ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 722

บทที่ 722 สายฝนเหมือนผ้าม่าน อดีตราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน

ความหนาวเย็นจากสายฝนกัดกินซึมเข้ากระดูก

จ้าวอู่เจียงไม่ได้ใช้พลังปิดกั้นฝน เขาปล่อยให้เม็ดฝนขนาดใหญ่กระทบตัวเขา

เขาเห็นการเปลี่ยนแปลงแปลกประหลาดของเซี่ยปี้อันและความเศร้าของฟ่านอู๋จิ่ว จึงถอนหายใจเบาๆ

เซี่ยปี้อันที่ใส่ชุดผ้าลินินสีเทาขาวพูดจบก็มึนงงเล็กน้อย เขามองเด็กสาวที่นอนอยู่ในสายฝนอย่างเงียบๆ ด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ

“ซูซู!”

ใบหน้าของเขาซีดเซียวเพราะฝน มือของเขาสั่นเทา เขารีบเคลื่อนกายผ่านน้ำฝนที่สูงถึงข้อเท้า อุ้มเด็กสาวที่ร่างแข็งทื่อและซีดเซียวไร้เลือดขึ้นมา

ร่างกายของเขาสั่นเทา ลูบหน้าเด็กสาวที่มีเส้นผมปกปิดลงมาอย่างไม่เป็นระเบียบ พลางร้องไห้เสียงดัง

“ไม่…ไม่นะ…ซูซู…ดูบิดาสิ ดูบิดาสิ ซูซู…”

ฟ่านอู๋จิ่วในชุดคลุมสีดำ ใบหน้าเศร้าหมอง ไม่อาจทนมองได้อีกต่อไป

ท่ามกลางสายฝนตกหนัก ตงหนิงที่ถือกระบี่หัวผีถูกฝนซัดจนกลายเป็นควันบางๆ สีฟ้าอ่อน ลอยเข้าร่างของบัณฑิตที่กลิ้งออกมาจากรถม้าเหมือนศพคนตายนั้น

ส่วนเยว่เฉียนชุนที่มีรูปร่างสูงสง่าและหน้าตาหล่อเหลา ถูกแรงลมสายฝนพัดพาและซ้อนทับในร่างของบัณฑิตหนุ่มอีกเช่นกัน

ทางด้านของบัณฑิตที่น้ำตาไหลไม่มีชีวิต ถูกฝนซัดจนร่างแตกเป็นควันและลอยเข้าไปในร่างของเด็กสาวในอ้อมกอดของเซี่ยปี้อัน

ท่ามกลางฝนตกหนัก เหลือเพียงหกร่างจากเก้าร่างก่อนหน้านี้

เซี่ยปี้อันที่อุ้มบุตรสาวร้องไห้ด้วยความโศกเศร้า ฟ่านอู๋จิ่วที่ถอนหายใจด้วยความเศร้า จ้าวอู่เจียงที่ถูกฝนซัดจนเปียกปอน จูจิ้งที่นั่งคุกเข่าพูดพึมพำเหมือนคนเสียสติ และบัณฑิตหนุ่มที่น้ำตาไหลไม่มีชีวิต

เซี่ยปี้อันที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าหายใจหนัก เขาคลานไปข้างหน้าจับชุดคลุมดำของฟ่านอู๋จิ่วและร้องไห้เสียงดัง

“ฟ่านอู๋จิ่ว ช่วยซูซูด้วย ช่วยนางด้วย! ช่วยนางด้วยเถอะ!”

“พี่เจ็ด…” ฟ่านอู๋จิ่วนั่งลง จับมือของเซี่ยปี้อันแน่นและส่ายศีรษะ ตอบกลับไปด้วยความเศร้า

“ซูซูตายไปนานแล้ว ตงหนิงก็ตายไปนานแล้ว ท่านตื่นเถอะ”

“ไม่! ฟ่านอู๋จิ่ว! นางไม่ได้ตาย! ลูกสาวของข้ายังไม่ตาย!!” ดวงตาของเซี่ยปี้อันเต็มไปด้วยเลือดสีแดงก่ำ เหมือนกลับไปสู่อาการบ้าคลั่งอีกครั้ง สายฝนรอบๆ ตัวเขาถูกเสียงร้องไห้แยกออกเป็นหมอกบางเบา

“บิดา ถ้าลูกมีน้องสักคนก็คงดี” เสียงเด็กสาวที่ใสบริสุทธิ์และสดใสดังขึ้นในสายฝน ทำให้ความโกรธของเซี่ยปี้อันสงบลงและเขาหยุดชะงักทันที

เซี่ยปี้อันหันมามอง เด็กสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาในสายฝน มองหน้าเขาด้วยรอยยิ้มที่สดใสและดวงตาที่เปล่งประกาย

สายฝนเปลี่ยนสภาพเป็นเหมือนม่านละคร แสดงให้เห็นภาพในอดีต เงาร่างสองร่างกำลังยืนอยู่ด้วยกัน สองร่างนั้นคือเขาและบุตรสาว เซี่ยเฉินซู

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน