ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 790

บทที่ 790 ข้าพ่ายแพ้แล้ว

ภายในภาพวาดท้องฟ้านิรันดร ท้องฟ้าค่อยๆ ลดต่ำลง ราวกับต้องการกดทับจ้าวอู่เจียง

ภายใต้ท้องฟ้ากว้างใหญ่ที่ไร้ที่สิ้นสุด จ้าวอู่เจียงไม่มีที่ให้หลบซ่อน ไม่มีที่ให้ซ่อนตัว

หลู่จงยิ้มเย็นชา นางเพียงแค่ต้องหลบหลีกการโจมตีสวนกลับครั้งสุดท้ายของจ้าวอู่เจียงก็เพียงพอแล้ว

จ้าวอู่เจียงพยายามบินหนี แต่พื้นที่รอบๆ กลับยุบตัวเข้าหากัน ราวกับเขาเป็นนกกระจอกที่พยายามหนีท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำ ชายหนุ่มรู้สึกไร้พลังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“ครืน!”

แรงกดดันของพลังฟ้าดินได้แปรเปลี่ยนเป็นเชือกที่มองไม่เห็น พันธนาการจ้าวอู่เจียงไว้แน่นหนา

จ้าวอู่เจียงล้มลงบนพื้นหญ้า ร่างกายของเขาดิ้นรนอย่างสุดกำลัง ราวกับหนอนไหมที่พยายามดิ้นหลุดออกจากรังไหม

หลู่จงเดินเท้าเปล่าเข้ามาบนพื้นหญ้า ก้าวเดินอย่างช้าๆ นางเหยียบเท้าลงไปลงบนร่างของจ้าวอู่เจียงและพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

“ข้านึกว่าเจ้ามีความสามารถมากกว่านี้ สรุปว่ามีแค่นี้เองหรือ?”

“ข้าไม่ยอมรับ!” จ้าวอู่เจียงพยายามทำใจให้สงบลง เมื่อการดิ้นรนไร้ผล เขาจึงเริ่มมองหาวิธีอื่น

ความจริงแล้วการดิ้นรนของเขาก็ไม่ใช่ไร้ประโยชน์ หากเขายอมบาดเจ็บอย่างหนักและปลดปล่อยพลังปีศาจภายในบางส่วนออกมา เขาก็อาจจะสามารถทำลายพันธนาการนี้ได้ แต่นั่นเป็นทางเลือกสุดท้ายเมื่อสถานการณ์เข้าขั้นวิกฤติเท่านั้น

ตอนนี้สถานการณ์ยังไม่ถึงจุดนั้น

“เจ้าจะไม่ยอมรับอะไร? ผู้พ่ายแพ้ของข้ามีมากมาย” หลู่จงพูดพลางเตะจ้าวอู่เจียงเบาๆ

“ข้ายังมีท่าไม้ตายอีกมากที่ยังไม่ได้ใช้ แต่เจ้ากลับใช้สมบัติวิเศษประจำตัวมาผูกมัดข้า!” จ้าวอู่เจียงพูดพลางหรี่ตา

“ข้ายังคิดว่าเจ้าจะมาประลองอย่างยุติธรรมกับข้าอีกสักครั้ง แต่…เฮ้อ เจ้าได้ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ”

เขาพยายามนิยามการต่อสู้ครั้งนี้ว่าเป็นการประลอง ไม่ใช่การต่อสู้เอาชีวิต ซึ่งธรรมชาติของมันแตกต่างกันมาก และการจัดการกับเรื่องนี้ก็จะแตกต่างกันออกไปด้วย

“ฮึ ตั้งแต่เจ้าแอบโจมตีข้า มันก็ไม่ใช่การประลองอีกต่อไปแล้ว” หลู่จงพูดพร้อมกับนั่งยองๆ ลง แล้วเริ่มค้นหาถุงเก็บของของจ้าวอู่เจียง

“ข้าเสียใจจริงที่อุตส่าห์เตือนเจ้าก่อนหน้านี้ ข้าเป็นคนเตือนเจ้าทั้งสองครั้งด้วยซ้ำ” จ้าวอู่เจียงพยายามขยับตัว

“ข้าไม่อยากรับคำเตือนจากเจ้า” หลู่จงใช้พลังพยายามเปิดถุงเก็บของ แต่ไม่สามารถเปิดได้

จ้าวอู่เจียงหรี่ตาเล็กน้อย แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์

“ถ้าเจ้าไม่ต้องการคำเตือนจากข้า งั้นการที่ข้าไม่ได้เตือนเจ้าครั้งนั้นล่ะ ถือว่าเป็นการแอบโจมตีหรือไม่? เจ้ายังต้องการคำเตือนอยู่หรือไม่?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน