต่อเนื่อง ตกลงมาเหมือนไม่มีจุดสิ้นสุด
ผู้คนในนครหลวงต่างรู้ดีว่า วันนี้ย่อมมีหิมะตกหนัก แต่ไม่ทราบเลยว่าวันพรุ่งนี้จะยังคงมีหิมะตกหนักเหมือนวันนี้หรือไม่?
ฤดูหนาวประจำปีนี้ ยิ่งนานเท่าไหร่ หิมะก็ยิ่งตกหนักมากขึ้นเท่านั้น หากการที่หิมะตกหนักเป็นสัญญาณการอำนวยพรจากเทพเจ้า นี่ก็หมายความว่าปีหน้าที่ใกล้มาถึงนี้ต้องเป็นปีที่ดีอย่างแน่นอน
จ้าวอู่เจียงนั่งอยู่บนม้านั่งตัวเล็ก ๆ หน้าประตูทางเข้านครหลวง
นี่คือม้านั่งที่บรรดาเวรยามเฝ้าประตูมักจะใช้นั่งพัก เมื่อผ่านกาลเวลานานเข้า ขาของม้านั่งก็เริ่มสั่นคลอน ไม่มั่นคง
วันนี้เหล่าเวรยามทำหน้าที่กันตามปกติ แต่พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าจะต้องมาต้อนรับจ้าวอู่เจียง
แม้เวรยามเหล่านี้จะไม่ได้ติดต่อกับชายหนุ่มมากเท่าไหร่นัก แต่ในระหว่างเฝ้าประตูนครหลวง พวกเขาก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับจ้าวอู่เจียงมาไม่น้อย
จ้าวอู่เจียงมีหน้าตาหล่อเหลาจนตกเป็นที่หมายปองของสาวงามจำนวนมากในนครหลวง
นอกจากนี้ยังมีความสามารถเรื่องการกวี กวีหลายบทของเขาทำให้ผู้คนจำนวนมากในนครหลวงต้องตะลึง และไม่ว่าเขาจะเป็นบทกวีใดก็ล้วนได้รับการเผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวาง ทำให้ผู้คนรู้จักชื่อเสียงของเขาเป็นอย่างดี
เจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยอย่างเวรยามเฝ้าประตูกลุ่มนี้ ยามที่ไม่มีอะไรทำก็มักจะมาจับกลุ่มพูดคุยกัน
แม้พวกเขาจะไม่ได้มีตำแหน่งใหญ่โต แต่นั่นก็ไม่ได้ขัดขวางพวกเขาจากการปกป้องแคว้นและประชาชน
ไม่ว่าจะเป็นการออกอาละวาดของโจรภูเขา การรุกรานของข้าศึก หรือการเคลื่อนขบวนกองเรือที่ไม่น่าไว้ใจของชาวโพ้นทะเล
ข้อมูลทุกอย่างล้วนมาถึงหูของกลุ่มเวรยามอย่างแม่นยำ พวกเขาสามารถอธิบายทุกเรื่องราวได้อย่างชัดเจน ราวกับว่าไปเจอมาด้วยตนเองอย่างไรอย่างนั้น
วันนี้พวกเขาได้พบจ้าวอู่เจียงก็ตื่นเต้นมาก ด้วยว่าเป็นคนโปรดของฮ่องเต้ ครั้นชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นที่นี่ กลุ่มเวรยามเฝ้าประตูจึงรู้สึกเป็นเกียรติยิ่ง
พวกเขาได้ยินว่าจ้าวอู่เจียงต้องการมานั่งสังเกตการณ์อยู่ที่ประตูเมืองทิศใต้สักครู่หนึ่ง กลุ่มเวรยามจึงนำม้านั่งที่ปกติพวกตนเองใช้สำหรับนั่งพักมาให้
และจ้าวอู่เจียงก็นั่งอยู่ที่นี่
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า