ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 75

บทที่ 75 นี่ข้าเป็นพ่อคนแล้วหรือ?

จ้าวอู่เจียงกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาช้า ๆ

“รอบเดือนของท่านมาปกติหรือไม่?”

ตู๋กูหมิงเยว่ตกตะลึงและลังเล

“ไม่มาสักพักแล้ว…”

จ้าวอู่เจียงชี้มือไปยังหน้าอกของตู๋กูหมิงเยว่ที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าห่ม

“ฮองเฮารู้สึกอึดอัดตรงนี้หรือไม่?”

“ก็นิดหน่อย…” ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด สองแก้มของตู๋กูหมิงเยว่จึงกลายเป็นสีแดงระเรื่อขึ้นมา

จ้าวอู่เจียงเอื้อมมือไปสัมผัสผ่านทางผ้าห่ม

“ท่านรู้สึกว่าตรงส่วนนี้มีอาการบวมหรือเจ็บปวดหรือไม่?”

ตู๋กูหมิงเยว่ส่งเสียงอุทานออกมาเล็กน้อย นางไม่คิดเลยว่าจ้าวอู่เจียงจะมีความอุกอาจเช่นนี้ แต่หลังจากที่เขาลูบคลำดูแล้ว ตู๋กูหมิงเยว่ก็รู้สึกว่าหน้าอกของตนเองมีอาการบวม และเจ็บปวดจริง ๆ นางจึงเม้มริมฝีปากและพยักหน้า

จ้าวอู่เจียงถูนิ้วมือของตน นำอาการทุกอย่างมาวินิจฉัยรวมกัน ร่างกายที่มีอุณหภูมิร้อนผ่าวมากกว่าคนปกติ แขนขาหมดแรงง่าย ปวดหลัง ปวดท้องช่วงล่าง หน้าอกมีอาการบวมและเจ็บ อารมณ์แปรปรวน ทุกอย่างบ่งชี้ว่าตู๋กูหมิงเยว่กำลังตั้งครรภ์ และชีพจรที่เต้นอยู่ถึงสองดวงในร่างกายก็เป็นสิ่งที่ยืนยันความจริงในข้อนี้

ตู๋กูหมิงเยว่กำลังตั้งครรภ์จริง ๆ!

“ฮองเฮากำลังจะได้เป็นพระมารดาแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ดวงตาของจ้าวอู่เจียงเป็นประกายระยิบระยับ

“ว่าอย่างไรนะ?”

ดวงตาที่งดงามของตู๋กูหมิงเยว่เกิดความหวั่นไหว ในไม่ช้า รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า นางยกมือลูบหน้าท้องของตนแผ่วเบา พยายามระงับความตื่นเต้น ถามด้วยริมฝีปากสีแดงสดที่สั่นระริก

“ขันทีจ้าว เจ้าพูดจริงหรือ!?”

จ้าวอู่เจียงพยักหน้าอย่างจริงจัง ยืนยันคำพูดของตน

ตู๋กูหมิงเยว่เม้มริมฝีปากแน่น ดวงตาเป็นประกายรื้นน้ำตา หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ หญิงสาวเอาแต่ยกมือลูบหน้าท้องของตนครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับต้องการรู้สึกถึงบางอย่างที่อยู่ภายใน

จ้าวอู่เจียงจ้องมองการเคลื่อนไหวของตู๋กูหมิงเยว่ ยิ้มเล็กน้อย เลิกคิ้วขึ้นสูง พลางถอนหายใจออกมา

“กระหม่อมจะจัดยาชุดใหม่ให้ฮองเฮารับประทานพ่ะย่ะค่ะ นี่เป็นตัวยาที่จะช่วยบำรุงทั้งมารดาและทารกในครรภ์ นอกจากนี้ ฮองเฮาต้องรับประทานอาหารให้เพียงพอ เพื่อเสริมสร้างสารอาหารไปเลี้ยงดูทารกในครรภ์ไม่ให้ขาดพ่ะย่ะค่ะ”

“ขันทีจ้าว” ตู๋กูหมิงเยว่จับมือจ้าวอู่เจียง ริมฝีปากสีแดงของนางยังคงสั่นไม่หาย

“ขอบคุณเจ้ามากแล้ว…”

จ้าวอู่เจียงตบหลังมือของนางเบา ๆ พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล จริงใจ

“แต่ฮองเฮาต้องจำไว้นะพ่ะย่ะค่ะ ว่าอย่าเพิ่งเปิดเผยเรื่องนี้ให้ผู้ใดรู้เป็นอันขาด! การแข่งขันระหว่างนางสนมในวังหลวงมีความเข้มข้นสูงมาก เราไม่สามารถคาดเดาจิตใจผู้อื่นได้เลย…”

ตู๋กูหมิงเยว่พยักหน้าช้า ๆ คำพูดของจ้าวอู่เจียงเหมือนกับมีเวทมนตร์ ทำให้นางเชื่อฟังด้วยเหตุผลบางอย่าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน