ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 604

บทที่ 604 พบเหยื่อ

หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าพี่เถาเอ๋อร์ มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ที่ทำให้ผู้ฝึกตนชายในดินแดนใต้ทั้งรักทั้งเกลียด นางชื่อหยินเถาเอ๋อร์

หยินเถาเอ๋อร์ บุตรสาวแห่งสำนักเทียนเหอในดินแดนหนานเหอของเทพวารี

นางมีเชื้อสายสูงศักดิ์และมีความงดงามยิ่ง

เป็นหนึ่งในสามนางปีศาจแห่งดินแดนใต้ หากละทิ้งด้านปีศาจของนางไปแล้ว หยินเถาเอ๋อร์เป็นผู้ที่งดงามที่สุดในสามนางปีศาจ มู่เชียนเชียนมีความอ่อนโยนที่สุด และหลินเสี่ยวเคอมีความเย้ายวนที่สุด

สวรรค์ได้มอบร่างกายที่งดงามที่สุดให้กับหยินเถาเอ๋อร์ นางถือเป็นผลงานชิ้นเอกของการสร้างสรรค์จากฟ้าดิน

แต่หยินเถาเอ๋อร์กลับกบฏ ไม่ต้องการเป็นมนุษย์ธรรมดา และไม่ต้องการเป็นหญิงสาวธรรมดา

นางไม่รบกวนมนุษย์ธรรมดา ไม่ฆ่าคนโดยไม่จำเป็น แต่ทำร้ายผู้ฝึกตนอย่างมากมาย

ผู้ฝึกตนในดินแดนใต้หลายคนหลงรักนาง แต่นางไม่เคยสนใจ แต่ถ้าใครถูกนางหมายตา หากไม่ตายก็ต้องเจ็บปวดแสนสาหัสในท้ายที่สุด

แต่ยังมีผู้ฝึกตนจำนวนมากที่ยินดีให้หยินเถาเอ๋อร์ทำร้าย ยิ่งนางเย็นชาต่อพวกเขา พวกเขายิ่งรู้สึกตื่นเต้น

ต่อให้ตายใต้ต้นโบตั๋น ก็ยังถือว่าเป็นการตายอย่างมีความสุขไม่ใช่หรือ?

หนึ่งปีที่แล้ว นางประกาศเก็บตัวหลอมรวมพลัง ไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลก ทำให้ผู้ฝึกตนหลายคนเสียดาย

แต่สิ่งที่ผู้ฝึกตนเหล่านั้นไม่รู้คือ หยินเถาเอ๋อร์ฝึกวิชาลับจากตำนานโบราณ สร้างร่างใหม่ขึ้นมา

รูปลักษณ์แตกต่างจากเดิมเล็กน้อย แต่มีวิญญาณเดียวกัน ยังคงงดงามเหมือนเดิม เป็นร่างธาตุน้ำหยินฟ้าบันดาล

ร่างธาตุน้ำหยินฟ้าบันดาลนี้ ฝึกเพียงปีเดียวก็ถึงขอบเขตกายหยกแล้ว

นอกจากการฝึกธรรมดา หยินเถาเอ๋อร์ยังปล้นและยึดครองพลังจากการฝึกตนของคนอื่นอีกด้วย

วันนี้ นางค้นหาบริเวณใกล้หมู่บ้านธรรมดาในป่าดงดิบ แต่ไม่พบเหยื่อที่ต้องการ

นางเตรียมพักผ่อนสักครู่ แล้วจะเดินตามลำธารขึ้นไป

สำหรับอันตราย นางไม่กังวลเลย เพราะร่างจริงของนางได้สำรวจมาก่อนแล้ว

อันตราย? ไม่มีอยู่แล้ว! นางสามารถออกล่าได้อย่างสบายใจ

นางรับขวดน้ำเต้าจากผู้ฝึกตนร่วมสำนัก เตรียมดื่มน้ำ

ทันใดนั้น นางขมวดคิ้ว มองไปที่ลำธารด้านบน

ที่นั่นมีพลังฟ้าดินหมุนวนเล็กๆ พลังฟ้าดินรอบบริเวณนี้ถูกดูดเข้าไปในที่นั้นเป็นทิศทางเดียวกัน

“พวกเจ้าไปดูทางนั้นหน่อย”

หยินเถาเอ๋อร์ในชุดขาวเยือกเย็น ริมฝีปากแดงสดเอ่ยสั่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน