เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 499

บทที่ 499 ระดมยิง

เมื่อจ้าวอู่เจียงปรากฏตัวขึ้นหน้าประตูเมืองจูเป่ย นอกจากเขาจะพบเห็นสายตาแห่งความโกรธแค้นจากเหล่าทหารแล้ว จ้าวอู่เจียงก็ยังพบเห็นการปรากฏตัวของกลุ่มทหารที่มีความจงรักภักดีต่อเมืองจูเป่ยด้วย

ครั้นทหารผู้จงรักภักดีบางส่วนรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล ใครบางคนก็ส่งเสียงคำรามออกมา พยายามตะโกนบอกให้จ้าวอู่เจียงรู้ตัวว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย

แต่เหมือนว่าสายลมจะรุนแรงและหิมะก็ตกหนักเกินไป เสียงตะโกนเหล่านั้นจึงลอยหายไปกับสายลม จ้าวอู่เจียงยังคงขี่ม้าอย่างสบายใจ เข้าใกล้ประตูเมืองมาเรื่อย ๆ เหมือนไม่รับรู้อะไร

ทหารส่วนหนึ่งจึงรีบส่งคนไปแจ้งจวนของท่านแม่ทัพใหญ่ตู๋กูเทียนชิงว่าจ้าวอู่เจียงกลับมาแล้ว และหวังว่าคนที่ไปตามจะเดินทางไปอย่างรวดเร็ว เพราะขณะนี้ พี่น้องทหารบนกำแพงเมืองต่างก็ประทับลูกศรบนคันธนู พร้อมใจกันเล็งเป้าไปที่จ้าวอู่เจียงผู้กำลังเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ เตรียมพร้อมโจมตีแล้ว

โยวซือ นายทหารผู้อยากแก้แค้นให้แก่พี่น้องที่ถูกประหารในการกวาดล้างหน่วยสอดแนม เขายืนจ้องมองกลุ่มทหารที่เดินทางไปยังจวนของท่านแม่ทัพใหญ่ด้วยสายตาเย็นชาและเขาก็ไม่ได้คิดจะขัดขวางแต่อย่างใด

เขาเพียงกระหยิ่มยิ้มย่อง เยาะเย้ยอยู่ในใจ… อีกไม่กี่ลมหายใจ จ้าวอู่เจียงก็จะถูกธนูยิงจนกลายเป็นตัวเม่น ต่อให้ตู๋กูเทียนชิงเร่งมาที่นี่ อย่างไรก็คงไม่ทันการณ์ ถึงตอนนั้นก็ทำได้เพียงเก็บศพของจ้าวอู่เจียงกลับไปเท่านั้น

ส่วนพวกเขาจะถูกลงโทษอย่างไร เรื่องนี้ค่อยว่ากันทีหลัง แต่โทษก็คงไม่หนักหนาสาหัส

บัดนี้กำลังจะเกิดสงครามขึ้นแล้ว ตู๋กูเทียนชิงจะกล้าฆ่าทหารของตนเองได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขามีท่านขุนพลจ้าวเหยียนซือคอยปกป้อง ด้วยพวกเขาต่างก็เคยเป็นผู้ติดตามของท่านแม่ทัพใหญ่คนเก่ามาก่อน

เกรงว่าต่อให้เกิดเหตุร้ายกับจ้าวอู่เจียง ตู๋กูเทียนชิงก็ทำได้เพียงอดทนเท่านั้นกระมัง

อีกอย่างพวกเขาไม่ได้ทำผิดหลักการอันใดเลย ก็ผู้ใดใช้ให้จ้าวอู่เจียงผู้เป็นที่ปรึกษาของท่านแม่ทัพใหญ่เป็นต้นเหตุทำให้พี่น้องร่วมรบของพวกเขาเสียชีวิตอย่างนั้นเล่า?

พวกเขาแค่ต้องการแก้แค้นให้แก่พี่น้องเท่านั้น! พวกเขาไม่ได้ก่อกบฏ…

ช่วงขณะนี้ ลูกศรประทับลงบนหน้าไม้และคันธนูแล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องถูกยิงออกไปในที่สุด

พวกเขาจ้องมองจ้าวอู่เจียงขี่ม้าสีน้ำตาลแดงใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กระทั่งชายหนุ่มอยู่ในระยะโจมตีของพลธนู

สีหน้าของจ้าวอู่เจียงยังคงผ่อนคลายและสบายใจ คล้ายกับว่าไม่รับรู้ถึงอันตรายแม้แต่น้อย

นั่นทำให้หลายคนยิ้มย่อง บ้างก็ส่งเสียงคำรามออกมาว่า

“แก้แค้นให้แก่พี่น้องของพวกเรา!”

บทที่ 499 ระดมยิง 1

บทที่ 499 ระดมยิง 2

บทที่ 499 ระดมยิง 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า