ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 494

บทที่ 494 ฝึกวิชาอย่างหนักหน่วง

กู่ฮั่นตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่ในไม่ช้าก็กลับกลายเป็นความโล่งอก ซาบซึ้งและตื้นตันใจ เช่นเดียวกันนั้นร่องรอยของความเศร้าที่ไม่อาจปิดบังที่ปรากฏให้เห็น เขาไม่ได้ตอบคำถามของจ้าวอู่เจียงโดยตรง เพียงยกมือขวาขึ้นแตะไหล่ของตนเอง ก่อนจะโค้งตัวลงคำนับให้แก่จ้าวอู่เจียง

“ข้ากู่ฮั่นจะจดจำความเมตตานี้เอาไว้”

จ้าวอู่เจียงยิ้มออกมาเล็กน้อยโดยไม่ได้ปฏิเสธ เขาคำนับตอบกู่ฮั่นกลับไป

ตอนถามคำถามนี้ออกมา เขาไม่ได้เรียกอีกฝ่ายว่าท่านหัวหน้าเผ่า ท่านราชาหรือว่าท่านผู้อาวุโสกู่ แต่เขาเรียกอีกฝ่ายว่าท่านพ่อของเขอลี่

จ้าวอู่เจียงตั้งใจใช้ความอ่อนน้อมถึงระดับนี้เพื่อเกลี้ยกล่อมให้กู่ฮั่นยอมตอบคำถามของเขา

และแม้กู่ฮั่นไม่ได้ตอบคำถามโดยตรง แต่ก็มีเสียงตอบคำถามมาจากด้านข้าง

คำตอบคือ ไม่!

จ้าวอู่เจียงไม่มีวาสนาที่จะรอดชีวิต

ช่วงขณะนั้นจนตอนนี้ ไม่มีผู้ใดรู้เลยว่าจ้าวอู่เจียงกำลังรู้สึกอย่างไร เขาไม่ได้ดูผิดหวัง ไม่ได้ดูเสียใจ กระนั้นในใจจริงย่อมเกิดความรู้สึกบางอย่างแน่ บางทีอาจรู้สึกเสมือนมีคลื่นใต้น้ำที่กำลังปั่นป่วนรุนแรงก่อตัวอยู่ก็เป็นได้

จ้าวอู่เจียงลุกขึ้นยืนและประสานมือคำนับอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกมาจากกระโจมของหัวหน้าเผ่า

ตอนนี้คำถามที่เขาอยากจะถามเกี่ยวกับสงครามระหว่างแคว้นต้าเซี่ยและชาวเผ่าโหลวหลาน จ้าวอู่เจียงมีคำตอบอยู่ในใจแล้ว…

สงครามเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้!

เบื้องลึกเบื้องหลังของเรื่องนี้ ย่อมมีเรื่องราวบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างเทพเจ้าหนี่ผูซาของชาวต้าเซี่ยกับหมาป่าเทพเจ้าของชาวเผ่าโหลวหลาน ไม่ว่าชาวเผ่าอวี้จางจะรักสงบมากเพียงใด แต่พวกเขาก็ไม่สามารถหยุดยั้งการทำสงครามระหว่างเทพเจ้าทั้งสองได้

ไม่ว่าจะเป็นการต้องปลุกหมาป่าเทพเจ้าขึ้นมาด้วยเลือดของชาวต้าเซี่ย หรือจะเป็นแผนการร้ายจากกลุ่มคนอื่น ๆ ทว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่สำคัญสำหรับจ้าวอู่เจียงอีกแล้ว

ด้วยเขามั่นใจแล้วว่าการทำสงครามที่แคว้นต้าเซี่ยกำลังเผชิญหน้าอยู่ในครั้งนี้ ไม่ได้เกิดขึ้นจากความขัดแย้งที่แท้จริง แต่เกิดขึ้นเพราะมีผู้ชี้นำอยู่เบื้องหลัง

แสดงว่าย่อมมีคนกลุ่มหนึ่งรู้ความจริง

บุตรีแห่งสวรรค์ ราชาแห่งชาวเผ่าโหลวหลาน หมาป่าเทพเจ้า…

ในแผ่นดินต้าเซี่ยมียอดฝีมือเร้นกายอยู่มากมาย อย่างเช่น เจ้าสำนักศรัทธาราษฎร เจ้าสำนักศรัทธาปฐพี และเจ้าสำนักศรัทธาสวรรค์ รวมไปถึงผู้คนของสุสานกระบี่และอื่น ๆ

นอกจากนี้ยังมีเทพเจ้าบรรพบุรุษของชาวหนานเจียงที่เรียกกันว่าหนอนศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาก็ย่อมต้องมียอดฝีมือซ่อนตัวอยู่เช่นกัน…

ทั้งยังต้องไม่ลืมชาวดินแดนในแถบตะวันตก รวมไปถึงชาวโพ้นทะเล…

ความจริงถูกปิดบังซ่อนเร้นหลายชั้น…ตอนนี้จ้าวอู่เจียงถึงกับไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้ใดกันแน่เป็นศัตรูที่แท้จริง

แต่นั่นก็ไม่สำคัญอีกแล้ว…

เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็จะต้องลงมืออย่างแน่นอน!

เขาจะฆ่าทุกคนที่เป็นศัตรูกับเขา!

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นเจ้าสำนักใหญ่หรือเป็นเทพเจ้าก็ตาม!

และในเมื่อเจ้าสำนักศรัทธาราษฎรล่วงรู้ความจริงและชักนำให้จ้าวอู่เจียงไปหา จ้าวอู่เจียงก็จะไปหา เขาจะไปดูให้รู้แน่ว่า บัดนี้กำลังเกิดอะไรขึ้นกัน…จ้าวอู่เจียงเดินออกมาจากกระโจมของหัวหน้าเผ่า สูดหายใจลึก อากาศในเขตทุ่งกว้างสะอาดและปลอดโปร่ง โดยเฉพาะในยามราตรีเช่นนี้ ทำให้ผู้คนรู้สึกสดชื่นยิ่ง

จ้าวอู่เจียงทอดสายตาไปบนท้องฟ้า ยามนี้บุตรีแห่งสวรรค์อาจยังไม่เข้านอนกระมัง เขาจะไปหานางสักหน่อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน