เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 407

บทที่ 407 ความตาย

ท้องฟ้ายามค่ำเริ่มมีดวงดาวปรากฏ หิมะขาวยังคงโปรยปราย

ขันทีซึ่งรับหน้าที่ส่งอาหารพระราชทานเดินทางไปถึงที่หมายเกือบทั้งหมดในนครหลวงแล้ว

เหล่าขุนนางที่ได้รับอาหารพระราชทานต่างยิ้มออกมาด้วยความดีใจ นี่หมายความว่าฮ่องเต้มองเห็นถึงคุณงามความดีที่พวกเขาทำให้แก่บ้านเมืองตลอดปีที่ผ่านมา

แต่ขุนนางที่ได้รับพระราชทานอาหารอันโอชะนั้นมีจำนวนเพียงหยิบมือเดียว กวาดตาดูแล้วก็เห็นเพียงหลิวเจ๋อซึ่งเป็นราชเลขาฝ่ายขวา ตู๋กูอี้เหอที่เป็นขุนนางมหาดเล็ก และหลินหรู่ไห่เสนาบดีกรมมหาดไทยเท่านั้น

ส่วนขุนนางคนอื่น ๆ ที่ได้รับพระราชทานอาหารหรูหราชนิดเดียวกันมีน้อยนิดยิ่ง

ด้านขุนนางที่ได้รับอาหารพระราชทานแบบดาษดื่นธรรมดาอดถอนหายใจไม่ได้ นี่หมายความว่าฮ่องเต้ไม่ชื่นชมผลงานของพวกเขาตลอดปีที่ผ่านมา และคงเป็นเพราะพวกเขาเป็นขุนนางระดับล่างด้วยนั่นเอง

แต่พวกเขาก็ตักตวงผลประโยชน์จากการดำรงตำแหน่งในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว ใครควรได้เลื่อนตำแหน่งก็เลื่อนไป ผู้ใดสมควรร่ำรวยก็ร่ำรวย ฉะนั้นจำนวนและคุณภาพของอาหารพระราชทานนี้จึงกลายเป็นสิ่งแทนคำตำหนิจากฮ่องเต้ไปโดยปริยาย เพื่อให้พวกเขาได้สติว่าควรกลับมาตั้งใจทำงานมากน้อยเพียงใด

แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว ขุนนางทุกคนที่ได้รับอาหารพระราชทานก็จะแสดงความเคารพสูงสุด ไม่เพียงพวกเขาจะรับอาหารพระราชทานมาจากเหล่าขันทีเท่านั้น แต่พวกเขายังต้องมอบของขวัญซึ่งเป็นเงินสินน้ำใจให้แก่เหล่าขันที ก่อนที่ขันทีเหล่าจะเดินทางกลับด้วย

แต่ก็มีขุนนางบางส่วนใบหน้าซีดขาวทันทีเมื่อเห็นขันทีปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตู พลันภายในหัวใจก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้า

ขุนนางกลุ่มนี้ล้วนเป็นขุนนางฉ้อฉล เมื่อได้รับแจ้งว่ามีขันทีมาขอเข้าพบและเจอกับสายตาเย็นชาของทหารสวมชุดเกราะที่ติดตามมาด้วย พวกเขาก็ต้องคุกเข่าลงอย่างหัวใจสลาย พร้อมตะโกนออกมาว่าข้าน้อยผิดไปแล้ว

ขันทีผู้มามอบวาจาแทนอาหารพระราชทานจะแจ้งว่าพวกเขามีความผิดใดในฐานฉ้อโกง หรือเคยละเมิดกฎหมายข้อใดบ้าง ขันทีจะมาพร้อมกับหลักฐานที่แน่นหนา และขุนนางกลุ่มนี้ก็จะถูกส่งตัวไปที่กรมตุลาการทันที

แม้กลุ่มขุนนางเหล่านี้จะรู้ความจริงอยู่แล้ว แต่พวกเขาก็ยังต้องขอร้องและอ้อนวอนอยู่ดี เนื่องจากรู้ว่านี่เป็นโอกาสสุดท้าย หากไม่ร้องไห้และอ้อนวอนในเวลานี้ ก็ไม่มีทางที่จะได้กลับออกมาจากคุกของกรมตุลาการอีก

การมาแจ้งเตือนในวันส่งมอบอาหารพระราชทานนี้เทียบเท่ากับการถูกตัดสินประหารชีวิตโดยตรง เว้นแต่ว่าจะมีการยกเลิกตอนนำตัวเข้าไปขังคุกของกรมตุลาการอย่างกะทันหัน

บทที่ 407 ความตาย 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า