ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 726

บทที่ 726 ตรวจดวงชะตา

จ้าวอู่เจียงยืนอยู่บนสะพานมองทิวทัศน์รอบๆ

สองข้างทางมีบ้านเรือนที่มีผนังสีขาวและหลังคาสีดำ ตั้งเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ ในหมอกฝนและหมอกสีเทา ทำให้เหมือนกับบ้านเกิดของเขาในเมืองเล็กๆ ที่เจียงหนาน

เขาค่อยๆ เดินลงจากสะพานไปยังอีกฝั่งหนึ่ง และเดินต่อไปยังส่วนลึกของเมืองอวี้ตู่ ในขณะที่มือจับถ้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์ไว้แน่น ไม่พบความเคลื่อนไหวใดๆ ซึ่งหมายความว่าแม่น้ำนี้ไม่ใช่แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์

ท่ามกลางฝนโปรยปราย เขาเดินตามถนนในเมืองเล็กๆ ผีและวิญญาณที่ผ่านไปมาเพียงแค่มองเขาแวบหนึ่งแล้วทำกิจของตนต่อไป

เขาไม่รบกวนผี ผีไม่รบกวนเขา จึงอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข

ขณะที่เขาข้ามถนนไปอีกด้านหนึ่ง เขาพบชายชราคนหนึ่งที่สวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งและดูสกปรกเหมือนขอทาน ใช้ไม้ไผ่เป็นไม้เท้า ท่าทางโซซัดโซเซ วิ่งเข้ามาหาเขา

จ้าวอู่เจียงหันตัวหลบ ชายชราเดินโซเซพลาดเป้า จากนั้นจึงหันตัวมาใหม่พุ่งเข้าหาเขาอีกครั้ง ดูเหมือนว่าจะไม่ยอมเลิกราจนกว่าจะชนเข้ากับเขาให้ได้

ถึงจะเป็นผีก็รู้จักเล่นตลกเช่นนี้หรือ? จ้าวอู่เจียงหันตัวหลบอีกครั้ง ชายชราเดินโซเซเปลี่ยนทิศทางต่อไป ทั้งคู่จึงวิ่งเป็นวงกลมไล่กันไปมา

“โอ๊ย!”

จ้าวอู่เจียงร้องออกมา เมื่อเขาหลบอย่างชำนาญ แต่ชายชรากลับดูเหมือนสามารถทะลุผ่านสิ่งของและพุ่งชนเข้าที่เอวของเขาสำเร็จจนได้

ทั้งสองสบตากัน

“ขอโทษที พ่อหนุ่ม ข้าไม่ได้ตั้งใจ” ชายชรามีดวงตาที่ขุ่นมัว ยิ้มอย่างขอโทษ และยื่นมือไปจับไหล่ของจ้าวอู่เจียง

จ้าวอู่เจียงต้องการจะหลบหนี แต่พบว่าร่างกายของเขาขยับไม่ได้อย่างแปลกประหลาด ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้มาก จึงต้องปล่อยให้ชายชราลูบไล้ร่างกายจากบนลงล่างตามอำเภอใจ

“เป็นคนหนุ่มนี่ดีจริงๆ ร่างกายแข็งแรงและมีพลัง” ชายชราพึมพำชมและชักมือกลับไปอย่างไม่เต็มใจ

“ท่านผู้อาวุโส ท่านมีธุระอะไรกับข้าหรือ?” จ้าวอู่เจียงถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความสงสัย เขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน