ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 545

บทที่ 545 วิชาดับมายา

วันที่สิบแปดของเดือนหนึ่งตามปฏิทินจันทรคติ

บรรยากาศเหมาะสมต่อการรับประทานยาสมุนไพร เก็บกวาดบ้าน อาบน้ำและผ่อนคลาย

แคว้นต้าเซี่ย นครหลวง วังหลวง ตำหนักหย่างซิน

แผ่นยันต์จำนวนมากลอยอยู่กลางอากาศเต็มห้องชั้นในของตำหนักหย่างซิน

แผ่นยันต์แต่ละแผ่นต่างก็มีสีสันแตกต่างกันไป

มีทั้งแผ่นยันต์สีเหลืองเข้ม แผ่นยันต์สีฟ้า สีเขียวเทา สีทองคำและสีเงิน

อักขระบนแผ่นยันต์นั้นเกือบเหมือนกันทุกระเบียบนิ้ว

นี่คือแผ่นยันต์สำหรับใช้ในวิชาดับมายา ซึ่งเป็นวิชาสำหรับการแก้คำสาปได้ทุกคำสาปในโลกใบนี้

ฮ่องเต้หญิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ตัวใหญ่ แผ่นหลังเหยียดตรง สีหน้าเคร่งเครียด

จ้าวอู่เจียงกำลังทำการสั่นกระดิ่งในมือ กระดิ่งส่งเสียงดังกรุ๊งกริ๊ง ชายหนุ่มพึมพำบริกรรมคาถาขณะกระโดดโลดเต้นรอบกายฮ่องเต้หญิง

บรรยากาศดูน่าตลกขบขัน เหมือนพิธีกรรมไล่ผีอย่างไรอย่างนั้น

ความจริง นี่ก็เป็นพิธีกรรมไล่ผีชนิดหนึ่ง

เพราะพิธีกรรมแก้คำสาปนั้น มีลักษณะคล้ายกับพิธีกรรมไล่ผีเป็นอย่างยิ่ง

ไม่นานหลังจากนั้น แผ่นยันต์ที่ลอยอยู่เต็มห้องก็เริ่มบิดตัว ก่อนจะเผาไหม้เป็นเถ้าถ่านโดยไม่มีเปลวไฟ ในพริบตานั้นภายในห้องก็สว่างไสวด้วยเปลวไฟหลากสีสัน

เปลวไฟเผาไหม้อย่างรวดเร็ว แผ่นยันต์ถูกเผาไหม้กลายเป็นเถ้าถ่าน

เศษขี้เถ้าที่เกิดจากแผ่นยันต์เหล่านั้นลอยอยู่ในอากาศ ไม่ได้ตกลงไปบนพื้น

จ้าวอู่เจียงวาดอักขระบางอย่างในมือของตนเอง แขนขวาของเขาไม่เคลื่อนไหวขยับเพียงข้อมือเล็กน้อยเท่านั้น หลังจากนั้นชายหนุ่มก็ใช้สองนิ้วจิ้มลงกลางหน้าผากของฮ่องเต้หญิงและตะโกนออกมาเสียงดังว่า

“จงทำลาย!”

เศษขี้เถ้าที่ลอยอยู่ในอากาศร่วงลงมาไม่ต่างจากเกล็ดหิมะ ก่อนพวกมันจะมารวมตัวกันอยู่ปลายนิ้วของจ้าวอู่เจียงและหน้าผากของฮ่องเต้หญิง

ฮ่องเต้หญิงรู้สึกได้ว่าหัวใจร้อนผ่าวดังมีไฟเผา นางกระอักเลือดออกมาโดยไม่รู้ตัว โลหิตไหลทะลัก ม่านหมอกเลือดสาดกระจายเต็มเศษขี้เถ้าจากแผ่นยันต์

นิ้วมือของจ้าวอู่เจียงหมุนวน รวบรวมเศษขี้เถ้าเป็นวังน้ำวนในอากาศ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน