ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 501

บทที่ 501 ความใจกว้าง

จ้าวอู่เจียงกระโดดลงจากกำแพงเมือง ทิ้งตัวลงไปบนพื้นดิน บรรดานายทหารจำนวนมากตกตะลึงเมื่อเห็นเช่นนี้ สีหน้าของพวกเขาเหมือนเห็นผีกลางวันแสก ๆ

ก็มีผู้ใดบ้างเล่าที่จะสามารถกระโดดลงจากความสูงนับสิบจั้งได้โดยไม่มีปัญหาเช่นนี้?

อย่างน้อยก็ต้องมีโซเซบ้างใช่หรือไม่?

แต่แน่นอนว่าคนที่ตกใจมากที่สุดก็คือตู๋กูเทียนชิงกับกลุ่มผู้ติดตามที่รีบมาด้วยความร้อนใจ

หลังจากตู๋กูเทียนชิงได้รับทราบข่าวจากผู้ใต้บังคับบัญชา เขาและซงจางก็รีบร้อนมาโดยทันที ระหว่างทาง พวกเขาได้พบกับจ้าวเหยียนซือซึ่งกำลังวิตกกังวลและร้อนใจไม่แพ้กัน…

ตอนนั้นตู๋กูเทียนชิงรู้สึกอยากจะตบหน้าจ้าวเหยียนซือสักสองฉาดโทษฐานที่ไม่รู้จักควบคุมคนของตนเองให้ดี ถ้าซงจางไม่ได้ห้ามเอาไว้ ตู๋กูเทียนชิงก็คงตบไปจริงๆ

จ้าวอู่เจียงเป็นสหายรักของตู๋กูเทียนชิง เคยมีบุญคุณต่อกันมากมายหลายครั้ง ไม่เพียงแต่เขา จ้าวอู่เจียงยังเป็นผู้มีบุญคุณต่อตระกูลตู๋กูอีกด้วย

น้องสาวของเขาตู๋กูหมิงเยว่อยู่ในวังหลวง ส่วนตัวเขาขึ้นมาปกป้องแดนเหนือ สามารถรอดพ้นการถูกลอบสังหารจากกลุ่มสายลับได้สำเร็จ ทั้งหมดเป็นเพราะจ้าวอู่เจียงช่วยเหลือ และการเดินทางมายังเขตชายแดนเหนือของจ้าวอู่เจียงครั้งนี้ นี่ก็เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของตู๋กูเทียนชิงด้วยตนเองอีกด้วย

ต่อให้ยกย่องว่าจ้าวอู่เจียงมีบุญคุณล้นฟ้า นั่นก็ยังไม่เพียงพอเลยด้วยซ้ำ

ด้วยเหตุนี้ เมื่อตู๋กูเทียนชิงได้รับทราบข่าว เขาจึงโกรธแค้นสุดขีด รีบวิ่งออกมาจากจวนประจำตำแหน่งโดยไม่รอช้า

แต่บัดนี้ ความโกรธแค้นของเขาถูกสะกดด้วยความตกตะลึงเสียชะงัด

จ้าวอู่เจียงกระโดดลงมาจากกำแพงเมืองที่สูงถึงขนาดนั้น ซ้ำยังมีท่วงท่าสง่างามราวกับเทพเจ้า

ตู๋กูเทียนชิงรู้สึกตั้งตัวไม่ทันไปชั่วขณะ เขาเดาไม่ออกเลยว่านี่เป็นความแข็งแกร่งของผู้อยู่ในขอบเขตใดกันแน่ แต่เหมือนว่าจ้าวอู่เจียงจะไม่ได้อ่อนแออย่างที่เขาเคยคิดเอาไว้เสียแล้ว

ตู๋กูเทียนชิงจำได้ดีว่า ครั้งเขาเดินทางออกจากนครหลวงเมื่อครึ่งปีก่อน จ้าวอู่เจียงยังมีพลังอ่อนแอสู้ใครแทบไม่ได้ แล้วไฉนจ้าวอู่เจียงจึงได้มีความแข็งแกร่งราวกับอยู่ในขอบเขตปรมาจารย์ขั้นสูงเช่นนี้เล่า?

ถ้าจะพูดกันตามความจริง ยามนี้จ้าวอู่เจียงดูมีความแข็งแกร่งมากกว่าขอบเขตปรมาจารย์ขั้นสูงเสียด้วยซ้ำ

มิเช่นนั้นแล้ว เขาจะสามารถกระโดดลงมาจากบนกำแพงเมืองที่สูงถึงเพียงนี้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร?

หรือว่าจ้าวอู่เจียงสามารถบินได้ เหมือนกับนกที่บินลงมาจากท้องฟ้า?

ตู๋กูเทียนชิงอ้าปากค้าง แต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร

จ้าวอู่เจียงมักจะทำให้เขาประหลาดใจได้เสมอ ตู๋กูเทียนชิงรู้สึกว่า ตอนนี้กลายเป็นเขาที่ต้องเป็นฝ่ายแหงนหน้ามองจ้าวอู่เจียงไปเรียบร้อยแล้ว

จ้าวอู่เจียงมีทักษะด้านการแพทย์ระดับสูง มีความสามารถด้านการวางแผน มีพรสวรรค์ มีสติปัญญา และเป็นผู้ที่มีจิตใจยึดมั่นในความยุติธรรม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน