ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 723

บทที่ 723 ฟ้ารับไม่ได้? ข้ารับเอง!

ภาพเหตุการณ์ในม่านฝน ไม่ว่าจะเป็นเงาอดีตหรือปฏิกิริยาของเซี่ยปี้อัน ล้วนแต่ทำให้จ้าวอู่เจียงนิ่งเงียบมากขึ้นเรื่อยๆ

ความเงียบในสายฝนหนักแทบจะแปรเปลี่ยนเป็นจิตสังหารที่เป็นรูปธรรม

จากที่เขาเห็นสถานะและคำพูดของหนี่ผูซาในม่านฝน เขารู้ได้ว่าหนี่ผูซาขณะนี้น่าจะอยู่ในช่วงที่เพิ่งล้มเหลวในการข้ามผ่านด่านสวรรค์ และพยายามหาวิธีรอดและหาทางออกให้แก่ตนเอง

และเรื่องราวหลังจากนั้น ก็คือหนี่ผูซาร่วมมือกับเจ้าสำนักศรัทธาราษฎร และคนอื่นๆ เพื่อเข้าสู่โลกความลับของแผ่นดินต้าเซี่ย

จูจิ้งที่สวมชุดสีแดงเข้มวิ่งไปในม่านฝน มุ่งหน้าไปยังจุดที่เงาในม่านฝนสลายไป ปากนางตะโกนเรียก “เยว่หลาง” ไม่หยุด

“นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ้าซ่อนจิตสังหารไว้ไม่อยู่” ฟ่านอู๋จิ่วก้าวออกมาและปรากฏตัวเป็นหมอกฝนตรงหน้าจ้าวอู่เจียง เขาจ้องมองจ้าวอู่เจียงด้วยสายตาเข้มงวด

“เจ้าและหนี่ผูซารู้จักกันหรือ? มีความแค้นอะไรต่อกันใช่หรือไม่?”

จ้าวอู่เจียงยิ้มเล็กน้อย

“ก็ไม่ถึงกับแค้นอะไรนัก แค่ต้องการชีวิตของเขาเท่านั้น”

ฟ่านอู๋จิ่วพูดด้วยเสียงเย็นชา “ถ้าอย่างนั้น เจ้าก็ไม่ควรแสดงจิตสังหารออกมาอย่างง่ายดายเช่นนี้”

“ท่านผู้อาวุโส ท่านและพี่เซี่ยมีพลังเพียงพอที่จะฆ่าหนี่ผูซาเพื่อแก้แค้นไม่ใช่หรือ?” จ้าวอู่เจียงล้วงมือเข้าไปในแขนเสื้อ ข้อมือมีเชือกทองเปล่งประกาย และร่างกายของเขาล้อมรอบด้วยไอน้ำที่เกิดจากอุณหภูมิร่างกายซึ่งกำลังร้อนระอุ

ฟ่านอู๋จิ่วถอนหายใจเล็กน้อย ตบไหล่จ้าวอู่เจียง และเดินไปหาเซี่ยปี้อัน เขาพูดเสียงเศร้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน