ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 767

บทที่ 767 ภรรยาสุดที่รักของข้า

ในยามราตรีของคืนที่ไร้ดวงจันทร์ ท้องฟ้าดูอึมครึม มีหมอกควันลอยล่องเบาๆ

จ้าวอู่เจียงและเซวียนหยวนจิ้งยืนอยู่หน้าวิหารที่เสื่อมสภาพ มองออกไปนอกอาคารที่มีความมืดทึบปกคลุมไปทั่ว

ภายในวิหารนี้แทบไม่มีสิ่งใดเหลืออยู่ นอกจากเครื่องเรือนบางอย่างที่กระจัดกระจายและเศษชิ้นส่วนของสมบัติบางอย่าง หลังคาของวิหารก็มีรอยแตกเป็นช่องขนาดใหญ่ เหมือนกับถูกเจาะด้วยนิ้วมือขนาดยักษ์

วิหารแห่งนี้เป็นเพียงที่พักพิงชั่วคราว ซึ่งแทบไม่มีสิ่งของมีค่าเหลืออยู่แล้ว เนื่องจากสำนักและตระกูลต่างๆ ได้ย้ายสมบัติออกไปหมดแล้วในช่วงหลายพันปีที่ผ่านมา

เสียงลมกลางคืนหวีดหวิวดังขึ้นเบาๆ

จ้าวอู่เจียงจึงวาดยันต์หลายแผ่นและติดไว้ตามเสาและผนังเพื่อเพิ่มการป้องกันให้กับตนเองและเซวียนหยวนจิ้ง

“ผู้ใดจะรู้ว่ามีอะไรลึกลับซ่อนอยู่? มันจะเข้ามาในอาคารนี้หรือไม่?”

จ้าวอู่เจียงและเซวียนหยวนจิ้งนั่งอยู่บนโต๊ะไม้ขนาดใหญ่ซึ่งมีสีน้ำตาลเข้ม ขนาดของโต๊ะนี้ใหญ่พอให้ผู้คนร่วมนอนหลับพักผ่อนด้วยกันได้ จ้าวอู่เจียงคาดว่าโต๊ะนี้อาจเคยเป็นแท่นบูชามาก่อน

เขานอนลงบนโต๊ะและดึงผ้าห่มออกมาจากถุงเก็บของแล้วคลุมตัวเองและเซวียนหยวนจิ้งเข้าไว้ด้วยกัน

“ข้านอนไม่หลับ” เซวียนหยวนจิ้งบ่น พลางขยับตัวจนทำให้ผ้าห่มกลายเป็นรูปร่างพองๆ

จ้าวอู่เจียงรู้สึกถึงความเย็นรอบตัว โชคดีที่วิหารนี้มีประตู ไม่เช่นนั้นเขาคงต้องใช้พลังฝึกตนเพื่อป้องกันความหนาวเย็นจากลมกลางคืน

“เป็นอะไรไป? มีเรื่องอะไรในใจหรือ?” จ้าวอู่เจียงถามด้วยความห่วงใย ขณะมองเงาร่างอันโค้งเว้าของเซวียนหยวนจิ้ง

เซวียนหยวนจิ้งหันกลับมา ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกได้ถึงความหึงหวง

“แม่นางหยินเถาเอ๋อร์กับเจ้าเคยมีเรื่องแปลกๆ กันหรือ?”

จ้าวอู่เจียงกลบเกลื่อนโดยพูดถึงเรื่องอื่น

“เฮ้อ! วันนี้พวกเราก็เหนื่อยพอแล้วนะ นอนเถอะ”

“บอกข้ามาสิว่าเจ้ารู้จักนางได้อย่างไร?” เซวียนหยวนจิ้งเขย่าหัวไหล่ของจ้าวอู่เจียงเล็กน้อย

จ้าวอู่เจียงตอบด้วยดวงตาใสซื่อ

“นางเคยคิดจะวางแผนทำร้ายข้า แต่ข้ารู้ทันแผนการนั้น…”

“จริงหรือ?” เซวียนหยวนจิ้งแสดงความสงสัย ใบหน้าของนางงดงามประหนึ่งภาพวาด เมื่อขมวดคิ้วเล็กน้อยนั้นดูน่าดึงดูดมาก จ้าวอู่เจียงรู้สึกถึงหัวใจของเขาที่ถูกสะกิดเล็กน้อย

“มันจะเป็นเรื่องโกหกได้อย่างไร?” จ้าวอู่เจียงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง แล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัว ก่อนจะโอบเอวของเซวียนหยวนจิ้งเบาๆ

“นอนเถอะๆ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน