เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 462

บทที่ 462 ศัตรูหรือมิตร

หมาป่าหิมะเสี่ยวไป๋วิ่งนำหน้าไปอย่างตื่นเต้น

เมื่อเหล่านักรบแห่งเผ่าอวี้จางเห็นดังนั้นก็คิดว่าใกล้จะได้พบองค์หญิงแล้ว จึงรีบเร่งความเร็วตามไป

ครู่ต่อมา ท่ามกลางพายุหิมะ พวกเขาก็เห็นเจ้าหมาป่าหิมะเสี่ยวไป๋วิ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้าม้าสีแดงตัวใหญ่ มันเงยหน้าและส่งเสียงหอน

ม้าสีแดงตัวนั้นหน้ายาวเป็นพิเศษ รูจมูกทั้งสองพ่นลมหายใจใส่เจ้าเสี่ยวไป๋ ท่าทางเหมือนไม่พอใจ สีหน้าราวกับจะบอกว่าให้เจ้าเสี่ยวไป๋รีบไปเสีย มันไม่อยากคุยกับหมาป่าโง่

และข้าง ๆ ม้าสีแดงตัวนั้นมีชายร่างสูงสง่าคนหนึ่งยืนอยู่ เขาสวมชุดคลุมยาวสีดำ สองมือสอดไว้ในแขนเสื้อ รอบเอวห้อยน้ำเต้าสีเหลือง สวมหมวกฟาง ก้นหมวกคว่ำลงเล็กน้อย บดบังใบหน้าครึ่งหนึ่งของชายคนนั้นเอาไว้

แม้เหล่านักรบแห่งเผ่าอวี้จางจะมองไม่เห็นใบหน้าชายผู้นั้นอย่างชัดเจน แต่จากใบหน้าครึ่งหนึ่ง พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงความหล่อเหลาของอีกฝ่ายได้

ชายผู้นั้นยืนอยู่ท่ามกลางพายุหิมะด้วยท่าทีมั่นคง จนทำให้พวกเขาประหลาดใจ

หมาป่าหิมะเสี่ยวไป๋ส่งเสียงหอนใส่เจ้าม้า ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนใจ มันจึงวิ่งไปที่ชายหนุ่มและส่งเสียงหอน

ตอนนั้นเอง เหล่านักรบแห่งเผ่าอวี้จางง้างธนูและชักดาบโค้งออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด พลางจับตามองชายหนุ่มในพายุหิมะผู้นั้นอย่างระมักระวัง

จากการแต่งกายของชายผู้นั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนที่ราบสูง แต่มาจากแคว้นต้าเซี่ยทางตอนใต้

ทว่าพวกเขาก็ไม่ได้จู่โจมทันที เนื่องจากชายหนุุ่มชุดดำคนนี้แสดงตัวว่าไม่มีเจตนาสังหาร และแม้หมาป่าหิมะขององค์หญิงน้อยจะเห่าใส่ชายผู้นี้ แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้กลัวหรือตั้งตนเป็นศัตรู

“บรู๊ว โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง (สองชั่วยาม สองชั่วยาม เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้ากับเสี่ยวหงผ่านสองชั่วยามนี้มาได้อย่างไร?)” เสี่ยวไป๋ยืนเผชิญหน้ากับจ้าวอู่เจียง เสียงเห่าหอนเต็มไปด้วยความอัดดั้นตันใจ

องค์หญิงน้อยเป็นเจ้านายของมัน และเสี่ยวไป๋ก็รู้ว่าจ้าวอู่เจียงผู้ทำภารกิจสืบทอดเผ่าพันธุ์กับองค์หญิงน้อย ย่อมต้องเป็นผู้ชายขององค์หญิงน้อย และกลายเป็นเจ้านายมันด้วย

จ้าวอู่เจียงส่ายหน้าพลางแย้มยิ้ม เขาค่อนข้างชอบใจเจ้าหมาป่าหิมะแสนฉลาดตัวนี้ จึงเอาแขนออกมาจากใต้แขนเสื้อ แล้วลูบหัวมัน

พร้อมกันนั้น เจ้าหมาป่าหิมะเสี่ยวไป๋ก็ก้มหัวเข้าหา เป็นการบอกให้จ้าวอู่เจียงลูบต่อไปเรื่อย ๆ ในความคิดของมัน การลูบหัวก็คือการให้รางวัลหรือชื่นชม เป็นการแสดงความยอมรับและความใกล้ชิด

บทที่ 462 ศัตรูหรือมิตร 1

บทที่ 462 ศัตรูหรือมิตร 2

บทที่ 462 ศัตรูหรือมิตร 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า