ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 725

บทที่ 725 คนหนุ่มคนสาวชอบคิดมาก

สายฝนโปรยปรายลงมาหนักขึ้นเรื่อยๆ

จ้าวอู่เจียงเดินผ่านวิญญาณและภูตผีที่ลอยล่องอยู่ในเมืองอวี้ตู่ มุ่งหน้าไปยังส่วนลึกของเมือง

เซี่ยปี้อันไม่ยอมเชื่อว่าบุตรสาวของเขา ซูซู และศิษย์ของเขา ตงหนิง ได้ตายไปแล้ว เขายังคงมีชีวิตอยู่ในความยึดมั่นที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่

ตงหนิงถึงแม้จะตายไปแล้ว แต่ความยึดมั่นของเขายังไม่สลาย เขามุ่งมั่นที่จะหาวิญญาณที่หลงเหลือของภรรยาที่เสียชีวิตและต้องการปกป้องนาง

ดังนั้น จึงมีบัณฑิตที่หลงรักซูซูและผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งอย่างเยว่เฉียนชุนกำเนิดขึ้นมา

จ้าวอู่เจียงไม่รู้ว่าเซี่ยปี้อันจะทำอย่างไรเมื่อเขารู้ความจริงอีกครั้ง

จะยังคงตกอยู่ในความยึดมั่นและไม่ยอมเชื่อ รับใช้วิญญาณของตงหนิงในการหาวิญญาณที่หลงเหลือของเซี่ยเฉินซู หรือจะยอมรับความจริงและกลับมาเป็นปกติ

ทุกคนมีทางเลือกของตนเอง จ้าวอู่เจียงเป็นแค่คนที่เดินผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นความบังเอิญหรือโชคชะตาที่นำพาเขาเข้ามาสู่เรื่องราวนี้

แต่เขาไม่ใช่คนในเรื่อง จึงไม่จำเป็นต้องหยุดอยู่ในเรื่องนี้

สิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้คือการตักน้ำจากแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์หนึ่งถ้วยเพื่อใช้หล่อเลี้ยงวิญญาณของเขาในอนาคต

ฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ น้ำฝนเย็นเฉียบซัดใบหน้าเขาอย่างไร้ระเบียบ

ความหนาวเย็นซึมเข้าสู่กระดูก แต่ความร้อนแรงในใจของเขาก็ทำให้สายฝนระเหยไป

เขารู้สึกพึงพอใจกับการเปียกปอนไปทั้งตัว ฝนที่ไหลผ่านร่างกายเหมือนกับช่วยพัดพาเอาสิ่งที่หนักอึ้งและความกดดันทั้งหมดไหลลงสู่พื้นดินตามสายฝนเหล่านั้นไป

เกือบหนึ่งชั่วยามหลังจากนั้น ฝนเริ่มเบาบางลง

เขาเดินผ่านถนนและตรอกซอกซอย ฝ่าหมอกฝนและหมอกสีเทาของเมืองอวี้ตู่ จนมาถึงริมแม่น้ำสายหนึ่ง

น้ำในแม่น้ำใสเป็นสีเขียวมรกต มีสะพานไม้เชื่อมต่อไปยังฝั่งตรงข้าม

ใกล้ๆ สะพาน มีแผ่นหินสีเขียวที่มีตะไคร่น้ำเกาะติดอยู่

จ้าวอู่เจียงหรี่ตามองและลูบคาง เขาคิดว่า สะพานนี้น่าจะเป็นสะพานข้ามภพภูมิ และแผ่นหินนี้น่าจะเป็นแผ่นหินสามชาติ

เขาคิดถึงนิทานและตำนานที่เคยอ่านเกี่ยวกับเมืองอวี้ตู่ ซึ่งอธิบายถึงสถานที่เช่นนี้

ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ แม่น้ำเหลือง สะพานข้ามภพภูมิ หรือแผ่นหินสามชาติ

จ้าวอู่เจียงค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้แผ่นหินสามชาติและนั่งยองๆ เพื่อสังเกตรอยแตกและลวดลายบนแผ่นหิน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน