บทที่ 495 สายลมฤดูใบไม้ผลิพัดผ่าน
ดวงจันทร์และดวงดาวลอยเด่นฟ้า
เสียงหมาป่าหิมะเห่าหอนกึกก้องไปทั่วอาณาเขตของชาวเผ่าอวี้จาง
ยามซวี
ในที่สุดการฝึกวิชาอย่างสนุกสนานทั้งวันทั้งคืนของจ้าวอู่เจียงและบุตรีแห่งสวรรค์หลินหลางก็ยุติลง
ภายในห้องไม่มีแสงเทียน บุตรีแห่งสวรรค์นอนแนบอยู่บนอกจ้าวอู่เจียง ลมหายใจหนักแน่น ดวงตางดงามเป็นประกายระยิบระยับอยู่ในความเงียบ
ยามนี้มือใหญ่ของจ้าวอู่เจียงกำลังลูบไล้ไปตามเรือนร่างของบุตรีแห่งสวรรค์ด้วยความเหม่อลอย ในใจกำลังนึกถึงปริศนาที่กำลังพบเจอ
ผ่านไปเนิ่นนาน เขาจึงได้ถามบุตรีแห่งสวรรค์หลินหลางว่าเจ้าสำนักศรัทธาราษฎรต้องการอะไรกันแน่?
ทว่าบุตรีแห่งสวรรค์ไม่รู้เช่นกัน นางได้แต่บอกจ้าวอู่เจียงว่าเขาจะประมาทพลังของเจ้าสำนักผู้นั้นไม่ได้เป็นอันขาด แม้เจ้าสำนักศรัทธาราษฎรจะไม่ได้แข็งแกร่งเท่าหมาป่าเทพเจ้าหรือเทพเจ้าหนี่ผูซาของชาวต้าเซี่ย แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอกว่ากันนัก
อีกทั้งบุตรีแห่งสวรรค์ก็ยังได้บอกให้จ้าวอู่เจียงทราบอีกว่า หมาป่าเทพเจ้าเคยลั่นวาจาไว้ เจ้าสำนักศรัทธาราษฎรกำลังคิดวางแผนร้ายต่อโลกใบนี้ หัวใจของเขาเหนื่อยล้าเต็มทน และด้วยความที่ชีวิตคงอยู่ได้อีกไม่นาน จึงไม่มีอะไรที่เจ้าสำนักผู้นั้นต้องหวาดกลัว
ไม่ใช่เพียงเขา เพราะยังมีผู้อื่นไม่เคยคิดกลัวสิ่งใดอยู่อีก อย่างเช่นหมาป่าเทพเจ้า
จ้าวอู่เจียงพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง “ท่านนำความลับเหล่านี้มาบอกข้า แน่ใจหรือว่าจะไม่เป็นกระไร?”
บุตรีแห่งสวรรค์ตอบว่า “ไม่เป็นไร จ้าวอู่เจียง ท่านเป็นเหมือนอีกครึ่งหนึ่งของตัวข้าไปแล้ว”
ได้ยินเช่นนั้น จ้าวอู่เจียงก็ถามนางกลับไปว่าแล้วอีกครึ่งหนึ่งอยู่ที่ใด ทำให้บุตรีแห่งสวรรค์หน้าแดงระเรื่อ ก่อนนางจะเผยอีกครึ่งหนึ่งที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าห่ม
เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยวนอย่างเปลือยเปล่าเช่นนี้ จ้าวอู่เจียงจะทนไหวได้อย่างไร ชายหนุ่มเข้าพัวพันบุตรีแห่งสวรรค์อีกครั้ง พลันเสียงร้องครางกระเส่าก็ดังขึ้นไม่ขาด
พวกเขาไม่ได้พูดคุยอะไรกันมากมายอีก ไม่แม้แต่จะพูดถึงคำสาบาน ความสนใจ หรือความรู้สึกใด ๆ
สนใจเพียงการได้ดื่มด่ำกับความสุขตรงหน้า
ทว่าไม่มีความสุขใดเป็นนิรันดร์ เมื่อผ่านไปสองชั่วยาม ทุกอย่างก็ยุติลง แล้วพวกเขาก็นอนกอดก่ายกันโดยไม่พูดคำใดออกมา
บุตรีแห่งสวรรค์หลินหลางรู้สึกตื้นตันใจไม่น้อยที่บุรุษผู้นี้ทำให้นางได้รับรู้รสชาติของความสุขที่แท้จริง



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า